Vertaling van "opzegging voor persoonlijke " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

(als) (zijn) persoonlijke mening (weergevend) | à titre personnel | ad personam (statuut) | in zijn/haar persoonlijke hoedanigheid | naar (zijn) eigen opvatting | officieus | op persoonlijke titel | persoonlijk | uit eigen naam | visie
ad personam | im eigenen Namen | im Rahmen einer persönlichen Stellungnahme | persönlich

persoonlijke ruimte (nom féminin) | persoonlijke webruimte (nom féminin)
persönlicher Bereich (nom masculin)

persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken | persoonlijk beschermingsmateriaal gebruiken | uitrusting voor persoonlijke bescherming gebruiken
persönliche Schutzausrüstung verwenden

letten op persoonlijke spullen van klanten | letten op persoonlijke bezittingen van klanten | letten op persoonlijke voorwerpen van klanten
sich um die persönlichen Gegenstände von Kunden und Kundinnen kümmern

persoonlijke hygiëne onderhouden | voor de normen voor persoonlijke hygiëne zorgen | 0.0 | normen voor persoonlijke hygiëne handhaven
Hygienestandards aufrechterhalten | Hygienestandards pflegen | persönliche Hygieneanforderungen einhalten | persönliche Hygienevorschriften einhalten

persoonlijke geluiddosismeter | persoonlijke geluidexpositiemeter | persoonlijke lawaaidosismeter
persönlicher Lärmdosismesser

opzegging
Kündigung

persoonlijke medewerkers | persoonlijke staf | PERS [Abbr.]
Persönlicher Stab | PERS [Abbr.]

Micromarketing | Persoonlijke marketing
Individualmarketing | Mikro-Marketing

Universal personal telecommunications | Universeel persoonlijk communicatiesysteem
Universal personal telecomunication | UPT

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wanneer de wetgever de wet van 4 november 1969 heeft gewijzigd, heeft hij uitdrukkelijk aangegeven dat hij de mogelijkheden van opzegging voor persoonlijke exploitatie wou beperken en dat die opzegging « voortaan alleen mogelijk [is] ten voordele van personen beneden de pensioenleeftijd [...] of met voldoende beroepservaring » (Parl. St., Kamer, 1988, nr. 531/3, pp. 3 en 8, en Senaat, 1986-1987, nr. 586-2, p. 3).
Bei der Abänderung des Gesetzes vom 4. November 1969 hat der Gesetzgeber ausdrücklich angegeben, dass er die Möglichkeiten zur Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung einzuschränken wünschte, und dass diese Kündigung « künftig nur zugunsten von Personen möglich ist, die nicht das Pensionsalter erreicht haben [...] oder die über eine ausreichende Berufserfahrung verfügen » (Parl. Dok., Kammer, 1988, Nr. 531/3, SS. 3 und 8, und Senat, 1986-1987, Nr. 586-2, S. 3).

De parlementaire voorbereiding van artikel 9 van de Pachtwet vermeldt : « Het wetsvoorstel nr. 171/1 poogt een betere omschrijving te geven van de opzegging wegens persoonlijke exploitatie ten einde misbruiken door de verpachters te voorkomen.
In den Vorarbeiten zu Artikel 9 des Pachtgesetzes heißt es: « Der Gesetzesvorschlag Nr. 171/1 bezweckt, die Kündigung zur persönlichen Nutzung besser zu definieren, um Missbräuche durch die Verpächter zu vermeiden.

Artikel 9 van die wet bepaalt : « De exploitatie van het goed dat van de pachter is teruggenomen op grond van bij artikelen 7, 1°, en 8, bepaalde reden, moet een persoonlijke, werkelijke en ten minste negen jaar voortgezette exploitatie zijn door degene of degenen die in de opzegging als aanstaande exploitant zijn aangewezen of, indien zij rechtspersonen zijn, door hun verantwoordelijke organen of bestuurders en niet alleen door hun aangestelden.
Artikel 9 dieses Gesetzes bestimmt: « Die Bewirtschaftung des Gutes, das dem Pächter aus dem durch die Artikel 7 Nr. 1 und 8 bestimmten Grund gekündigt wurde, muss persönlich, tatsächlich und mindestens während neun Jahren durch denjenigen oder diejenigen erfolgen, die bei der Kündigung als künftige Betreiber bezeichnet worden sind, oder, wenn sie Rechtspersonen sind, durch ihre verantwortlichen Organe oder Leiter und nicht nur durch ihre Angestellten.

