Traduction de «prejudiciële beslissing — tribunale amministrativo regionale » (Néerlandais → Allemand) :

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunale amministrativo regionale della Sicilia — Uitlegging van de artikelen 43, 49 en 86 EG — Gunning van waterdienst aan een vennootschap met gemengd kapitaal die, via een openbare procedure, haar met de exploitatie van de dienst belaste particuliere partner aanwijst — Gunning buiten de regels voor plaatsing van overheidsopdrachten om
Vorabentscheidungsersuchen des Tribunale Amministrativo Regionale della Sicilia — Auslegung der Art. 43 EG, 49 EG und 86 EG — Beauftragung einer gemischten Gesellschaft mit der Wasserversorgung, bei der deren privater Gesellschafter, dem die Erbringung der Dienstleistung obliegt, in einem transparenten öffentlichen Verfahren bestimmt wurde

In 2013 hebben Duitse rechters in dit verband drie verzoeken om een prejudiciële beslissing ingediend bij het Europees Hof van Justitie: in de zaken C-473/13 (Bero) en C-514/13 (Bouzalmate) werd aan het Hof gevraagd of lidstaten op grond van artikel 16, lid 1, van de richtlijn ertoe verplicht zijn personen jegens wie een terugkeermaatregel loopt in speciale voor bewaring bestemde inrichtingen onder te brengen indien dergelijke inrichtingen enkel in een aantal regionale subentiteiten van deze lidstaat bestaan (en niet in andere).
In diesem Zusammenhang ersuchten deutsche Gerichte den EuGH im Jahr 2013 um eine Vorabentscheidung in drei Rechtssachen. In den Rechtssachen C-473/13 (Bero) und C-514/13 (Bouzalmate) wurde an den Gerichtshof die Frage gerichtet, ob ein Mitgliedstaat nach Artikel 16 Absatz 1 der Richtlinie verpflichtet ist, Abschiebungshaft grundsätzlich in speziellen Hafteinrichtungen zu vollziehen, wenn solche Einrichtungen nur in einem Teil der föderalen Untergliederungen dieses Mitgliedstaats vorhanden sind, in anderen aber nicht.

In de zomer van 2013 zijn door Duitse rechters drie verzoeken om een prejudiciële beslissing ingediend: de (aanhangige) zaken C-473/13 (Bero) en C-514/13 (Bouzalmate) betreffende de vraag of de lidstaten op grond van artikel 16, lid 1, van de richtlijn verplicht zijn personen jegens wie een terugkeermaatregel loopt in speciale voor bewaring bestemde inrichtingen onder te brengen indien dergelijke inrichtingen enkel in een aantal regionale subentiteiten van deze lidstaat bestaan (en niet in andere).
Im Sommer 2013 richteten deutsche Gerichte drei Vorabentscheidungsersuchen an den EuGH: In den (anhängigen) Rechtssachen C-473-13 (Bero) und C-514-13 (Bouzalmate) wurde an den Gerichtshof die Frage gerichtet, ob ein Mitgliedstaat nach Artikel 16 Absatz 1 der Richtlinie verpflichtet ist, Abschiebungshaft grundsätzlich in speziellen Hafteinrichtungen zu vollziehen, wenn solche Einrichtungen nur in einem Teil der föderalen Untergliederungen dieses Mitgliedstaats vorhanden sind, in anderen aber nicht.

