Traduction de «opleggen om zelfs » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

aan de geadresseerde zelf af te geven | aan de geadresseerde zelf afgeven | aan de geadresseerde zelf te overhandigen
eigenhändig aushändigen | eigenhändig zustellen

zelf-assemblage van strukturen | zelf-assemblerende structuren
selbstordnende Strukturen

terpostbezorging door de klant zelf | zelf posten
Selbsteinlieferung

uitspraak over de grond van het geschil doen | over de zaak zelf beslissen
zur Sache entscheiden | in der Sache selbst entscheiden

bij de zaak zelf voegen
mit der Hauptsache verbinden

zelf optreden
selbst auftreten

in de beoordeling van de zaken zelf treden
über die Sache selbst erkennen

hoge eisen voor het onderhoud van collecties opleggen
hohe Standards der Sammlungspflege schaffen

boetes opleggen | boetes uitschrijven
Geldstrafen verhängen

gasten assisteren met zelfbedieningsapparaten voor tickets | klanten met zelfbedieningsapparatuur voor tickets helpen | als grondstewardess bij apparaten om zelf in te checken assisteren | gasten helpen met zelfbedieningsapparaten voor tickets
Hilfe bei der Bedienung von Kartenautomaten leisten | Kundinnen und Kunden am Ticketautomaten helfen | Kundinnen und Kunden bei der Bedienung von Kartenautomaten helfen | Kundinnen und Kunden bei der Bedienung von Kartenautomaten unterstützen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De verzoekende partij lijkt van oordeel te zijn dat die bepaling een algemeen wettigheidsbeginsel zou bevatten dat aan de gewestwetgevers de verplichting zou opleggen om zelf de aangelegenheden te regelen die aan de gewesten worden toegewezen en dat hun zou verbieden om die aangelegenheden te delegeren aan de daarmee overeenstemmende uitvoerende machten.
Die klagende Partei scheint davon auszugehen, dass diese Bestimmung ein allgemeines Legalitätsprinzip enthalten würde, das den Regionalgesetzgebern die Verpflichtung auferlegen würde, die den Regionen zugewiesenen Angelegenheiten selbst zu regeln, und es ihnen verbieten würde, diese Angelegenheiten an die entsprechenden ausführenden Gewalten zu delegieren.

Ze mogen zelf bepalen welke beperkingen ze opleggen aan het gebruik van draagbare elektronische apparatuur door passagiers.
Beschränkungen bezüglich der Benutzung von PEDs liegen im Ermessen der Fluggesellschaft.

Het Hof is verzocht om zich uit te spreken over de vraag of dergelijke praktijken verenigbaar zijn met het Unierecht en meer bepaald over de vraag of de handelaars – zelfs maar minimale – kosten kunnen opleggen aan een consument aan wie wordt meegedeeld dat hij een prijs heeft gewonnen.
Der Gerichtshof wird gefragt, ob solche Praktiken mit dem Unionsrecht vereinbar sind, und insbesondere, ob die Gewerbetreibenden einem Verbraucher, dem mitgeteilt wurde, dass er einen Preis gewonnen habe, Kosten, selbst wenn sie geringfügig sind, auferlegen dürfen.

Wanneer een lidstaat toestaat dat abi’s aan kleine beleggers op zijn grondgebied worden verhandeld, moet deze mogelijkheid worden gegund ongeacht de lidstaat waar de abi-beheerder die de abi’s beheert is gevestigd; de voorschriften die lidstaten opleggen aan EU-abi's die in een andere lidstaat gevestigd zijn en grensoverschrijdend worden verhandeld mogen niet strenger of ruimer zijn dan de voorschriften die zij opleggen aan abi’s die in de lidstaat zelf worden verhandeld.
Gestattet ein Mitgliedstaat den Vertrieb von AIF an Kleinanleger in seinem Hoheitsgebiet, sollte diese Möglichkeit den AIFM, die die AIF verwalten, unabhängig davon offenstehen, in welchem Mitgliedstaat sie ihren Sitz haben; ferner sollten die Mitgliedstaaten grenzüberschreitend vertriebene EU-AIF mit Sitz in einem anderen Mitgliedstaat keinen strengeren oder zusätzlichen Anforderungen unterwerfen als im Inland vertriebene AIF.

