Vertaling van "ordonnantie per bebouwde " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

bebouwd gebied | bebouwd oppervlak | gebouwde ruimte
bebauter Raum | bebautes Gebiet | überbaute Fläche | überdeckte Grundrissfläche

bebouwd gebied | bebouwde zone
bebaute Fläche | bebautes Gebiet

niet bebouwde grond
unbebautes Grundstück

niet bebouwde bouwgrond
unbebautes Baugrundstück

bebouwde kom
geschlossene Ortschaft

voorstel van ordonnantie
Ordonnanzvorschlag

ontwerp van ordonnantie
Ordonnanzentwurf

ordonnantie
Ordonnanz

bebouwde omgeving | gebouwde omgeving
Gebaute Umwelt

weg binnen de bebouwde kom
städtische Straße

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 23 juli 1992 « betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen » (hierna : ordonnantie van 23 juli 1992) vestigt een « jaarlijkse belasting geheven ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen, gelegen op het grondgebied van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en van houders van een zakelijk recht op onroerende eigendommen die niet voor bewoning bestemd zijn » (artikel 2).
Die Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien (nachstehend: Ordonnanz vom 23. Juli 1992) führt « eine jährliche Steuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke, die auf dem Gebiet der Region Brüssel-Hauptstadt liegen, sowie der Inhaber dinglicher Rechte an nicht zu Wohnzwecken bestimmten Immobilien » ein (Artikel 2).

In zake : de prejudiciële vragen over artikel 4, § 3, van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 23 juli 1992 « betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen », gesteld door het Hof van Beroep te Brussel.
In Sachen: Vorabentscheidungsfragen in Bezug auf Artikel 4 § 3 der Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien, gestellt vom Appellationshof Brüssel.

Artikel 4, § 3, van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 23 juli 1992 « betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen » schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet.
Artikel 4 § 3 der Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien verstößt nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung.

« Houdt de niet-vrijstelling van de gebouwen van de Kamer van Volksvertegenwoordigers die noodzakelijk zijn voor of inherent verbonden zijn met de werkzaamheden van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, een schending in van het gelijkheidsbeginsel vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, daar waar de Kamer van Volksvertegenwoordigers niet en andere openbare diensten wél op grond van artikel 4, § 3, van de ordonnantie [van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest] van 23 juli 1992 betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen, zijn vrijgesteld ?
« Beinhaltet die Nichtbefreiung der Gebäude der Abgeordnetenkammer, die für deren Tätigkeiten notwendig oder inhärent damit verbunden sind, einen Verstoß gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheitsgrundsatz, indem die Abgeordnetenkammer im Gegensatz zu anderen öffentlichen Diensten nicht aufgrund von Artikel 4 § 3 der Ordonnanz [der Region Brüssel-Hauptstadt] vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien von der Steuer befreit ist?

Vóór de wijziging ervan bij artikel 2 van de ordonnantie van 1 maart 2007 « tot wijziging van de ordonnantie van 23 juli 1992 betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen », bepaalde artikel 3, § 1, van de ordonnantie van 23 juli 1992 :
Vor seiner Abänderung durch Artikel 2 der Ordonnanz vom 1. März 2007 « zur Abänderung der Ordonnanz vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien » bestimmte Artikel 3 § 1 der Ordonnanz vom 23. Juli 1992:

Artikel 3, § 1, c), van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 23 juli 1992 betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen, in samenhang gelezen met artikel 3, § 1, a), van dezelfde ordonnantie, en in die zin geïnterpreteerd dat het een verschil in behandeling invoert tussen, enerzijds, de eigenaar van een gebouw die dat onroerend goed bestemt voor de exploitatie van een inrichting voor collectieve bewoning met afzonderlijke flats die elk betrokken worden door een gezin - in de zin van artikel 3, § 1, a), van dezelfde ordonnantie - en, anderzijds, de eigenaar van een gebouw die dat onroerend goed bestemt voor de collectieve huisvesting van bejaarden, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Artikel 3 § 1 Buchstabe c) der Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien, in Verbindung mit Artikel 3 § 1 Buchstabe a) derselben Ordonnanz und dahingehend ausgelegt, dass er einen Behandlungsunterschied zwischen dem Eigentümer eines Gebäudes, der diese Immobilie für den Betrieb einer Einrichtung für kollektives Wohnen mit Einzelwohnungen, die je von einem Haushalt - im Sinne von Artikel 3 § 1 Buchstabe a) - bewohnt werden, einerseits und dem Eigentümer eines Gebäudes, der diese Immobilie für die kollektive Unterbringung von Senioren bestimmt, andererseits einführt, verstösst gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung.

