Traduction de «probleem van oneerlijke » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

oneerlijke concurrentie | oneerlijke mededinging
unlauterer Wettbewerb

concurrentiebeperking [ concurrentievervalsing | discriminerende handelspraktijk | oneerlijke concurrentie | oneerlijke handelspraktijk | ongeoorloofde concurrentie | onvolkomen concurrentie | onzuivere concurrentie | restrictieve handelspraktijk | wederrechtelijke handelspraktijk ]
Wettbewerbsbeschränkung [ diskriminierende Handelspraktiken | missbräuchliche Handelspraktiken | restriktive Handelspraktiken | unerlaubter Wettbewerb | unlautere Handelspraktiken | unlauterer Wettbewerb | unvollkommene Konkurrenz | unvollkommener Wettbewerb | verfälschter Wettbewerb | Wettbewerbsverzerrung | wettbewerbswidrige Praktiken ]

oneerlijke commerciële praktijk | oneerlijke handelspraktijk
unlautere Geschäftspraktik

exclusief OR-probleem | XOR-probleem
XOR-Problem

probleem met technisch karakter
Problem technischer Art

probleem van lichamelijke belasting
körperliches Problem

oneerlijk karakter
Missbräuchlichkeit

sociaal probleem [ sociale malaise ]
soziales Problem [ soziales Unbehagen ]

internationaal probleem [ internationaal vraagstuk ]
internationale Frage

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

overwegende dat oneerlijke handelspraktijken een ernstig probleem vormen dat in vele economische sectoren voorkomt; overwegende dat in het verslag van de Commissie van 29 januari 2016 over oneerlijke handelspraktijken tussen ondernemingen in de voedselvoorzieningsketen (COM(2016)0032) wordt bevestigd dat deze praktijken zich in elk stadium van de voedselvoorzieningsketen kunnen voordoen; overwegende dat het probleem met name zichtbaar is in de voedselvoorzieningsketen en negatieve gevolgen met zich meebrengt voor de zwakste schakel in de keten; overwegende het bestaan van het probleem bevestigd wordt door alle actoren in de voedselvoorzieningsketen en tal van nationale mededingingsautoriteiten; overwegende dat de Commissie, het Parlement en het Europees Economisch en Sociaal Comité meermaals de aandacht hebben gevestigd op het probleem van oneerlijke handelspraktijken.
in der Erwägung, dass unlautere Handelspraktiken ein ernsthaftes Problem sind, das viele Wirtschaftszweige betrifft; in der Erwägung, dass im Bericht der Kommission vom 29. Januar 2016 über unlautere Handelspraktiken zwischen Unternehmen in der Lebensmittelversorgungskette (COM(2016)0032) bestätigt wird, dass derartige Praktiken auf jeder Stufe der Lebensmittelversorgungskette vorkommen können; in der Erwägung, dass das Problem in der Lebensmittelversorgungskette besonders augenfällig ist und sich negativ auf das schwächste Glied in der Kette auswirkt; in der Erwägung, dass die Existenz dieses Problems von allen Akteuren entlang der Lebensmittelversorgungskette sowie von vielen nationalen Wettbewerbsbehörden bestätigt wird; in der Erwägung, dass die Kommission, das Parlament sowie der Europäische Wirtschafts- und Sozialausschuss mehrfach auf das Problem unlauterer Handelspraktiken hingewiesen haben.