De artikelen 2, § 1, eerste lid, 2° en 4°, en 7, § 1, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn de verplichting opleggen om, zelfs ambtshalve, het recht op het bestaansminimum dat tegen het verhoogde tarief voor alleenstaanden (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) is toegekend aan een ouder die uitsluitend samenwoont met een meerderjarig kind te schrappen en die ouder alleen nog het bestaansminimum tegen het tarief voor samenwonenden (artikel 2, § 1, eerste lid, 4°) toe te kennen, schenden niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 8, leden 1 en 2, van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2 und Nr. 4 und Artikel 7 § 1 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum, dahingehend ausgelegt, dass sie einem öffentlichen Sozialhilfezentrum die Verpflichtung auferlegen, das zum erhöhten Satz für Alleinstehende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2) einem nur mit einem volljährigen Kind zusammenlebenden Elternteil gewährte Existenzminimum ggf. auch von Amts wegen zu streichen und diesem Elternteil das Existenzminimum nur noch zum Satz für Zusammenwohnende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 4) zu gewähren, verstösst nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung mit Artikel 8 Absätze 1 und 2 der Europäischen Menschenrechtskonvention.

« Stellen de artikelen 2, § 1, eerste lid, 2° en 4°, en 7, § 1, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn de verplichting opleggen om, zelfs ambtshalve, het recht op het bestaansminimum dat werd toegekend tegen een verhoogd percentage voor alleenstaande (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) aan een ouder die uitsluitend samenleeft met een meerderjarig kind ten laste te schrappen en die ouder alleen nog het bestaansminimum toe te kennen tegen het percentage voor samenwonende (artikel 2, § 1, eerste lid, 4°), een discriminatie in die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, artikelen gelezen in samenhang met artikel 8, §§ 1 en 2, van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat de bovenvermelde artikelen 2 en 7 tot gevolg hebben dat ze de ouder die alleen het ouderlijk gezag uitoefent en geen bestaansmiddelen heeft , ambtshalve, de daadwerkelijke gebruikmaking van zijn rechten of van een deel van zijn rechten ontzeggen en met name van het recht om het gezinsbudget zo goed mogelijk in het belang van elkeen te beheren, terwijl artikel 8 van het bovenvermeld Verdrag het recht op eerbiediging van het privé-leven en gezinsleven waarborgt en enkel inmenging van een openbaar gezag duldt voor zover die bij de wet is toegestaan, zoals daarin is voorzien bij artikel 7 van de bovenvermelde wet, maar ook op voorwaarde dat zij een noodzakelijke maatregel vormt voor 's lands veiligheid, de openbare veiligheid, of het economisch welzijn van het land, de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen ?
« Schaffen die Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2 und Nr. 4 und 7 § 1 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum, dahingehend ausgelegt, dass sie einem öffentlichen Sozialhilfezentrum die Verpflichtung auferlegen, das zum erhöhten Satz für Alleinstehende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2) einem nur mit einem unterhaltsberechtigten volljährigen Kind zusammenlebenden Elternteil gewährte Existenzminimum ggf. auch von Amts wegen zu streichen und diesem Elternteil das Existenzminimum nur noch zum Satz für Zusammenwohnende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 4) zu gewähren, eine Diskriminierung im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung mit Artikel 8 Absätze 1 und 2 der europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten, indem die vorgenannten Artikel 2 und 7 zur Folge haben, dass sie dem - die elterliche Gewalt allein ausübenden und über keine Existenzmittel verfügenden - Elternteil von Amts wegen die tatsächliche Ausübung seiner Rechte bzw. eines Teils derselben versagen, insbesondere das Recht, sein Familienbudget möglichst gut und im Interesse eines jeden zu verwalten, während Artikel 8 der vorgenannten Konvention das Recht auf Achtung des Privat- und Familienlebens gewährleistet und den Eingriff einer öffentlichen Behörde nur insofern gestattet, als dieser gesetzlich erlaubt ist, so wie in Artikel 7 des vorerwähnten Gesetzes vorgesehen, jedoch auch unter der Bedingung, dass der Eingriff eine Massnahme darstellt, die für die nationale Sicherheit, die öffentliche Ruhe und Ordnung, das wirtschaftliche Wohl des Landes, die Verteidigung der Ordnung und zur Verhinderung von strafbaren Handlungen, zum Schutz der Gesundheit und der Moral oder zum Schutz der Rechte und Freiheiten anderer notwendig ist?

