Traduction de «ongelijk heeft » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

houtboorkever | ongelijke houtkever | ongelijke houtschorskever
ungleicher Bohrkaefer | ungleicher Holzbohrer | ungleicher Holzborkenkaefer

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

in het ongelijk gesteld worden
in der Sache unterliegen

ongelijk verdeeld verblijf
nicht gleichmäßig aufgeteilte Unterbringung

in het ongelijk gestelde partij | verliezende partij
unterlegene Partei

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
Umweltbedingte Krankheit

vennootschap die de rechtsvorm van een handelsvennootschap heeft aangenomen
Handelsgesellschaft kraft Rechtsform

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« Verstößt Artikel 162bis Absatz 2 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Zivilpartei, die nicht die Initiative zur Verfolgung ergriffen hat und gegen ein Urteil, mit dem ihre Klage für unzulässig erklärt wurde, nachdem der Angeklagte auf die Strafverfolgung hin verurteilt worden war, Berufung einlegt, nicht zur Zahlung der Verfahrensentschädigung verurteilt werden kann, wenn sie in der Berufungsinstanz unterliegt, wobei der Verfassungsgerichtshof in seinem Entscheid Nr. 113/2016 vom 22. September 2016 für Recht erkannt hat, dass Artikel 162bis Absatz 2 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstößt, insofern er es dem Strafrichter nicht erlaubt, dem freigesprochenen Angeklagten und dem zivilrechtlich Haftbaren eine Verfahrensentschädigung in der Berufungsinstanz zu Lasten der in der Sache unterliegenden Zivilpartei zu gewähren, die in Ermangelung jeder Rechtsmitteleinlegung seitens der Staatsanwaltschaft Berufung gegen ein auf Freispruch lautendes Urteil, das auf eine von der Staatsanwaltschaft eingeleiteten Klage hin ergangen ist, eingelegt hat? ».

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Führen die Artikel 827, 1017 und 1022 des Gerichtsgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, nicht zu einer Diskriminierung zwischen der Partei, die zur Sache unterliegt und die, wenn sie es beantragt und die Bedingungen dazu erfüllt, Anspruch auf eine Herabsetzung oder Befreiung von der Bezahlung einer Verfahrensentschädigung hat (im Falle der Anwendung von Artikel 1017 des Gerichtsgesetzbuches in Anbetracht der Eigenschaft der Parteien), und der Partei, die das Verfahren zurücknimmt und die in der Auslegung, nach der Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches und der damit verbundene königliche Erlass keine Anwendung finden auf den Fall der Verfahrensrücknahme, ein solches Recht nicht beanspruchen kann, wobei sich die Frage erhebt, ob die Partei, die das Verfahren zurücknimmt, eine Partei ist, die im Sinne von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches unterliegt oder nicht, was gegebenenfalls eine einheitliche Regelung beinhaltet, je nachdem, welche Antwort der Gerichtshof erteilen wird?

door te gelasten om verzoeksters onjuist berekende voorlopige dumpingrechten definitief te innen en door P.T. Cilandra Perkase niet te verzoeken om voorlopige dumpingrechten te betalen, de Raad twee ondernemingen wier situatie vergelijkbaar is ongelijk heeft behandeld.
Indem er die endgültige Vereinnahmung der fehlerhaft berechneten vorläufigen Dumpingzölle der Klägerin verlangt, nicht aber gefordert habe, dass P.T. Cilandra Perkasa vorläufige Dumpingzölle zu zahlen habe, habe der Rat zwischen zwei Unternehmen in vergleichbaren Situationen unterschieden.