In zijn oorspronkelijke versie bepaalde artikel 9 van de Pachtwet : « De exploitatie van het goed dat van de pachter is teruggenomen op grond van de bij artikels 7, 1°, en 8 bepaalde reden, moet een persoonlijke, werkelijke en ten minste negen jaar voortgezette exploitatie zijn door degene of degenen die in de opzegging als aanstaande exploitant zijn aangewezen en, indien zij rechtspersonen zijn, door hun verantwoordelijke organen of beheerders en niet alleen door hun aangestelden ».
In seiner ursprünglichen Fassung lautete Artikel 9 des Pachtgesetzes: « Die Bewirtschaftung des Gutes, das dem Pächter aus dem durch die Artikel 7 Nr. 1 und 8 bestimmten Grund gekündigt wurde, muss persönlich, tatsächlich und mindestens während neun Jahren durch denjenigen oder diejenigen erfolgen, die bei der Kündigung als künftige Betreiber bezeichnet worden sind, und, wenn sie Rechtspersonen sind, durch ihre verantwortlichen Organe oder Leiter und nicht nur durch ihre Angestellten ».

Artikel 9 verzekerde een minimum aan waarborgen voor de uitgezette pachter door een persoonlijke, werkelijke en voortgezette exploitatie door de begunstigde van de opzegging te vereisen.
Artikel 9 gewährleistete ein Minimum an Garantien für den ausgeschlossenen Pächter, wobei eine persönliche, effektive und dauerhafte Bewirtschaftung durch den Begünstigten der Kündigung vorgeschrieben war.

Wanneer de wetgever de wet van 4 november 1969 heeft gewijzigd, heeft hij uitdrukkelijk aangegeven dat hij de mogelijkheden van opzegging voor persoonlijke exploitatie wou beperken en dat die opzegging « voortaan alleen mogelijk [is] ten voordele van personen beneden de pensioenleeftijd [.] of met voldoende beroepservaring » (Parl. St., Kamer, 1988, nr. 531/3, pp. 3 en 8, en Senaat, 1986-1987, nr. 586-2, p. 3).
Bei der Abänderung des Gesetzes vom 4. November 1969 hat der Gesetzgeber ausdrücklich angegeben, dass er die Möglichkeiten zur Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung einzuschränken wünschte, und dass diese Kündigung « künftig nur zugunsten von Personen möglich ist, die nicht das Pensionsalter erreicht haben [.] oder die über eine ausreichende Berufserfahrung verfügen » (Parl. Dok., Kammer, 1988, Nr. 531/3, SS. 3 und 8, und Senat, 1986-1987, Nr. 586-2, S. 3).

Door in artikel 9, tweede lid, twee specifieke uitsluitingsgronden toe te voegen aan de algemene voorwaarden waarin tot dan toe was voorzien om de opzegging van een pachtovereenkomst met het oog op de persoonlijke exploitatie te verantwoorden - waaronder de leeftijdsvoorwaarde -, wilde de wetgever voorkomen dat een te oude verpachter een opzegging zou kunnen doen voor zichzelf of ten voordele van een persoon die met hem verwantschapsbanden heeft maar die eveneens te oud is.
Indem der Gesetzgeber in Artikel 9 Absatz 2 zwei spezifische Ausschlussgründe zu den bis dahin vorgesehenen allgemeinen Bedingungen zur Rechtfertigung der Kündigung eines Landpachtvertrags im Hinblick auf die persönliche Bewirtschaftung - darunter die Altersbedingung - hinzugefügt hat, wollte er vermeiden, dass ein zu alter Verpächter eine Kündigung für sich selbst oder zugunsten einer Person, die mit ihm verwandt, jedoch ebenfalls zu alt wäre, erteilen könnte.