« Stellen de artikelen 2, § 1, eerste lid, 2° en 4°, en 7, § 1, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn de verplichting opleggen om, zelfs ambtshalve, het recht op het bestaansminimum dat werd toegekend tegen een verhoogd percentage voor alleenstaande (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) aan een ouder die uitsluitend samenleeft met een meerderjarig kind ten laste te schrappen en die ouder alleen nog het bestaansminimum toe te kennen tegen het percentage voor samenwonende (artikel 2, § 1, eerste lid, 4°), een discriminatie in die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, artikelen gelezen in samenhang met artikel 8, §§ 1 en 2, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat de bovenvermelde artikelen 2 en 7 tot gevolg hebben dat ze de ouder die alleen het ouderlijk gezag uitoefent en geen bestaansmiddelen heeft , ambtshalve, de daadwerkelijke gebruikmaking van zijn rechten of van een deel van zijn rechten ontzeggen en met name van het recht om het gezinsbudget zo goed mogelijk in het belang van elkeen te beheren, terwijl artikel 8 van het bovenvermeld Verdrag het recht op eerbiediging van het privé-leven en gezinsleven waarborgt en enkel inmenging van een openbaar gezag duldt voor zover die bij de wet is toegestaan, zoals daarin is voorzien bij artikel 7 van de bovenvermelde wet, maar ook op voorwaarde dat zij een noodzakelijke maatregel vormt voor 's lands veiligheid, de openbare veiligheid, of het economisch welzijn van het land, de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen ?
« Schaffen die Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2 und Nr. 4 und 7 § 1 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum, dahingehend ausgelegt, dass sie einem öffentlichen Sozialhilfezentrum die Verpflichtung auferlegen, das zum erhöhten Satz für Alleinstehende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2) einem nur mit einem unterhaltsberechtigten volljährigen Kind zusammenlebenden Elternteil gewährte Existenzminimum ggf. auch von Amts wegen zu streichen und diesem Elternteil das Existenzminimum nur noch zum Satz für Zusammenwohnende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 4) zu gewähren, eine Diskriminierung im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung mit Artikel 8 Absätze 1 und 2 der europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten, indem die vorgenannten Artikel 2 und 7 zur Folge haben, dass sie dem - die elterliche Gewalt allein ausübenden und über keine Existenzmittel verfügenden - Elternteil von Amts wegen die tatsächliche Ausübung seiner Rechte bzw. eines Teils derselben versagen, insbesondere das Recht, sein Familienbudget möglichst gut und im Interesse eines jeden zu verwalten, während Artikel 8 der vorgenannten Konvention das Recht auf Achtung des Privat- und Familienlebens gewährleistet und den Eingriff einer öffentlichen Behörde nur insofern gestattet, als dieser gesetzlich erlaubt ist, so wie in Artikel 7 des vorerwähnten Gesetzes vorgesehen, jedoch auch unter der Bedingung, dass der Eingriff eine Massnahme darstellt, die für die nationale Sicherheit, die öffentliche Ruhe und Ordnung, das wirtschaftliche Wohl des Landes, die Verteidigung der Ordnung und zur Verhinderung von strafbaren Handlungen, zum Schutz der Gesundheit und der Moral oder zum Schutz der Rechte und Freiheiten anderer notwendig ist?

Voor deze laatste aspecten dienen in hoofdzaak de lidstaten zelf verantwoordelijk te zijn, maar de Commissie zou zich het recht voorbehouden haar eigen controles uit te voeren en zou financiële correcties kunnen opleggen in geval van onregelmatigheden of inbreuken op het Gemeenschapsrecht.
Letztere wäre vor allem Sache der Mitgliedstaaten, die Kommission behielte sich aber das Recht vor, eigene Kontrollen durchzuführen und im Falle von Unregelmäßigkeiten oder Verstößen gegen das Gemeinschaftsrecht Finanzkorrekturen vorzunehmen.

De Lid-Staten kunnen zelf vaststellen welke heffingen ze willen opleggen en kunnen de niveaus daarvan bepalen, op voorwaarde dat zij de basisbeginselen van het communautair kader in acht nemen.
Die Mitgliedstaaten werden die Art der Gebühren festlegen und über ihre Höhe selbst entscheiden können, solange sie die Grundsätze des Gemeinschaftsrahmens beachten.

Het Hof van Justitie zelf moet de uiteindelijke beslissing nemen. Het is echter de Commissie die de procedure op gang brengt, die de zaak, zo nodig, voor het Hof brengt en zich daarbij uitspreekt voor het opleggen van een geldboete.
Die letzte Entscheidung liegt beim Gerichtshof, doch obliegt es der Kommission, das Verfahren einzuleiten, gegebenenfalls den Gerichtshof anzurufen und sich zur Verhängung einer finanziellen Sanktion zu äußern.