In tegenstelling tot wat V. Lescot verdedigt (A.2.2), is de stad Bergen van mening da
t een arrest van de Raad van State dat een vordering tot schorsing verwerpt, geen enkel gezag van gewijsde heeft voor de gewone rechter in kort geding bij wie de zaak nadien aanhangig zou zijn gemaakt : men zou niet kunnen stellen da
t de Raad van State zich heeft uitgesproken over de moeili
jk te herstellen en ernstige aard van een risico dat nog n
...[+++]iet bestond op het ogenblik dat de zaak bij hem aanhangig werd gemaakt.
Im Gegensatz zu dem, was V. Lescot verteidige (A.2.2), vertrete die Stadt Mons den Standpunkt, dass ein Urteil des Staatsrats, mit dem ein Aussetzungsantrag abgelehnt werde, keineswegs rechtskräftig sei vor dem im Verfahren auf Erlass einer einstweiligen Verfügung entscheidenden ordentlichen Richter, der später mit der Rechtssache befasst werde; man könne nicht behaupten, dass der Staatsrat über den schwerlich wiedergutzumachenden ernsthaften Charakter eines Risikos befunden habe, das noch nicht bestanden habe, als die Rechtssache bei ihm anhängig gemacht worden sei.