waardeert de oprichting en ontwikkeling van het initiatief voor de toeleveringsketen, dat een belangrijke rol speelt bij de bevordering van een cultuuromslag en een betere bedrijfsethiek, en dat heeft geleid tot de goedkeuring van een reeks beginselen van goede praktijken voor de verticale relaties in de voedselvoorzieningsketen, en van een vrijwillig toepassingskader voor deze beginselen dat al in het tweede jaar van de looptijd meer dan duizend deelnemende ondernemingen vanuit de gehele EU telt, hoofdzakelijk kmo's; is blij met de vooruitgang die tot nu toe is geboekt en is van mening dat inspanningen ter bevordering van eerlijke handelspraktijken in de voedselvoorzieningsketen tot een reële verandering moeten leiden, maar momenteel niet afdoende zijn om het probleem van oneerlijke handelspraktijken in de voedselvoorzieningsketen aan te pakken; benadrukt echter dat de doeltreffendheid van het initiatief voor de toeleveringsketen, zoals ook wordt erkend in het recente Commissieverslag en door externe evaluatie, wordt ondermijnd door een grote reeks tekortkomingen, zoals zwakke plekken op het gebied van bestuur, beperkte transparantie, een gebrek aan handhavingsmaatregelen of sancties, het ontbreken van doeltreffende afschrikmiddelen voor oneerlijke handelspraktijken, en de afwezigheid van de optie om potentiële slachtoffers van oneerlijke handelspraktijken individuele anonieme klachten te laten indienen of om onafhankelijke instanties op eigen initiatief onderzoeken te laten instellen, hetgeen vervolgens leidt tot een ondervertegenwoordiging van met name kmo's en landbouwers, die het initiatief voor de toeleveringsketen mogelijk ongeschikt vinden; raadt aan soortgelijke initiatieven voor toeleveringsketens op te zetten in andere non-foodsectoren waar dit van toepassing is.
begrüßt die Entstehung und Weiterentwicklung der Supply Chain Initiative, die eine wichtige Rolle bei der Förderung des kulturellen Austausches und der Stärkung der Unternehmensethik spielt und in deren Rahmen Grundsätze der guten Praxis in vertikalen Beziehungen entlang der Lebensmittelversorgungskette sowie ein umfassender freiwilliger Rahmen für ihre Umsetzung vereinbart wurden, zu dessen Einhaltung sich bereits im zweiten Jahr seines Bestehens mehr als eintausend Unternehmen in der gesamten EU, und zwar in erster Linie KMU, verpflichtet haben; begrüßt die bislang erzielten Fortschritte und ist der Ansicht, dass Bemühungen, lautere Handelspraktiken entlang der Lebensmittelversorgungskette zu fördern, zwar etwas bewirken können, doch gegenwärtig nicht als ausreichend angesehen werden können, um unlautere Praktiken entlang der Lebensmittelversorgungskette einzudämmen; betont jedoch, dass sowohl in dem jüngsten Bericht der Kommission als auch in dem externen Beurteilungsbericht bestätigt wurde, dass die Wirksamkeit der Supply Chain Initiative durch zahlreiche Unzulänglichkeiten — wie Schwächen in der Verwaltung, unzureichende Transparenz und fehlende Durchsetzungsmethoden, Sanktionen und effiziente Mechanismen, um vom Rückgriff auf unlautere Handelspraktiken abzuschrecken, nicht vorhandene Möglichkeiten für potenzielle Opfer von unlauteren Handelspraktiken, individuelle anonyme Beschwerden einzureichen, und fehlende Möglichkeiten für eigenständige Ermittlungen durch unabhängige Stellen — eingeschränkt wird, was schließlich zu einer unzureichenden Vertretung von KMU und vor allem Landwirten führt, die die Supply Chain Initiative für nicht zweckdienlich halten; empfiehlt, in anderen einschlägigen Branchen, die nicht zum Lebensmittelbereich zählen, ähnliche Initiativen auf den Weg zu bringen, die die Funktionsweise der Lieferketten zum Gegenstand haben.

