Vertaling van "onweerlegbaar is heeft " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

onweerlegbaar vermoeden
unwiderlegbare Vermutung

onweerlegbaar
unwiderlegbar

onweerlegbaar vermoeden
unwiderlegliche Vermutung

onwederlegbaar | onweerlegbaar
Rechtens | unwiderlegbar | von Rechts wegen

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

vennootschap die de rechtsvorm van een handelsvennootschap heeft aangenomen
Handelsgesellschaft kraft Rechtsform

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

grondgebied van de Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Hoheitsgebiet der Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De tweede prejudiciële vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 2, § 1, 1°, laatste zinsnede, van de RSZ-Wet, « in die zin geïnterpreteerd dat het toelaat, op onweerlegbare wijze, een onderscheid in te voeren tussen, enerzijds, een categorie van zelfstandigen voor wie geen (mogelijke) uitbreiding van het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers is voorzien en die dus noodzakelijkerwijze onder het sociaalzekerheidsrechtelijk stelsel voor de zelfstandigen vallen en, anderzijds een categorie van zelfstandigen voor wie de wet in de mogelijkheid heeft voorzien om een (onweerlegbaar) vermoeden in het leven te roepen waardoor zij, niettegenstaande zij voor het overige als zelfstandigen blijven beschouwd worden, alsnog onder het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers vallen ».
Die zweite Vorabentscheidungsfrage betrifft die Vereinbarkeit von Artikel 2 § 1 Nr. 1 letzter Satzteil des LASS-Gesetzes mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, « dahin ausgelegt, dass er es ermöglicht, auf unwiderlegbare Weise einen Unterschied einzuführen zwischen einerseits einer Kategorie von Selbständigen, für die keine (mögliche) Ausdehnung der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer vorgesehen ist und die somit notwendigerweise der sozialversicherungsrechtlichen Regelung für Selbständige unterliegen, und andererseits einer Kategorie von Selbständigen, für die das Gesetz die Möglichkeit der Einführung einer (unwiderlegbaren) Vermutung vorgesehen hat, wodurch sie, obwohl sie im Übrigen weiterhin als Selbständige betrachtet werden, trotzdem der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer unterliegen ».

Immers, zoals de Ministerraad stelt, valt een persoon die voldoet aan de voorwaarden die de Koning bepaalt onder het toepassingsgebied van de RSZ-Wet, niet omdat hij onweerlegbaar wordt vermoed verbonden te zijn door een arbeidsovereenkomst, maar omdat hij voldoet aan de voorwaarden die de Koning heeft bepaald voor een verruiming van het toepassingsgebied van het stelsel van de sociale zekerheid voor werknemers.
Wie der Ministerrat anführt, findet auf eine Person, die die durch den König festgelegten Bedingungen erfüllt, nämlich das LASS-Gesetz Anwendung, nicht weil unwiderlegbar vermutet wird, dass sie durch einen Arbeitsvertrag gebunden ist, sondern weil sie die Bedingungen erfüllt, die der König festgelegt hat für eine Erweiterung des Anwendungsbereichs der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer.

2. Schendt het artikel 2, § 1, 1°, laatste zinsnede van de Wet van 27 juni 1969 tot herziening van de Besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet samen gelezen met het artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in die zin geïnterpreteerd dat het toelaat, op onweerlegbare wijze, een onderscheid in te voeren tussen, enerzijds, een categorie van zelfstandigen voor wie geen (mogelijke) uitbreiding van het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers is voorzien en die dus noodzakelijkerwijze onder het sociaalzekerheidsrechtelijk stelsel voor de zelfstandigen vallen en, anderzijds een categorie van zelfstandigen voor wie de wet in de mogelijkheid heeft voorzien om een (onweerlegbaar) vermoeden in het leven te roepen waardoor zij, niettegenstaande zij voor het overige als zelfstandigen blijven beschouwd worden, alsnog onder het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers vallen ?
2. Verstößt Artikel 2 § 1 Nr. 1 letzter Satzteil des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, dahin ausgelegt, dass er es ermöglicht, auf unwiderlegbare Weise einen Unterschied einzuführen zwischen einerseits einer Kategorie von Selbständigen, für die keine (mögliche) Ausdehnung der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer vorgesehen ist und die somit notwendigerweise der sozialversicherungsrechtlichen Regelung für Selbständige unterliegen, und andererseits einer Kategorie von Selbständigen, für die das Gesetz die Möglichkeit der Einführung einer (unwiderlegbaren) Vermutung vorgesehen hat, wodurch sie, obwohl sie im Übrigen weiterhin als Selbständige betrachtet werden, trotzdem der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer unterliegen?

