Traduction de «onderwijs aanklagen bestaat geen voldoende geïndividualiseerd » (Néerlandais → Allemand) :

Tussen de bestreden normen en de situatie van de verzoekende partijen, in zoverre zij een mogelijke aantasting van de kwaliteit van het door officiële hogescholen verstrekte wetenschappelijk onderwijs aanklagen, bestaat geen voldoende geïndividualiseerd verband.
Es besteht kein ausreichend individualisierter Zusammenhang zwischen den angefochtenen Normen und der Lage der klagenden Parteien, insofern sie eine etwaige Beeinträchtigung der Qualität des durch die offiziellen Hochschulen erteilten wissenschaftlichen Unterrichts anprangern.

Hetzelfde geldt, wanneer, zoals te dezen, geen voldoende geïndividualiseerd verband bestaat tussen de bestreden bepalingen en de situatie van de verzoekende partijen.
Das Gleiche gilt, wenn - wie im vorliegenden Fall - kein ausreichend individualisierter Zusammenhang zwischen den angefochtenen Bestimmungen und der Situation der klagenden Parteien besteht.

Wanneer, zoals te dezen, geen voldoende geïndividualiseerd verband bestaat tussen de bestreden norm en de situatie van de verzoekende partij, dient het beroep als een actio popularis te worden beschouwd, hetgeen de Grondwetgever niet heeft gewild.
Wenn - wie im vorliegenden Fall - kein ausreichender individualisierter Zusammenhang zwischen der angefochtenen Norm und der Situation der klagenden Partei besteht, ist die Klage als eine Popularklage anzusehen, die der Verfassungsgeber nicht gewollt hat.

Het verwijzende rechtscollege vraagt of artikel I. 3, 69°, g), van de Codex Hoger Onderwijs, gecoördineerd bij besluit van de Vlaamse Regering van 11 oktober 2013 tot codificatie van de decretale bepalingen betreffende het hoger onderwijs (hierna : Codex Hoger Onderwijs), bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat (kandidaat-) studenten geen beroepsmogelijkheid bij de Raad voor betwistingen inzake studievoortgangsbeslissingen (hierna : de Raad) hebben tegen een beslissing waarbij het voor de eerste keer opnemen van een bepaald opleidingsonderdeel in een credit- of examencontract, dat een geïndividualiseerd traject beoogt, wordt geweigerd terwijl die beroepsmogelijkheid wel bestaat met betrekking tot een beslissing waarbij het voor de eerste keer opnemen van een bepaald opleidingsonderdeel in een diplomacontract, dat een geïndividualiseerd traject beoogt, wordt geweigerd.
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt, ob Artikel I. 3 Nr. 69 Buchstabe g) des Kodex des Hochschulwesens, koordiniert durch Erlass der Flämischen Regierung vom 11. Oktober 2013 zur Kodifikation der Dekretsbestimmungen über das Hochschulwesen (nachstehend: Kodex des Hochschulwesens), vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem (angehende) Studenten keine Beschwerdemöglichkeit bei dem Rat für Streitsachen über Studienfortgangsentscheidungen (nachstehend: der Rat) gegen eine Entscheidung hätten, mit der die erste Aufnahme eines bestimmten Ausbildungsteils in einen Credit- oder Prüfungsvertrag, der auf einen individualisierten Ausbildungsweg ausgerichtet sei, verweigert werde, während diese Beschwerdemöglichkeit wohl bestehe in Bezug auf eine Entscheidung, mit der die erste Aufnahme eines bestimmten Ausbildungsteils in einen Diplomvertrag, der auf einen individualisierten Ausbildungsweg ausgerichtet sei, verweigert werde.

Nu er geen voldoende geïndividualiseerd en rechtstreeks verband bestaat tussen de bestreden norm en de situatie van de verzoekende partij, moet het beroep als een actio popularis worden beschouwd, die de Grondwetgever niet heeft willen toelaten.
Da kein ausreichend individualisierter und unmittelbarer Zusammenhang zwischen der angefochtenen Norm und der Situation der klagenden Partei vorliegt, ist die Klage als eine Popularklage zu betrachten, die der Verfassungsgeber nicht hat zulassen wollen.

Daaruit volgt dat die verzoeksters bij de indiening van het beroep slechts op een te hypothetische manier konden worden geraakt door de bepalingen die zij aanvechten; wanneer, zoals te dezen, geen voldoende geïndividualiseerd verband bestaat tussen de bestreden normen en de situatie van de verzoekende partijen, moet het beroep als een actio popularis worden beschouwd, die de Grondwetgever niet heeft willen toelaten.
Daraus ergibt sich, dass diesen Klägerinnen bei der Klageerhebung nur allzu hypothetisch durch die von ihnen angefochtenen Bestimmungen geschadet werden konnte; wenn, wie im vorliegenden Fall, kein hinreichend individualisierter Zusammenhang zwischen den angefochtenen Normen und der Situation der klagenden Parteien besteht, dann muss die Klage als eine Popularklage angesehen werden, die der Gesetzgeber nicht hat zulassen wollen.