Vertaling van "portugal c-367 " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

regio's van Portugal
Regionen Portugals

continentaal Portugal | Portugal(vasteland)
das portugiesische Festland

Midden-Portugal
Zentralportugal

Portugal [ Portugese Republiek ]
Portugal [ die Portugiesische Republik ]

Instituut voor Communicatie van Portugal | ICP [Abbr.]
portugiesisches Fernmeldeinstitut | ICP [Abbr.]

specifiek programma voor de ontwikkeling van de landbouw in Portugal | PEDAP [Abbr.]
Sonderprogramm zur Entwicklung der Landwirtschaft in Portugal | PEDAP [Abbr.]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

3. Het Hof van Justitie heeft herhaaldelijk geoordeeld dat het vrije verkeer van kapitaal slechts door een nationale regeling kan worden beperkt op voorwaarde dat deze regeling wordt gerechtvaardigd door een van de in artikel 65, lid 1 VWEU genoemde redenen of door dwingende redenen van algemeen belang in de zin van de rechtspraak van het Hof van Justitie, (HvJ 4 juni 2002, C-367/98, Commissie v. Portugal, § 49; HvJ 1 juli 2010, C-233/09, Dijkman, § 49; HvJ 7 april 2011, C-20/09, Commissie v. Portugal, § 59) waarbij een zuiver economische doelstelling in geen geval een beperking van een door het VWEU gewaarborgde fundamentele vrijheid kan rechtvaardigen en dus ook geen geldige rechtvaardigingsgrond kan uitmaken om het vrije verkeer van kapitaal te beperken (HvJ 7 april 2011, C-20/09, Commissie v. Portugal, § 65).
3. Der Europäische Gerichtshof hat wiederholt geurteilt, dass der freie Kapitalverkehr nur dann durch eine nationale Regelung begrenzt werden kann, wenn diese durch einen der in Artikel 65 Absatz 1 des AEUV genannten Gründe oder durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses im Sinne der Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofes gerechtfertigt ist (EuGH, 4. Juni 2002, C-367/98, Kommission gegen Portugal, § 49; EuGH, 1. Juli 2010, C-233/09, Dijkman, § 49; EuGH, 7. April 2011, C-20/09, Kommission gegen Portugal, § 59), wobei ein rein wirtschaftliches Ziel die Beschränkung einer durch den AEUV garantierten Grundfreiheit nicht rechtfertigen und somit keinen gültigen Rechtfertigungsgrund für die Beschränkung des freien Kapitalverkehrs darstellen kann (EuGH, 7. April 2011, C-20/09, Kommission gegen Portugal, § 65).

Bovendien moet de betrokken nationale regeling, wil zij gerechtvaardigd zijn, geschikt zijn om de verwezenlijking van het gestelde doel te waarborgen en mag zij niet verder gaan dan wat noodzakelijk is om dat doel te bereiken, dit teneinde aan het evenredigheidscriterium te voldoen (HvJ 4 juni 2002, C-367/98, Commissie v. Portugal, § 49) » (Parl. St., Kamer, 2011-2012, DOC 53-1952/013, pp. 13 en 14).
Um gerechtfertigt zu sein, muss die nationale Regelung ausserdem geeignet sein, die Verwirklichung des mit ihr verfolgten Zieles zu gewährleisten, und darf sie nicht über das hinausgehen, was zur Erreichung dieses Zieles erforderlich ist, so dass sie dem Kriterium der Verhältnismässigkeit entspricht (EuGH, 4. Juni 2002, C-367/98, Kommission gegen Portugal, § 49) » (Parl. Dok., Kammer, 2011-2012, DOC 53-1952/013, SS. 13 und 14).

Daardoor kan het vrije verkeer van kapitaal illusoir worden gemaakt (HvJ, 4 juni 2002, C-367/98, Commissie t. Portugal, punten 44-45; HvJ, 4 juni 2002, C-483/99, Commissie t. Frankrijk, punt 41).
Dadurch kann der freie Kapitalverkehr illusorisch werden (EuGH, 4. Juni 2002, C-367/98, Kommission gegen Portugal, Randnrn. 44-45; EuGH, 4. Juni 2002, C-483/99, Kommission gegen Frankreich, Randnr. 41).

In zijn arrest van 4 juni 2002 in de zaak Commissie tegen Frankrijk (C-483/99), Commissie tegen België (C-503/99) en Commissie tegen Portugal (C-367/98) heeft het Hof van Justitie geoordeeld dat wetgeving die investeerders uit andere lidstaten ervan kan weerhouden te investeren, het vrije verkeer van kapitaal illusoir kan maken en aldus een beperking kan vormen van het vrije verkeer van kapitaal (hetgeen een inbreuk vormt op artikel 56 van het EG-Verdrag).
Ferner hat der Gerichtshof in seinem Urteil vom 5. November 2002 ("Überseering", Rs. C-208/00) ausgeführt, dass der Erwerb von Geschäftsanteilen an einer in einem Mitgliedstaat gegründeten und ansässigen Gesellschaft grundsätzlich den Bestimmungen des EG-Vertrags über den freien Kapitalverkehr unterliegt, jedoch die Bestimmungen des EG-Vertrags über die Niederlassungsfreiheit (Artikel 43) anwendbar sind, wenn eine solche Beteiligung einen gewissen Einfluss auf die Entscheidungen der Gesellschaft verleiht und es den Aktionären ermöglicht, deren Tätigkeiten zu bestimmen.

