Traduction de «provinciebesturen moeten » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

Competenties waarover afgestudeerden moeten beschikken (élément) | Eindtermen (élément)
Schlüsselkompetenzen (élément)

stappen beoordelen die moeten worden genomen om aan de vereisten van artistiek werk te voldoen | stappen evalueren die moeten worden genomen om aan de vereisten van artistiek werk te voldoen
Schritte zur Erfüllung der Anforderungen eines künstlerischen Werkes unternehmen

baliemedewerkers opleiden | mensen leren hoe ze gasten correct moeten ontvangen registreren en van informatie moeten voorzien | receptiemedewerkers opleiden | receptiemedewerkers trainen
Empfangspersonal schulen | Rezeptionsmitarbeiterinnen und Rezeptionsmitarbeiter schulen | Empfangsmitarbeiterinnen und Empfangsmitarbeiter ausbilden | Empfangspersonal ausbilden

docenten en trainers leren hoe ze e-learning gebruiken | docenten en trainers leren hoe ze moeten omgaan met e-leermethoden | docenten en trainers onderwijzen in e-leermethoden | onderwijzend personeel leren hoe ze e-leeromgevingen moeten inzetten
E-Trainer schulen | Lehrer und Ausbilder in E-Learning-Methoden ausbilden | Lehrer und Ausbilder in E-Learning-Methoden schulen | Train the E-Trainer

ruimtes waar eventueel glijbanen uitgelegd moeten worden
Bereich für die Entfaltung der Notrutschen

specifieke verplichtingen die 12 maanden na het verlenen van de vergunning voor het in de handel brengen moeten zijn nagekomen
spezifische Auflagen, die 12 Monate nach Erteilung der Genehmigung erfüllt sein müssen | spezifische pharmazeutische Auflagen, die 12 Monate nach Erteilung der Genehmigung erfüllt sein müssen

bouwrijp terrein waarvoor bijdragen voor de ontsluiting betaald moeten worden
baureifes, erschließungsbeitragspflichtiges Grundstück

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

1. « Schendt artikel 16 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, geïnterpreteerd in de zin dat enkel de federale schatkist betalende instantie of uiteindelijke debiteur zou zijn van de renten, vergoedingen en gerechtskosten toegekend aan de leden van de administraties, diensten en instellingen opgenomen bij artikel 1, 1°, 3°, 4°, 5°, 6° en 7° van dezelfde wet, niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de Belgische Staat moet instaan voor het risico verbonden aan een arbeidsongeval of arbeidswegongeval voor o.a. personeelsleden van gemeenschappen en gewesten hoewel zij geen rechtsband heeft met die personeelsleden, daar waar private werkgevers (via hun verzekeraar) en o.a. gemeentebesturen en provinciebesturen moeten instaan voor de gevolgen van een arbeidsongeval van hun personeel en in de mate dat de Belgische Staat evenmin de mogelijkheid heeft om de gegrondheid van het arbeidsongeval te betwisten in tegenstelling tot private werkgever en o.a. gemeenten en provincies ?
1. « Verstösst Artikel 16 des Gesetzes vom 3. Juli 1967 über die Vorbeugung von oder den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, dahingehend ausgelegt, dass nur die föderale Staatskasse die Zahlstelle oder die endgültige Schuldnerin der Renten, Entschädigungen und Gerichtskosten wäre, die Mitgliedern des Personals der in Artikel 1 Nrn. 1, 3, 4, 5, 6 und 7 desselben Gesetzes erwähnten Verwaltungen, Dienste oder Einrichtungen gewährt werden, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem der Belgische Staat für das mit einem Arbeitsunfall oder Wegeunfall einhergehende Risiko u.a. für Personalmitglieder der Gemeinschaften und Regionen aufzukommen hat, wenngleich er kein Rechtsverhältnis zu diesen Personalmitgliedern hat, während Arbeitgeber in der Privatwirtschaft (durch ihren Versicherer) sowie u.a.

1. « Schendt artikel 16 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, geïnterpreteerd in de zin dat enkel de federale schatkist betalende instantie of uiteindelijke debiteur zou zijn van de renten, vergoedingen en gerechtskosten toegekend aan de leden van de administraties, diensten en instellingen opgenomen bij artikel 1, 1, 3, 4, 5, 6 en 7 van dezelfde wet, niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de Belgische Staat moet instaan voor het risico verbonden aan een arbeidsongeval of arbeidswegongeval voor o.a. personeelsleden van gemeenschappen en gewesten hoewel zij geen rechtsband heeft met die personeelsleden, daar waar private werkgevers (via hun verzekeraar) en o.a. gemeentebesturen en provinciebesturen moeten instaan voor de gevolgen van een arbeidsongeval van hun personeel en in de mate dat de Belgische Staat evenmin de mogelijkheid heeft om de gegrondheid van het arbeidsongeval te betwisten in tegenstelling tot private werkgever en o.a. gemeenten en provincies ?
1. « Verstösst Artikel 16 des Gesetzes vom 3. Juli 1967 über die Vorbeugung von oder den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, dahingehend ausgelegt, dass nur die föderale Staatskasse die Zahlstelle oder die endgültige Schuldnerin der Renten, Entschädigungen und Gerichtskosten wäre, die Mitgliedern des Personals der in Artikel 1 Nrn. 1, 3, 4, 5, 6 und 7 desselben Gesetzes erwähnten Verwaltungen, Dienste oder Einrichtungen gewährt werden, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem der Belgische Staat für das mit einem Arbeitsunfall oder Wegeunfall einhergehende Risiko u.a. für Personalmitglieder der Gemeinschaften und Regionen aufzukommen hat, wenngleich er kein Rechtsverhältnis zu diesen Personalmitgliedern hat, während Arbeitgeber in der Privatwirtschaft (durch ihren Versicherer) sowie u.a.

Artikel 7 van wet nr. 1/1990 van de autonome regio Cantabrië van 12 maart 1990 betreffende de inrichting en werkwijze van de besluitvormende organen van spaarbanken, schrijft voor dat de algemene vergadering, evenals de andere besluitvormende organen, als volgt moeten zijn samengesteld: gemeenteraadsleden: 38 % van de zetels; leden van de provinciebesturen: 25 %; vertegenwoordigers van de inleggers: 22 %; vertegenwoordigers van instellingen van sociaal en cultureel belang: 10 %; werknemersvertegenwoordigers: 5 %.
Artikel 7 des Gesetzes 1/1990 der autonomen Regierung Kantabrien vom 12. März 1990 über die Funktionsweise der Entscheidungsgremien von Sparkassen sieht für die Hauptversammlung folgende Stimmrechtsverteilung vor, die auch für andere Entscheidungsgremien gilt: Gemeindevertreter: 38 %, Bezirksvertreter: 25 %, Einleger: 22 %, soziokulturelle Einrichtungen: 10 %, Angestellte der Sparkasse: 5 %.