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunale di Napoli — Uitlegging van clausule 4 van richtlijn 1999/70/EG van de Raad van 28 juni 1999 betreffende de door het EVV, de UNICE en het CEEP gesloten raamovereenkomst inzake arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd (PB L 175, blz. 43) — Werkingssfeer — Begrip arbeidsvoorwaarden — Horizontale werking van deze richtlijn — Begrip overheidsorgaan — Uitlegging van artikel 47 van het Handvest van de grondrechten en van artikel 6 EVRM — Gelijkwaardigheidsbeginsel — Nationale wettelijke regeling die, bij onrechtmatig gebruik van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, voor de periode tussen de onderbreking van de arbeidsverhouding en de wedertewerkstelling in de werkplek voorziet in een globale vergoeding die beperkt is tot 2,5 tot 12 maal het laatste daadwerkelijk ontvangen totale maandloon — Vergoeding die lager is dan zowel de vergoeding waarin het gemene burgerlijk recht voorziet bij een ongerechtvaardigde weigering om een opnieuw beschikbare persoon in dienst te nemen als de vergoeding die is verschuldigd bij een onrechtmatige beëindiging van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd
Vorabentscheidungsersuchen — Tribunale di Napoli — Auslegung von Paragraph 4 der Richtlinie 1999/70/EG des Rates vom 28. Juni 1999 zu der EGB-UNICE-CEEP-Rahmenvereinbarung über befristete Arbeitsverträge (ABl. L 175, S. 43) — Anwendungsbereich — Begriff der Beschäftigungsbedingungen — Horizontale Anwendbarkeit dieser Richtlinie — Begriff der staatlichen Einrichtung — Auslegung von Art. 47 der Charta der Grundrechte und von Art. 6 EMRK — Äquivalenzgrundsatz — Nationale Regelung, die für den Fall, dass ein Arbeitsvertrag eine rechtswidrige Befristung enthält, für die Zeit der Unterbrechung des Arbeitsverhältnisses bis zur Weiterbeschäftigung eine pauschale Entschädigung vorsieht, die auf das 2,5-fache bis 12-fache des letzten tatsächlichen Gesamtmonatslohns begrenzt ist — Entschädigung, die niedriger ist, als die allgemeine zivilrechtliche Regelung für den Fall vorsieht, dass die Annahme einer Leistung ohne Rechtsgrund verweigert wird, und auch niedriger ist als die im Fall einer rechtswidrigen Aussetzung eines unbefristeten Arbeitsvertrags vorgesehene Entschädigung

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunale di Tivoli — Uitlegging van artikel 47, lid 3, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en van artikel 6 van het Europees Verdrag van de rechten van de mens, juncto artikel 6 VEU en artikel 52, lid 3, van het Handvest van de grondrechten — Nationale regeling die de bevoegdheden tussen de burgerlijke rechter en bestuurlijke rechter verdeelt aan de hand van het onderscheid tussen subjectieve rechten en gerechtvaardigde belangen — Geen eenduidig onderscheid tussen deze begrippen
Vorabentscheidungsersuchen — Tribunale di Tivoli — Auslegung von Art. 47 Abs. 3 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union sowie von Art. 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention in Verbindung mit Art. 6 EUV und Art. 52 Abs. 3 der Charta der Grundrechte — Nationale Regelung, die eine auf der Unterscheidung zwischen subjektiven Rechten und berechtigten Interessen beruhende Verteilung der Zuständigkeiten zwischen den Zivil- und den Verwaltungsgerichten vorsieht — Fehlen einer eindeutigen Unterscheidung zwischen diesen Begriffen

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunale Ordinario di Firenze — Uitlegging van de artikelen 2, 3 en 8 van kaderbesluit 2001/220/JBZ van de Raad van 15 maart 2001 inzake de status van het slachtoffer in de strafprocedure (PB L 82, blz. 1) — Uitlegging van artikel 9 van richtlijn 2004/80/EG van de Raad van 29 april 2004 betreffende de schadeloosstelling van slachtoffers van misdrijven (PB L 261, blz. 15) — Strafrechtelijke aansprakelijkheid van rechtspersonen — Recht van het slachtoffer van een misdrijf op schadevergoeding door een rechtspersoon die in het kader van een strafprocedure indirect aansprakelijk wordt gesteld voor de schade
Vorabentscheidungsersuchen — Tribunale Ordinario di Firenze — Auslegung der Art. 2, 3 und 8 des Rahmenbeschlusses des Rates 2001/220/JI vom 15. März 2001 über die Stellung des Opfers im Strafverfahren (ABl. L 82, S. 1) — Auslegung des Art. 9 der Richtlinie 2004/80/EG des Rates vom 29. April 2004 zur Entschädigung der Opfer von Straftaten (ABl. L 261, S. 15) — Strafrechtliche Verantwortlichkeit juristischer Personen — Rechtsanspruch des Opfers einer Straftat, im Rahmen eines Strafverfahrens von einer juristischen Person, die mittelbar für die Schäden verantwortlich ist, Ersatz zu erlangen

