Traduction de «procureur-generaal niet aanwezig » (Néerlandais → Allemand) :

Bovendien voeren de leden van het openbaar ministerie hun opdrachten uit onder gezag van de procureur-generaal bij het hof van beroep, waarbij zij een onafhankelijkheid genieten die hun bij artikel 151, § 1, van de Grondwet wordt gewaarborgd, zodat niet ervan kan worden uitgegaan dat het standpunt van een van zijn leden wordt opgelegd aan de andere leden van het openbaar ministerie, noch, meer bepaald, dat dit standpunt de procureur-generaal verhindert de leidinggevende functie die hem door het Gerechtelijk Wetboek is toevertrouwd, uit te oefenen.
Darüber hinaus führen die Mitglieder der Staatsanwaltschaft ihren Auftrag unter der Aufsicht des Generalprokurators beim Appellationshof aus, wobei sie eine ihnen durch Artikel 151 § 1 der Verfassung garantierte Unabhängigkeit genießen, weshalb nicht davon auszugehen ist, dass der Standpunkt eines der Mitglieder der Staatsanwaltschaft deren anderen Mitgliedern auferlegt wird, oder insbesondere, dass dieser Standpunkt den Generalprokurator daran hindert, die ihm durch das Gerichtsgesetzbuch anvertraute leitende Funktion auszuüben.

In november 2014 heeft de procureur-generaal, ten dele naar aanleiding van de justitiële hervormingsstrategie, nieuwe voorstellen gedaan betreffende de decentralisatie van het openbaar ministerie en het invoeren van aanvullende garanties voor niet-inmenging in de werkzaamheden van de openbaar aanklagers[19].
Im November 2014 legte der Generalstaatsanwalt – angeregt zum Teil von der Reformstrategie – neue Vorschläge zur Dezentralisierung der Strafverfolgungsbehörden und zur Einführung zusätzlicher Garantien für die Nichteinmischung in die Arbeit der Staatsanwaltschaften vor.[19]

Zo moet Bulgarije het probleem verhelpen dat de Bulgaarse wet niet voorziet in toereikende garanties voor een onafhankelijk onderzoek van misdrijven waarvan de procureur‑generaal of andere hogere ambtenaren uit zijn entourage worden verdacht (arrest van het Europees Hof van de rechten van de mens van 5 november 2009 in zaak 1108/02, Kolevi/Bulgarije, dat op 5 februari 2010 definitief is geworden).
Insbesondere muss Bulgarien das Problem fehlender ausreichender Garantien im bulgarischen Recht für unabhängige Ermittlungen bei Straftaten lösen, die dem Generalstaatsanwalt oder anderen hochrangigen Beamten aus seiner Umgebung vorgeworfen werden (EGMR 1108/02 Kolevi, Urteil vom 5.11.2009, rechtskräftig am 5.2.2010).

Niettegenstaande het bestaan van een mogelijke omzendbrief van het College van procureurs-generaal, zal dit gebrek aan objectieve criteria volgens de HRJ leiden tot grote verschillen in de behandeling tussen de rechtzoekenden, onder meer in functie van het strafbeleid van het arrondissement waarin vervolgingen en andere subjectieve criteria worden uitgeoefend, wat niet kan worden aanvaard.
Trotz des Bestehens eines möglichen Rundschreibens des Kollegiums der Generalprokuratoren wird dieses Fehlen von objektiven Kriterien nach Auffassung des HJR zu großen Behandlungsunterschieden bei den Rechtsuchenden führen, unter anderem entsprechend der Strafpolitik des Bezirks, in dem Verfolgungen und andere subjektive Kriterien angewandt werden, was nicht annehmbar ist.

1. - De artikelen 479 tot 482bis van het Wetboek van strafvordering schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die interpretatie dat de zaak, na het beëindigen van het door het Hof van Cassatie gevorderde onderzoek, niet aan dat Hof moet worden teruggezonden maar de procureur-generaal bij het hof van beroep alsdan bevoegd is om te beslissen of de zaak al dan niet naar het vonnisgerecht moet worden verwezen.
1. - Die Artikel 479 bis 482bis des Strafprozessgesetzbuches verstoßen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, dahin ausgelegt, dass die Sache nach der Beendigung der vom Kassationshof geforderten Untersuchung nicht an diesen Gerichtshof zurückzuverweisen ist, wobei der Generalprokurator beim Appellationshof dafür zuständig ist, zu entscheiden, ob die Sache an das erkennende Gericht zu verweisen ist oder nicht.