« Schenden artikel 3, § 1, c), van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 23 juli 1992 ' betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen ', in de versie van vóór de wijziging ervan bij artikel 2 van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 1 maart 2007, in samenhang gelezen met artikel 3, § 1, a), en, voor zover nodig, artikel 3, § 1, a), van de genoemde ordonnantie, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in de interpretatie volgens welke
« Verstossen Artikel 3 § 1 Buchstabe c) der Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 23. Juli 1992 bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien, in der vor seiner Abänderung durch Artikel 2 der Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 1. März 2007 geltenden Fassung, in Verbindung mit Artikel 3 § 1 Buchstabe a), und nötigenfalls Artikel 3 § 1 Buchstabe a) der genannten Ordonnanz gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, dahingehend ausgelegt, dass sie

De belastingplichtigen bedoeld in artikel 3, § 1, c), zijn krachtens artikel 8, § 1, van dezelfde ordonnantie per bebouwde eigendom een belasting verschuldigd van 5 euro (6,36 euro vanaf het belastingjaar 2002) per vierkante meter vloeroppervlakte boven de eerste 300 vierkante meter (boven de eerste 2 500 vierkante meter, als het gaat om een oppervlakte die bestemd is voor industriële of ambachtelijke activiteiten).
Die Steuerpflichtigen im Sinne von Artikel 3 § 1 Buchstabe c) schulden aufgrund von Artikel 8 § 1 derselben Ordonnanz pro bebautes Grundstück eine Steuer von 5 Euro (6,36 Euro ab dem Steuerjahr 2002) pro Quadratmeter Fläche über die ersten 300 Quadratmeter hinaus (über die ersten 2 500 Quadratmeter hinaus im Fall einer für industrielle oder handwerkliche Tätigkeiten bestimmten Fläche).

Uit de motieven van de verwijzingsbeslissingen blijkt dat het Hof in de vier prejudiciële vragen wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 3, § 1, b), en 9, § 1, van de ordonnantie van 23 juli 1992 « betreffende de gewestbelasting ten laste van bezetters van bebouwde eigendommen en houders van een zakelijk recht op sommige onroerende goederen », zoals die van toepassing waren op het aanslagjaar 2005, in zoverre zij een verschil in behandeling zouden invoeren tussen twee categorieën van vennoten van een advocatenassociatie die ofwel bestaat uit feitelijke vennoten in de zin van het tweede lid van artikel 3, § 1, b), van de ordonnantie van 23 juli 1992, ofwel de rechtsvorm heeft aangenomen van een vennootschap : enerzijds, de eenhoofdige besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (ebvba) opgericht door een advocaat voor de uitoefening van zijn beroep, die dezelfde bebouwde eigendom betrekt als de advocatenassociatie, en, anderzijds, de natuurlijke persoon die het beroep van advocaat uitoefent in het kader van de feitelijke vereniging of voor rekening van de advocatenvennootschap.
Aus der Begründung der Verweisungsentscheidungen geht hervor, dass der Hof in den vier präjudiziellen Fragen gebeten wird, darüber zu befinden, ob die Artikel 3 § 1 Buchstabe b) und 9 § 1 der Ordonnanz vom 23. Juli 1992 « bezüglich der Regionalsteuer zu Lasten der Benutzer bebauter Grundstücke und Inhaber dinglicher Rechte an bestimmten Immobilien » in der für das Steuerjahr 2005 geltenden Fassung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar seien, insofern sie einen Behandlungsunterschied einführten zwischen zwei Kategorien von Teilhabern einer Anwaltssozietät, in der entweder faktische Teilhaber im Sinne von Absatz 2 von Artikel 3 § 1 Buchstabe b) der Ordonnanz vom 23. Juli 1992 zusammengeschlossen seien oder die in Form einer Gesellschaft gegründet worden sei: einerseits die Privatgesellschaften mit beschränkter Haftung mit einem Alleingesellschafter (PGmbHmA), die durch einen Rechtsanwalt zur Ausübung seines Berufs gegründet worden sei und das gleiche Gebäude wie die Anwaltssozietät benutze, und andererseits die natürliche Person, die den Anwaltsberuf im Rahmen der faktischen Vereinigung oder für Rechnung der Anwaltsgesellschaft ausübe.