In zoverre het vermoeden onweerlegbaar is, heeft het echter een algemeen en absoluut karakter dat onevenredig is ten aanzien van de betrokken werkgever, aangezien het hem het recht ontzegt om aan te tonen dat het bedrag van de socialezekerheidsbijdragen die hij heeft betaald, overeenstemt met de arbeidsprestaties die daadwerkelijk werden verricht door de werknemer die hij tewerkstelt ter uitvoering van een arbeidsovereenkomst voor deeltijdse arbeid.
Insofern die Vermutung unwiderlegbar ist, hat sie jedoch eine allgemeine und absolute Beschaffenheit, die unverhältnismässig ist gegenüber dem betroffenen Arbeitgeber, da sie ihm das Recht entzieht, zu beweisen, dass der durch ihn überwiesene Betrag der Sozialversicherungsbeiträge den Arbeitsleistungen entspricht, die tatsächlich durch den von ihm beschäftigten Arbeitnehmer in Ausführung eines Teilzeitarbeitsvertrags verrichtet wurden.

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstößt Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbußen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

Wat betreft de vraag of artikel 153 kan worden toegevoegd aan de rechtsgrondslag van artikel 95, is het onweerlegbaar dat de voorgestelde verordening betrekking heeft op de bescherming van de gezondheid van de consument en op hun sociale en economische belangen, waarnaar verwezen wordt in artikel 153.
Was die Frage anbelangt, ob Artikel 153 zur Rechtsgrundlage des Artikels 95 hinzugefügt werden kann, ist unbestreitbar, dass sich die vorgeschlagene Verordnung mit dem Schutz der Gesundheit von Verbrauchern und ihren sozialen und wirtschaftlichen Interessen befasst. Beides wird in Artikel 153 erwähnt.

Kan de Unie negeren wat statistisch gezien onweerlegbaar is, namelijk dat ongeveer 15 miljoen burgers op eilanden wonen en meer dan 90 procent van deze bevolking een inkomen heeft dat beneden het Europese gemiddelde ligt?
Kann die EU eine statistisch unleugbare Tatsache außer Acht lassen, nämlich dass auf unseren Inseln rund 15 Millionen Menschen leben und über 90 % von ihnen ein Einkommen beziehen, das unter dem europäischen Durchschnitt liegt?

Hoewel in de prejudiciële vraag niet wordt gepreciseerd tussen welke personen de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling zou teweegbrengen, kan worden aangenomen dat de vraag betrekking heeft op de vergelijking tussen de verzekerde die niet wordt vergoed wanneer hij in weerwil van een wederopbouwbeding het verzekerde goed niet voor hetzelfde gebruik wederopbouwt, en de in de arresten nr. 26/95 van 21 maart 1995 en nr. 147/2001 van 20 november 2001 van het Hof vermelde categorieën van personen, die van schadevergoeding worden uitgesloten op grond van een onweerlegbaar vermoeden van heimelijke verstandhouding of bedrog, uitsluiting waarvan het Hof heeft geoordeeld dat ze strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Obwohl in der präjudiziellen Frage nicht präzisiert wird, zwischen welchen Personen die fragliche Bestimmung einen Behandlungsunterschied einführen würde, kann davon ausgegangen werden, dass die Frage sich auf den Vergleich zwischen den Versicherten, die nicht entschädigt werden, wenn sie ungeachtet einer Wiederaufbauklausel das versicherte Gut nicht zum Zwecke derselben Nutzung wiederaufbauen, und den in den Urteilen Nr. 26/95 vom 21. März 1995 und Nr. 147/2001 vom 20. November 2001 des Hofes erwähnten Kategorien von Personen, die aufgrund einer unwiderlegbaren Vermutung der Kollusion oder des Betrugs vom Schadensersatz ausgeschlossen werden, bezieht, wobei der Hof erkannt hat, dass dieser Ausschluss im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung steht.

