Vertaling van "raad ons de vorige keer heel erg goed " (Nederlands → Duits) :

- Voorzitter, of er nou een resolutie is of niet, ik denk dat de Raad ons de vorige keer heel erg goed gehoord heeft en heel erg goed weet wat hem te doen staat.
– (NL) Herr Präsident! Entschließung hin oder her, ich glaube, der Rat hat uns letztes Mal deutlich gehört und weiß ganz genau, was er zu tun hat.

Mijnheer Watson, de vorige keer, ik weet het nog heel goed, sprak u over Carla.
Herr Fraktionsvorsitzender Watson, letztes Mal, so meine Erinnerung, haben Sie mir von Carla erzählt.

Deze tekst, en vooral datgene wat het Parlement kon bijdragen en heeft bijgedragen, kan een impuls geven aan de vrije binnenvaart, en die vrije binnenvaart hebben we nodig. Wanneer we het vervoer in Europa al met al milieuvriendelijker willen organiseren, moeten we zorgen voor redelijke en consistente regels voor het vervoer op onze waterwegen. Dat heeft de Commissie in de midterm review met zoveel woorden gezegd - ik heb de vorige keer namelijk heel goed geluisterd, mijnheer de vice-voorzitter van de Commissie.
Und wir brauchen diese freie Binnenschifffahrt! Wir brauchen vernünftige und aufeinander abgestimmte Regeln für den Binnenwasserstraßenverkehr, wenn wir die Verkehrsströme in Europa insgesamt umweltfreundlicher gestalten wollen, und daran hält die Kommission in ihrer midterm review ausdrücklich fest — Vizepräsident Barrot, ich habe beim letzten Mal sehr genau zugehört!

In dit geval zou ik me dan specifiek tot de heer Špidla willen richten, want ik heb mij buitengewoon gestoord aan de wijze waarop met een standpunt dat wij vorige keer in de plenaire hebben ingenomen over de werktijdenrichtlijn is omgegaan; daar kwam onmiddellijk een reactie op die heel negatief was ten aanzien van het standpunt van het Europees Parlement en die heel erg de oren liet hangen naar een blokkade van één lidstaat die daar wat andere lidstaten aan toegevoegd had op het dossier van de werktijdenrichtlijn.
In diesem Fall möchte ich mich insbesondere an Herrn Spidla wenden, denn ich war höchst irritiert darüber, wie mit einem von uns auf der letzten Plenartagung zur Arbeitszeitrichtlinie angenommenen Standpunkt verfahren wurde; die unmittelbare Reaktion, die darauf folgte, war gegenüber dem Standpunkt des Parlaments überaus negativ und leistete in hohem Maße dem Veto eines einzelnen Mitgliedstaates Vorschub, durch den sich noch einige weitere Mitgliedstaaten dem Dossier der Arbeitszeitrichtlinie angeschlossen hatten.