betreurt weliswaar dat enkele van de mogelijkheden voor geschillenbeslechting die door het initiatief voor de toeleveringsketen naar voren worden geschoven nog niet in de praktijk zijn gebruikt, wat betekent dat de beoordeling van de doeltreffendheid van deze mogelijkheden op theoretische inschattingen berust; maakt er zich zorgen over dat er voor de beoordeling van de rol van het initiatief voor de toeleveringsketen bij het aanpakken van oneerlijke handelspraktijken geen concrete gevallen zijn onderzocht, en dat er geen meer gedetailleerde analyse is uitgevoerd wat de verzameling van gegevens over ontvangen en afgewerkte klachten betreft; meent dat het verzuim om een dergelijke diepgaande beoordeling uit te voeren het algemene oordeel over het initiatief ondermijnt; is teleurgesteld door de verklaring uit de eerder genoemde Areté-studie waarin de doeltreffendheid van het initiatief voor de toeleveringsketen wordt beoordeeld, dat „wat daadwerkelijk is bereikt door het initiatief voor de toeleveringsketen erg bescheiden lijkt ten opzichte van de daadwerkelijke of vermeende omvang en ernst van het probleem van oneerlijke handelspraktijken”.
bedauert jedoch, dass einige der von der Supply Chain Initiative geförderten Möglichkeiten zur außergerichtlichen Streitbeilegung in der Praxis noch nicht angewandt worden sind und die Bewertung ihrer Wirksamkeit auf theoretischen Urteilen beruht; hegt Bedenken angesichts der Tatsache, dass bislang noch kein konkreter Fall untersucht wurde, um die Bedeutung der Supply Chain Initiative bei der Bekämpfung unlauterer Handelspraktiken zu beurteilen, und zeigt sich besorgt angesichts dessen, dass bislang keine genauere Analyse der gesammelten Daten durchgeführt wurde, die eingegangene und erfolgreich bearbeitete Beschwerden betreffen; ist der Ansicht, dass das Fehlen einer eingehenderen Beurteilung es erschwert, ein Gesamturteil über die Initiative zu fällen; ist von der Feststellung enttäuscht, dass die tatsächlichen Erfolge der Supply Chain Initiative, wie es in der bereits erwähnten Studie von Areté zur Beurteilung der Wirksamkeit der Supply Chain Initiative heißt, sehr moderat zu sein scheinen, verglichen mit der tatsächlichen oder wahrgenommenen Dimension und Schwere des Problems der unlauteren Handelspraktiken.

merkt op dat huismerkproducten kunnen zorgen voor meerwaarde, een ruimere keuze en meer fairtradeproducten voor de consument, maar dat ze ook een strategisch probleem stellen op de middellange en lange termijn, aangezien ze een horizontale dimensie aanbrengen in de concurrentie ten opzichte van industriële merken die voordien nooit een factor is geweest, en ze detailhandelaren, die zowel klant als concurrent worden, een oneerlijke en concurrentieverstorende positie kunnen geven; vestigt de aandacht op het bestaan van een „risicodrempel” waarboven de marktpenetratie van huismerken in een bepaalde categorie producten de actuele positieve effecten van huismerken kan doen omslaan in negatieve effecten en een rem gaat vormen op de innovatieve inspanningen van veel ondernemingen; dringt er daarom op aan dat de Commissie en de mededingingsautoriteiten bijzondere aandacht besteden aan de kwestie van huismerken, in het bijzonder wat betreft de noodzaak om de potentiële langetermijngevolgen voor de toeleveringsketen en de positie van de landbouwers hierin te beoordelen, zonder uit het oog te verliezen dat consumptiegewoonten verschillen van lidstaat tot lidstaat.
weist darauf hin, dass Eigenmarkenprodukte zwar für die Verbraucher Mehrwert, eine größere Auswahl und fair gehandelte Produkte bedeuten können, dass sie aber mittel- und langfristig ein strategisches Problem darstellen, da sie in einem horizontalen Wettbewerb zu Herstellermarken stehen, der in der Vergangenheit überhaupt keine Rolle gespielt hat, was den Einzelhändlern, die hierdurch Kunden und Wettbewerber zugleich werden, eine unfaire und wettbewerbsfeindliche Stellung verschaffen kann; weist darauf hin, dass es eine „Risikoschwelle“ gibt, bei deren Überschreiten die Marktdurchdringung einer Eigenmarke in einer bestimmten Kategorie von Erzeugnissen die aktuellen positiven Auswirkungen von Eigenmarken in negative Auswirkungen verwandeln und zahlreiche Unternehmen abschrecken würde, innovativ tätig zu werden; besteht daher darauf, dass seitens der Kommission und der Wettbewerbsbehörden besonderes Augenmerk auf das Problem der Eigenmarken gelegt werden muss, wobei insbesondere die möglichen langfristigen Folgen für die Lieferkette und die Position von Landwirten in ihr angegangen werden müssen und berücksichtigt werden muss, dass sich die Gewohnheiten der Verbraucher in den einzelnen Mitgliedstaaten unterscheiden.

