D
e wetgever heeft de oplossing verworpen die had voorzien in de automatische betaling van het onderhoudsgeld ten laste van een overheidsinstelling, aangezien zijn doelstelling, di
e erin bestaat « de voorgestelde oplossing te beperken tot de laagste inkomenscategorie » (Parl. St., Kamer, B.Z. 1988, nr. 479/4, p. 4), deel uitmaakt « van een armoedebeleid » (ibid., p. 9).Die doelstelling is vertaald in de bepaling die is ingeschreven in artikel 68bis, § 2, 3°, die de toepassing van de wet afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de jaarin
...[+++]komsten van de vader of de moeder die geen onderhoudsplicht heeft, samengevoegd met die van het kind, niet hoger zijn dan 360.000 frank geïndexeerd.
Der Gesetzgeber hat sich gegen die Lösung entschieden, die die automatische Zahlung der Alimente zu Lasten einer öffentlichen Einrichtung vorgesehen hätte, da seine Zielsetzung, die darin bestand, « die vorgeschlagene Lösung auf die niedrigste Einkommensstufe zu beschränken » (Parl. Dok., Kammer, Sondersitzungsperiode 1988, Nr. 479/4, S. 4), in den Rahmen « einer Politik zur Armutsbekämpfung » fällt (ebenda, S. 9).