Het voortduren, op het ogenblik van het verzoek tot adoptie, van de samenwoning tussen de verzoeker tot adoptie en de ouder van het kind werd tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 april 2003 als volgt verantwoord : « De wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenwoning, in werking getreden op 1 januari 2000, heeft op een zekere wijze het bestaan van een vorm van samenleven buiten huwelijk erkend. Aan de andere kant gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om de adoptie door ongehuwde koppels mogelijk te maken en dit in het bijzonder sinds de afschaffing door de wet van 31 maart 1987 van de begrippen ' wettige ' en ' natuurlijke ' afstamming. Het feit dat een adoptie door twee personen slechts binnen een huwelijk kan geschieden werd dan ook meer en meer als incoherent aangevoeld. Ook op het stuk van adoptie moet met die evolutie rekening worden gehouden. Terwijl vroeger enkel twee echtgenoten samen hetzelfde kind konden adopteren, voorziet het ontwerp thans in de mogelijkheid dat twee niet gehuwde personen van ongelijk geslacht adopteren. Tevens zal de adoptie mogelijk zijn door een persoon van het kind of geadopteerd kind van de persoon met wie hij samenwoont (voor zover de adoptant en de persoon met wie hij samenwoont van ongelijk geslacht zijn) onder dezelfde voorwaarden en met dezelfde gevolgen als wanneer de adoptant gehuwd is met de ouder van de geadopteerde. Drie voorwaarden moeten evenwel worden vervuld. De eerste voorwaarde is dat deze personen niet met elkaar verwant mogen zijn. Bijgevolg kan een persoon niet worden geadopteerd door een zus en een broer of door een oom en zijn nicht. De tweede voorwaarde houdt verband met stabiliteit. De adoptanten moeten op het tijdstip van de indiening van het verzoek sedert ten minste drie jaar permanent samenwonen.
Das Erfordernis des beständigen Zusammenlebens des Antragstellers auf Adoption und des Elternteils des Kindes zum Zeitpunkt des Adoptionsantrags wurde während der Vorarbeiten zum Gesetz vom 24. April 2003 wie folgt begründet: « Mit dem Gesetz vom 23. November 1998 zur Einführung des gesetzlichen Zusammenwohnens, das am 1. Januar 2000 in Kraft getreten ist, wurde auf eine gewisse Weise das Bestehen einer Form des Zusammenlebens außerhalb der Ehe anerkannt. Andererseits wurde in den vergangenen Jahren immer öfter gefordert, die Adoption durch unverheiratete Paare zu ermöglichen, insbesondere seit der Abschaffung der Begriffe ' gesetzliche ' und ' natürliche ' Abstammung durch das Gesetz vom 31. März 1987. Der Umstand, dass eine Adoption durch zwei Personen nur im Rahmen einer Ehe durchgeführt werden kann, wurde somit mehr und mehr als inkohärent empfunden. Auch im Bereich der Adoption muss dieser Entwicklung Rechnung getragen werden. Während früher nur zwei Ehepartner zusammen dasselbe Kind adoptieren konnten, sieht der Entwurf nunmehr die Möglichkeit vor, dass zwei unverheiratete Personen unterschiedlichen Geschlechts adoptieren. Es wird auch möglich sein, dass eine Person das Kind oder das Adoptivkind der Person, mit der sie zusammenwohnt (insofern der Adoptierende und die Person, mit der er zusammenwohnt, unterschiedlichen Geschlechts sind) unter den gleichen Bedingungen und mit den gleichen Folgen, als wenn der Adoptierende mit dem Elternteil des Adoptierten verheiratet wäre, adoptiert. Drei Bedingungen müssen jedoch erfüllt sein. Die erste Bedingung ist, dass diese Personen nicht miteinander verwandt sein dürfen.

Geoordeeld moet dus worden dat het feit dat de casestudytest niet op één en dezelfde dag heeft plaatsgevonden, in het licht van bovengenoemde omstandigheden, in het onderhavige geval niet heeft geleid tot een verschil in behandeling van de kandidaten waardoor sommige kandidaten bevoordeeld konden worden ten opzichte van andere, en ook niet tot een hoger risico van ongelijke behandeling dan het risico dat inherent is aan elk vergelijkend onderzoek.
Daher ist festzustellen, dass aufgrund der vorgenannten Umstände die Tatsache, dass die Fallstudien nicht alle an demselben Tag stattgefunden haben, im vorliegenden Fall weder zu einer unterschiedlichen Behandlung der Bewerber geführt hat, so dass manche Bewerber im Vergleich zu anderen im Vorteil gewesen wären, noch zur Gefahr einer Ungleichbehandlung, die höher war als die Gefahr, die jedem Auswahlverfahren innewohnt.

Een grote toename van de uitvoer heeft de verminderde binnenlandse vraag enigszins gecompenseerd en heeft in de eerste helft van 2013 geleid tot een klein, maar ongelijk herstel.
Dabei wurden die Auswirkungen der schwachen Inlandsnachfrage durch ein starkes Exportwachstum abgefedert, welches in der ersten Jahreshälfte 2013 zu einer leichten und ungleichmäßigen Erholung führte.