Parallel aan de met dit groenboek in gang gezette raadpleging zal de Commissie toezien op de specifieke ontwikkelingen van de voedselvoorzieningsketen en een begin maken met een effectbeoordeling inzake de verschillende opties om een eerlijke en doeltreffende oplossing van het probleem van oneerlijke handelspraktijken te verkrijgen.
Parallel zu der mit diesem Grünbuch eingeleiteten Konsultation wird die Kommission die spezifischen Entwicklungen innerhalb der Lebensmittelversorgungskette überwachen und die Arbeiten zur Abschätzung der Folgen unterschiedlicher Optionen in Angriff nehmen mit dem Ziel, eine faire und wirksame Lösung für die Bekämpfung unlauterer Handelspraktiken zu finden.

De verscheidenheid aan benaderingen die lidstaten hebben gekozen om het probleem van oneerlijke handelspraktijken aan te pakken, kan een aanzienlijke fragmentatie van de eengemaakte markt tot gevolg hebben.
Die von den Mitgliedstaaten gewählten unterschiedlichen Ansätze zur Bekämpfung unlauterer Handelspraktiken können zu einer erheblichen Fragmentierung des Binnenmarkts führen.

Om een duidelijker beeld te krijgen van het probleem, publiceerde de Commissie in januari 2013 een groenboek over oneerlijke handelspraktijken. Het doel was de standpunten van belanghebbenden te verzamelen over de omvang van de oneerlijke handelspraktijken in de food- en non-foodtoeleveringsketen[13], en over de eventuele aanpak van dergelijke praktijken.
Für ein besseres Verständnis des Problems hat die Kommission im Januar 2013 ein Grünbuch über unlautere Handelspraktiken[13] veröffentlicht, um zu erkunden, wie die Interessengruppen unlautere Praktiken in der Lebensmittel- und Nicht-Lebensmittelversorgungskette beurteilen, und Möglichkeiten zu ihrer Eindämmung aufzuzeigen.

Slechts vier lidstaten passen momenteel, met enkele wijzigingen, de richtlijn oneerlijke handelspraktijken ook op transacties tussen ondernemingen toe[33]. In het verleden hebben sommige belanghebbenden geopperd het toepassingsgebied van de richtlijn oneerlijke handelspraktijken op EU‑niveau uit te breiden naar transacties tussen ondernemingen, voornamelijk om het probleem van de misleidende bedrijvengidsen op te lossen, waarmee vooral kleine en middelgrote ondernemingen en zelfstandigen te kampen hebben.
Nur vier Mitgliedstaaten wenden derzeit die Richtlinie in gewissem Umfang auch auf B2B-Beziehungen an.[33] Einige Interessenträger haben angeregt, den Anwendungsbereich der Richtlinie auf EU-Ebene auch auf B2B-Beziehungen auszuweiten, um so den Praktiken betrügerischer Adressbuchfirmen beizukommen, denen vor allem kleine Unternehmen und Freiberufler ausgesetzt sind.

Het probleem doet zich voor in landen waar de rechtsmiddelen tegen oneerlijke concurrentie niet erg doeltreffend blijken en concurrenten zien de richtlijn oneerlijke handelspraktijken als een mogelijk instrument om een gerechtelijke procedure te starten.
Das Problem betrifft Länder, in denen die Rechtsmittel gegen unlauteren Wettbewerb offensichtlich unzureichend sind und Mitbewerber die UGPRL als Option zur Einleitung rechtlicher Schritte ansehen.