Zo werd vroeger voor elke nieuwe ontwikkeling geëist dat de Europese Raad of de ministers van de eurozone bijeenkwamen – wat tot een opeenvolging van topontmoetingen leidde. Het voordeel daarvan was dat de leiders onder druk stonden om met een beslissing te komen.
Zum Beispiel führte das anfängliche Bedürfnis, angesichts jeder neuen Entwicklung eine Tagung des Europäischen Rates oder ein Gipfeltreffen der Euro-Länder anzuberaumen, zu einer Häufung solcher Veranstaltungen.