2. Schendt artikel 64, § 2, tweede lid van de wet van 22 juli 1953 houdende oprichting van een Instituut van de bedrijfsrevisoren en organisatie van het publiek toezicht op het beroep van bedrijfsrevisor de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 14.1 van het internationaal verdrag in zake burgerrechten en politieke rechten, doordat het na de betekening van het door de Raad of de Procureur-generaal ingestelde hoger beroep op een ogenblik waarop de termijn om hoger beroep in te stellen voor de bedrijfsrevisor al is vervallen, niet het recht opent voor de bedrijfsrevisor om alsnog navolgend hoger beroep in te stellen ?
2. Verstößt Artikel 64 § 2 Absatz 2 des Gesetzes vom 22. Juli 1953 zur Gründung eines Instituts der Betriebsrevisoren und zur Organisation der öffentlichen Aufsicht über den Beruf des Betriebsrevisors gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 Absatz 1 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, indem er nach der Notifizierung der durch den Rat oder den Generalprokurator eingelegten Berufung zu einem Zeitpunkt, an dem die Berufungsfrist für den Betriebsrevisor bereits abgelaufen ist, nicht das Recht für den Betriebsrevisor eröffnet, dennoch nachträglich Berufung einzulegen?

Schendt artikel 64, § 1, eerste lid en § 2, eerste lid van de wet van 22 juli 1953 houdende oprichting van een Instituut van de bedrijfsrevisoren en organisatie van het publiek toezicht op het beroep van bedrijfsrevisor de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 14.1 van het internationaal verdrag in zake burgerrechten en politieke rechten, doordat ze de termijn binnen de welke hoger beroep moet worden ingesteld enerzijds vaststelt op 30 dagen voor de bedrijfsrevisor en anderzijds op 40 dagen voor de Raad van het Instituut en de Procureur-generaal ?
Verstößt Artikel 64 § 1 Absatz 1 und § 2 Absatz 1 des Gesetzes vom 22. Juli 1953 zur Gründung eines Instituts der Betriebsrevisoren und zur Organisation der öffentlichen Aufsicht über den Beruf des Betriebsrevisors gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 Absatz 1 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, indem er die Berufungsfrist einerseits für den Betriebsrevisor auf 30 Tage und andererseits für den Rat des Instituts und den Generalprokurator auf 40 Tage festlegt?

De beslissing om de termijn te verlengen wordt overigens niet genomen door de met het onderzoek belaste magistraat, maar door de Procureur-generaal » (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3105/001, pp. 48-49).
Die Entscheidung, die Frist zu verlängern, wird im Übrigen nicht durch den mit der Untersuchung beauftragten Magistrat, sondern durch den Generalprokurator getroffen » (Parl. Dok., Kammer, 2013-2014, DOC 53-3105/001, SS. 48-49).

Zesde middel: de Raad heeft niet de relevantie en geldigheid verzekerd van het bewijs op grond waarvan verzoeker op de lijst is geplaatst, daar hij niet heeft onderzocht of de thans in functie zijnde procureur-generaal van Oekraïne krachtens de grondwet van Oekraïne bevoegd was om een onderzoek tegen verzoeker in te stellen en de Raad niet in aanmerking heeft genomen dat een tegen hem in Oostenrijk ingesteld onderzoek is afgesloten bij gebrek aan bewijs dat verzoeker overheidsmiddelen heeft verduisterd.
Der Rat habe nicht die Relevanz und Stichhaltigkeit der Beweise sichergestellt, die der Aufnahme des Klägers in die Liste zugrunde gelegt worden seien, denn er habe nicht geprüft, ob der derzeit amtierende Generalstaatsanwalt der Ukraine nach der ukrainischen Verfassung dazu befugt gewesen sei, Ermittlungen gegen den Kläger einzuleiten, und nicht berücksichtigt, dass ein Ermittlungsverfahren gegen den Kläger in Österreich eingestellt worden sei, weil keine ausreichenden Beweise vorgelegen hätten, um die Behauptung, der Kläger habe staatliche Vermögenswerte veruntreut, zu stützen.

« Artikel 235ter, § 2, tweede en derde lid, Wetboek van Strafvordering [.] houdt niet in dat de procureur-generaal niet aanwezig mag zijn bij het horen van de burgerlijke partij of de inverdenkinggestelde. Het houdt integendeel in dat wanneer de procureur-generaal niet aanwezig was, de rechtspleging van artikel 235ter Wetboek van Strafvordering door nietigheid is aangetast ».
« Artikel 235ter § 2 Absätze 2 und 3 des Strafprozessgesetzbuches [.] impliziert nicht, dass der Generalprokurator nicht bei der Anhörung die Zivilpartei oder des Beschuldigten anwesend sein darf. Er bestimmt hingegen, dass dann, wenn der Generalprokurator nicht anwesend ist, das Verfahren im Sinne von Artikel 235ter des Strafprozessgesetzbuches nichtig ist ».