Gelet op wat voorafgaat wordt niet aannemelijk gemaakt dat de ordonnantiegever blijk geeft van een verkeerde opvatting van het voorzorgsbeginsel door de norm te versoepelen, doch tegelijkertijd ver beneden de op internationaal en Europees vlak aanbevolen normen te blijven.
Unter Berücksichtigung des Vorstehenden ist nicht bewiesen, dass der Ordonnanzgeber eine falsche Auffassung vom Vorsorgeprinzip gezeigt hätte, als er die Norm flexibler gestaltete, jedoch gleichzeitig weit unterhalb der auf internationaler und europäischer Ebene empfohlenen Normen blieb.