In casu volgt uit de hierboven genoemde rechtsoverwegingen en conclusies weliswaar dat verzoekster in het ongelijk is gesteld en dat de Commissie heeft gevraagd om haar in de kosten te verwijzen, doch hieruit blijkt eveneens dat EPSO, ofschoon verzoekster herhaaldelijk om toezending van op haar betrekking hebbende informatie over haar schriftelijke examens b) en c) had gevraagd, waarbij zij de procedure van titel D, punt 4, van de aankondiging van vergelijkend onderzoek had gevolgd, en verschillende berichten van EPSO had gekregen volgens welke de gevraagde stukken daarbij waren gevoegd, pas op 16 juni 2010 heeft voldaan aan het verzoek om toezending van informatie, dat wil zeggen nadat verzoekster haar verzoekschrift had ingediend.
Im vorliegenden Fall ergibt sich zwar aus der vorstehenden Begründung und den Anträgen, dass die Klägerin die unterliegende Partei ist und die Kommission beantragt hat, der Klägerin die Kosten aufzuerlegen, doch geht aus ihnen auch hervor, dass zwar die Klägerin unter Einhaltung des in Titel D Nr. 4 der Bekanntmachung der Ausschreibung geregelten Verfahrens wiederholt um Übermittlung sie betreffender Informationen über ihre schriftlichen Prüfungen b) und c) gebeten und mehrere Nachrichten des EPSO erhalten hatte, in denen erklärt wurde, dass ihnen die beantragten Unterlagen beigefügt seien, das EPSO jedoch dem Antrag auf Übermittlung von Informationen erst am 16. Juni 2010 stattgab, also als die Klägerin ihre Klage schon eingereicht hatte.

(A) zodoende (1) een ongelijke behandeling invoert tussen een administratieve beslissing omtrent milieuvergunningsaanvragen klasse 1 en 2 die ontvankelijk en volledig verklaard zijn vóór 1 januari 1996 waartegen geen beroep tot vernietiging diende te worden ingesteld voor de Raad van State, enerzijds, en een administratieve beslissing omtrent milieuvergunningsaanvragen klasse 1 en 2 die ontvankelijk en volledig verklaard zijn vóór 1 januari 1996 waartegen wel een beroep bij de Raad van State werd aanhangig gemaakt, anderzijds, en tevens (2) een ongelijke behandeling invoert tussen een administratieve beslissing omtrent milieuvergunningsaanvragen klasse 1 en 2 die ontvankelijk en volledig verklaard zijn vóór 1 januari 1996 en waarvan [de] Raad de vernietiging heeft bevolen vóór de inwerkingtreding van artikel 28 van het decreet van 11 mei 1999 tot wijziging van het decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen en tot wijziging van het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning, enerzijds, en een administratieve beslissing omtrent milieuvergunningsaanvragen klasse 1 en 2 die ontvankelijk en volledig verklaard zijn vóór 1 januari 1996 en waarvan [de] Raad de vernietiging heeft bevolen na de inwerkingtreding van artikel 28 van het decreet van 11 mei 1999 tot wijziging van het decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen en tot wijziging van het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning, anderzijds, en
(A) somit (1) eine Behandlungsungleichheit einführt zwischen einem Verwaltungsbeschluss in Bezug auf Umweltgenehmigungsanträge der Klassen 1 und 2, die vor dem 1. Januar 1996 für zulässig und vollständig erklärt worden sind, gegen den keine Klage auf Nichtigerklärung beim Staatsrat zu erheben war, einerseits und einem Verwaltungsbeschluss in Bezug auf Umweltgenehmigungsanträge der Klassen 1 und 2, die vor dem 1. Januar 1996 für zulässig und vollständig erklärt worden sind, gegen den wohl aber eine Klage auf Nichtigerklärung beim Staatsrat erhoben wurde, andererseits und gleichzeitig (2) eine Behandlungsungleichheit einführt zwischen einem Verwaltungsbeschluss in Bezug auf Umweltgenehmigungsanträge der Klassen 1 und 2, die vor dem 1. Januar 1996 für zulässig und vollständig erklärt worden sind, dessen Nichtigerklärung der Staatsrat vor dem Inkrafttreten von Artikel 28 des Dekrets vom 11. Mai 1999 zur Abänderung des Dekrets vom 23. Januar 1991 über den Schutz der Umwelt gegen die Verunreinigung durch Düngemittel und zur Abänderung des Dekrets vom 28. Juni 1985 über die Umweltgenehmigung angeordnet hat, einerseits und einem Verwaltungsbeschluss in Bezug auf Umweltgenehmigungsanträge der Klassen 1 und 2, die vor dem 1. Januar 1996 für zulässig und vollständig erklärt worden sind, dessen Nichtigerklärung der Staatsrat nach dem Inkrafttreten von Artikel 28 des Dekrets vom 11. Mai 1999 zur Abänderung des Dekrets vom 23. Januar 1991 über den Schutz der Umwelt gegen die Verunreinigung durch Düngemittel und zur Abänderung des Dekrets vom 28. Juni 1985 über die Umweltgenehmigung angeordnet hat, andererseits, und

(54) De partijen zijn van mening dat het arrest van het Gerecht van eerste aanleg de Commissie gedeeltelijk in het ongelijk heeft gesteld.
(54) Die Parteien vertreten die Auffassung, daß das Urteil des Gerichts erster Instanz im Traktor-Fall die Auffassung der Kommission zum Teil widerlegt.