In dat geval vormt het feit dat de dader de minnelijke schikking heeft aanvaard, een onweerlegbaar vermoeden van fout (artikel 216bis, lid 4).
Die Annahme des Vergleichs durch den Täter begründet eine unwiderlegliche Schuldvermutung (Artikel 216bis Abs. 4).

Artikel 1. Voor wat betreft het Waalse Gewest worden de aangegeven sommen, kapitalen of roerende waarden, indien een natuurlijke persoon omschreven in artikel 2, § 1, tweede lid, van de wet van 31 december 2003 houdende invoering van een eenmalige bevrijdende aangifte die sommen, kapitalen of roerende waarden heeft genoten die niet, of die voortspruiten uit inkomsten die evenmin, in een in België wettelijk verplichte boekhouding of aangifte werden vermeld of waarop de in België verschuldigde belasting niet werd geheven, tussen 1 januari 2004 en 31 december 2004 inbegrepen, die sommen, kapitalen of roerende waarden heeft aangegeven en indien die aangifte de voorwaarden vervult van artikel 2, § 1, van voornoemde wet van 31 december 2003, na betaling van de verschuldigde eenmalige bijdrage bedoeld in artikel 4 van voornoemde wet van 31 december 2003 onweerlegbaar, definitief en volledig het voorwerp te hebben uitgemaakt van alle gewestelijke belastingen, vermeerderingen van gewestelijke betalingen, nalatigheidsinterest en geldboetes die, vóór de datum van indiening van de aangifte, voor die sommen, kapitalen of roerende waarden verschuldigd zijn of verschuldigd hadden kunnen zijn.
Artikel 1 - Was die Wallonische Region betrifft, wenn eine in Artikel 2, § 1, Absatz 2 des Gesetzes vom 31. Dezember 2003 zur Einführung einer einmaligen befreienden Erklärung bestimmte natürliche Person, die Summen, Kapital oder Wertpapiere bezogen hat, die nicht in einer nach dem belgischen Gesetz obligatorischen Buchhaltung oder Erklärung angeführt worden sind oder die aus Einkünften stammen, die auch nicht in einer nach dem belgischen Gesetz obligatorischen Buchhaltung oder Erklärung angeführt worden sind, oder worauf die in Belgien geschuldete Steuer nicht erhoben worden ist, diese Summen, dieses Kapital, oder diese Wertpapiere zwischen dem 1. Januar 2004 und dem 31. Dezember 2004 einschliesslich erklärt hat und wenn diese Erklärung den Bedingungen des Artikels 2, § 1 des vorerwähnten Gesetzes vom 31. Dezember 2003 genügt, wird nach Zahlung der in Artikel 4 des vorerwähnten Gesetzes vom 31. Dezember 2003 geschuldeten einmaligen Steuer unwiderlegbar davon ausgegangen, dass alle regionalen Steuern, Erhöhungen von regionalen Steuern, Verzugszinsen und Geldstrafen, die vor dem Datum der Einreichung der Erklärung für diese Summen, dieses Kapital oder diese Wertpapiere geschuldet sind oder zu zahlen gewesen wären, endgültig und vollständig abgegolten sind.