Door die verplichtingen op te leggen, bevestigde het vroegere artikel 142 van de wet van 21 maart 1991 de noodzaak dat de door De Post ten laste genomen opdrachten zouden gelden voor het gehele grondgebied en een minimale frequentie zouden hebben die door de wetgever wordt opgelegd, met de daaruit voortvloeiende gevolgen, niet alleen op het vlak van de kosten maar ook op het vlak van de omvang en de geografische spreiding van haar personeel.
Durch Auferlegung dieser Verpflichtungen bestätigte der frühere Artikel 142 des Gesetzes vom 21. März 1991 die No
twendigkeit für Die Post, die von ihr übernommenen Aufgaben für das gesamte Staatsgebiet und mit einer vom Gesetzgeber vorgeschriebenen Mindestfrequenz zu erledigen, mit den sich daraus nicht n
ur hinsichtlich der Kosten, sondern auch hinsichtlich des Umfangs und der geographischen Streu
ung ihres Personals ergebenden Folgen. ...[+++]