Verzoek om een prejudiciële beslissing — Tribunale di Firenze — Uitlegging van de artikelen 2, 3 en 8 van het kaderbesluit van de Raad van 15 maart 2001 inzake de status van het slachtoffer in de strafprocedure (PB L 82, blz. 1) — Horen van minderjarigen als getuigen — Horen van een minderjarige die het slachtoffer van seksueel misbruik is geworden — Beschermingsmiddelen die niet dwingend zijn voorgeschreven door de nationale wetgeving
Vorabentscheidungsersuchen — Tribunale di Firenze — Auslegung der Art. 2, 3 und 8 des Rahmenbeschlusses des Rates vom 15. März 2001 über die Stellung des Opfers im Strafverfahren (ABl. L 82, S. 1) — Vernehmung Minderjähriger als Zeugen — Von der nationalen Rechtsordnung nicht zwingend vorgeschriebene Schutzmittel

Het Tribunale amministrativo regionale della Lombardia verzoekt het Hof van Justitie om uitspraak te doen over de verenigbaarheid met het gemeenschapsrecht van de Italiaanse wettelijke regeling waarop deze bevoorrechte positie is gebaseerd.
Das Tribunale amministrativo regionale per la Lombardia hat den Gerichtshof ersucht, festzustellen, ob die italienischen Rechtsvorschriften, auf denen diese privilegierte Stellung beruht, mit dem Gemeinschaftsrecht vereinbar sind .

Twee ondernemingen, Carbotermo SpA en Consorzio Alisei, zijn tegen dit besluit opgekomen bij het Tribunale amministrativo regionale per la Lombardia, dat het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen prejudiciële vragen heeft gesteld over de uitlegging van de richtlijn betreffende overheidsopdrachten voor leveringen.
Zwei Unternehmen, die Carbotermo SpA und das Consorzio Alisei, erhoben gegen diese Entscheidung Klage beim Tribunale amministrativo regionale per la Lombardia, das dem Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften Fragen nach der Auslegung der Richtlinie über öffentliche Lieferaufträge zur Vorabentscheidung vorgelegt hat.

In deze omstandigheden heeft het Tribunale amministrativo regionale del Lazio het Hof gevraagd 1) op welk moment een dienstverlener wordt geacht te hebben voldaan aan zijn verplichtingen inzake socialezekerheidsbijdragen en belastingen teneinde te worden toegelaten tot een procedure voor het plaatsen van overheidsopdrachten, 2) op welk moment de dienstverlener het bewijs moet leveren dat hij aan die verplichtingen heeft voldaan en 3) of een dienstverlener die achterstand heeft met de betaling van zijn socialezekerheidsbijdragen of zijn belastingen, of die door de bevoegde instanties een gespreide betaling van die bijdragen of belastingen is toegekend, of die een administratief beroep of een beroep in rechte heeft ingesteld om het bestaan of het bedrag van zijn socialezekerheids- of fiscale verplichtingen te betwisten, al dan niet moet worden geacht niet te hebben voldaan aan zijn socialezekerheids- of fiscale verplichtingen in de zin van de richtlijn inzake overheidsopdrachten voor dienstverlening.
In diesem Zusammenhang hat das Tribunale amministrativo regionale del Lazio den Gerichtshof gefragt: 1. Zu welchem Zeitpunkt muss ein Dienstleistungserbringer seine Verpflichtungen hinsichtlich der Sozialbeiträge und Steuern erfüllt haben, um zu einem Verfahren der Vergabe öffentlicher Aufträge zugelassen zu werden? 2. Für welchen Zeitpunkt muss er die Erfüllung dieser Verpflichtungen nachweisen? Ist ein Dienstleistungserbringer, der mit der Zahlung seiner Sozialbeiträge oder seiner Steuern im Verzug ist oder dem von den zuständigen Behörden für diese Beiträge oder Steuern Ratenzahlung eingeräumt worden ist oder der mit einem verwaltungsrechtlichen oder gerichtlichen Rechtsbehelf das Bestehen oder die Höhe seiner sozialversicherungs- oder steuerrechtlichen Verpflichtungen in Frage stellt, als Dienstleistungserbringer anzusehen, der seine sozialversicherungs- oder steuerrechtlichen Verpflichtungen nach der Richtlinie über öffentliche Dienstleistungsaufträge nicht erfüllt hat?