« Schenden de artikelen 8, § 1, eerste lid, in fine, en 37, § 1, 2°, van de pachtwet van 4 november 1969, gewijzigd bij de wet van 7 november 1988, de artikelen 10 en 11 van de Belgische Grondwet doordat de verpachter die zijn goederen wenst te laten uitbaten door verwanten in de vierde graad niet de geldigverklaring kan verkrijgen van de opzegging voor persoonlijke exploitatie overeenkomstig artikel 8, § 1, eerste lid, in fine, indien vooraf kennis is gegeven van een pachtoverdracht (artikel 35 van de pachtwet) terwijl de verpachter die zijn goederen wil laten exploiteren door zijn echtgenoot, zijn afstammelingen of aangenomen kinderen, de geldigverklaring van de opzegging voor persoonlijke exploitatie zal kunnen verkrijgen, zelfs indien vooraf kennis is gegeven van een pachtoverdracht (artikel 35 van de pachtwet) want hij zal zich geldig daartegen kunnen verzetten (artikel 37, § 1, 2°) ?
« Verstossen die Artikel 8 § 1 Absatz 1 in fine und 37 § 1 Nr. 2 des Pachtgesetzes vom 4. November 1969 in der durch das Gesetz vom 7. November 1988 abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern der Verpächter, der seine Güter von Verwandten im vierten Grad bewirtschaften lassen möchte, nicht die Gültigerklärung der Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung gemäss Artikel 8 § 1 Absatz 1 in fine erhalten kann, wenn zuvor eine Abtretung des Pachtvertrags notifiziert worden ist (Artikel 35 des Pachtgesetzes), während der Verpächter, der seine Güter von seinem Ehepartner, seinen Nachkommen oder Adoptivkindern bewirtschaften lassen möchte, die Gültigerklärung der Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung erhalten kann, auch wenn zuvor eine Abtretung des Pachtvertrags notifiziert worden ist (Artikel 35 des Pachtgesetzes), da er in gültiger Weise Einspruch erheben kann (Artikel 37 § 1 Nr. 2)?

Het is slechts onrechtstreeks dat het verschil betrekking heeft op de voorwaarden van « geldigverklaring van de opzegging voor persoonlijke exploitatie », zoals de prejudiciële vraag het formuleert.
Dieser Unterschied bezieht sich nur indirekt auf die Bedingungen der « Gültigerklärung der Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung », wie in der präjudiziellen Frage formuliert worden ist.

« Schenden de artikelen 8, § 1, eerste lid, in fine, en 37, § 1, 2°, van de pachtwet van 4 november 1969, gewijzigd bij de wet van 7 november 1988, de artikelen 10 en 11 van de Belgische Grondwet doordat de verpachter die zijn goederen wenst te laten uitbaten door verwanten in de vierde graad niet de geldigverklaring kan verkrijgen van de opzegging voor persoonlijke exploitatie overeenkomstig artikel 8, § 1, eerste lid, in fine, indien vooraf kennis is gegeven van een pachtoverdracht (artikel 35 van de pachtwet) terwijl de verpachter die zijn goederen wil laten exploiteren door zijn echtgenoot, zijn afstammelingen of aangenomen kinderen, de geldigverklaring van de opzegging voor persoonlijke exploitatie zal kunnen verkrijgen, zelfs indien vooraf kennis is gegeven van een pachtoverdracht (artikel 35 van de pachtwet) want hij zal zich geldig daartegen kunnen verzetten (artikel 37, § 1, 2°) ?
« Verstossen die Artikel 8 § 1 Absatz 1 in fine und 37 § 1 Nr. 2 des Pachtgesetzes vom 4. November 1969 in der durch das Gesetz vom 7. November 1988 abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern der Verpächter, der seine Güter von Verwandten im vierten Grad bewirtschaften lassen möchte, nicht die Gültigerklärung der Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung gemäss Artikel 8 § 1 Absatz 1 in fine erhalten kann, wenn zuvor eine Abtretung des Pachtvertrags notifiziert worden ist (Artikel 35 des Pachtgesetzes), während der Verpächter, der seine Güter von seinem Ehepartner, seinen Abkömmlingen oder Adoptivkindern bewirtschaften lassen möchte, die Gültigerklärung der Kündigung wegen persönlicher Bewirtschaftung erhalten kann, auch wenn zuvor eine Abtretung des Pachtvertrags notifiziert worden ist (Artikel 35 des Pachtgesetzes), da er in gültiger Weise Einspruch erheben kann (Artikel 37 § 1 Nr. 2)?