N.B.: Het Hof heeft op 4 juni 2002 drie arresten betreffende de "Golden Shares" uitgesproken: Commissie tegen Portugal (C-367/98), Commissie tegen Frankrijk (C- 483/99) en Commissie tegen België (C-503/99).
Hinweis: Der Gerichtshof hat am 4. Juni 2002 drei Urteile zu „Golden Shares" verkündet: Kommission/Portugal (C-367/98), Kommission/Frankreich (C483/99) und Kommission/Belgien (C-503/99).

Aangezien deze speciale bevoegdheden de Nederlandse staat tevens in de gelegenheid stellen zeggenschap uit te oefenen over de bedrijfsvoering en de algemene gang van zaken bij deze twee ondernemingen, zijn deze bovendien van invloed op de directe investeringen en om die reden kunnen deze ook een beperking vormen van de vrijheid van vestiging die in artikel 43 van het EG-Verdrag is vastgelegd (arresten van het Hof van 4 juni 2002 « Commissie t/ Frankrijk », C-483/99, « Commissie t/België, C-503/99, « Commissie t/ Portugal », C-367/98).
Insoweit diese Sonderbefugnisse dem niederländischen Staat auch erlauben, das Management sowie die Tätigkeiten dieser beiden Gesellschaften zu kontrollieren, wirken sie sich außerdem auf die Direktinvestitionen aus und könnten daher ebenfalls eine Beschränkung der in Artikel 43 EG-Vertrag garantierten Niederlassungsfreiheit darstellen (Urteile des Gerichtshofes vom 4. Juni 2002 « Kommission gegen Frankreich », C-483/99, « Kommission gegen Belgien, C-503/99, « Kommission gegen Portugal », C-367/98).

Dit standpunt is juni 2001 door de Commissie bevestigd (zie IP/01/872) en bekrachtigd door het Europees Hof van Justitie in zijn arresten van 4 juni 2002 in de zaken C-367/98 Commissie/Portugal, C-483/99 Commissie/Frankrijk en C-503/99 Commissie/België, alsook in zijn arrest van 13 mei 2003 in zaak C-463/00 Commissie/Spanje en C-98/01 Commissie/Verenigd Koninkrijk.
Dieser Standpunkt wurde von der Kommission im Juni 2001 bestätigt (siehe IP/01/872) und auch vom Europäischen Gerichtshof in seinen Urteilen vom 4. Juni 2002 in den Rechtssachen C-367/98 Kommission v Portugal, C-483/99 Kommission v Frankreich und C-503/99 Kommission v Belgien sowie in seinen Urteilen vom 13. Mai 2003 in den Rechtssachen C-463/00 Kommission v Spanien und C-98/01 Kommission v UK vertreten.

De Commissie heeft, bij het formuleren van deze bezwaren, rekening gehouden met diverse arresten van het Europees Hof van Justitie. Zo kan volgens een arrest van het Hof van 23 mei 2000 (in zaak C-58/99, Commissie/Italië) onder meer het recht om bestuurders te benoemen in de raad van bestuur mogelijk in strijd zijn met de verplichtingen die uit hoofde van de artikelen 43 en 56 van het EG-Verdrag op een lidstaat rusten. In zijn arresten van 4 juni 2002 (in zaak C-483/99, Commissie/Frankrijk, zaak C-503/99, Commissie/België en zaak C-367/98, Commissie/Portugal) oordeelde het Hof dat wetgeving die investeerders uit andere lidstaten ervan weerhoudt in ondernemingen te investeren, het vrije verkeer van kapitaal illusoir kan maken, en zodoende een beperking kan inhouden van het kapitaalverkeer.
Bei der Begründung ihrer Besorgnis hat die Kommission mehreren Urteilen des Europäischen Gerichtshofs Rechnung getragen, wonach u.a. das Recht des Staates zur Ernennung von Verwaltungsratsmitgliedern eines Unternehmens gegen die Verpflichtungen der Mitgliedstaaten nach Artikel 43 und 56 des EG-Vertrags verstoßen kann (Urteil des Europäischen Gerichtshofs vom 23. Mai 2000 (Kommission/Italien, Rs. C-58/99), und wonach eine gesetzliche Regelung, die Anleger aus anderen Mitgliedstaaten von Kapitalinvestitionen abhalten kann, geeignet ist, den freien Kapitalverkehr illusorisch zu machen und eine Beschränkung des Kapitalverkehrs darstellt (Urteile vom 4. Juni 2002 - Kommission/Frankreich, Rs. C-483/99, Kommission/Belgien, Rs. C-503/99, und Kommission/Portugal, Rs. C-367/98).