Traduction de «rechter terzelfder tijd » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

terzelfder tijd uitgevoerde evaluatie
gleichzeitige Evaluierung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

keuzevrijheid en buitengerechtelijk karakter: de ADR-regelingen moeten een facultatief karakter hebben, met inachtneming van de keuzevrijheid van de partijen gedurende het gehele proces, waarbij ze te allen tijde de mogelijkheid hebben hun geschil voor te leggen aan de rechter; terzelfder tijd moet zijn gegarandeerd dat de partijen echt tot een succesvolle bemiddeling willen komen; ADR mag in geen geval een eerste verplichte stap zijn alvorens een gerechtelijke procedure wordt gestart en de besluiten die eruit voortvloeien kunnen slechts bindend zijn als de partijen vooraf op de hoogte zijn gesteld van het bindende karakter en daarmee uitdrukkelijk hebben ingestemd; ondanks een dergelijk besluit moet het evenwel mogelijk blijven om naar de rechter te stappen;
Wahlfreiheit und Außergerichtlichkeit: alternative Streitbeilegung muss während des gesamten Prozesses auf dem Grundsatz der Freiwilligkeit und der Wahlfreiheit der Parteien beruhen, der es ihnen jederzeit ermöglicht, ihre Streitigkeiten vor einem Gericht auszutragen; gleichzeitig muss sichergestellt sein, dass ein ernsthaftes Bemühen um eine erfolgreiche Schlichtung besteht; die Verfahren dürfen keinesfalls ein obligatorischer erster Schritt vor der Einleitung eines Gerichtsverfahrens sein, und die daraus hervorgehenden Entscheidungen dürfen nur dann verbindlichen Charakter haben, wenn die Parteien im Vorfeld darüber in Kenntnis gesetzt wurden und ausdrücklich zugestimmt haben; das Anrufen eines Gerichts bleibt dabei trotz einer solchen Entscheidung weiterhin möglich;

– keuzevrijheid en buitengerechtelijk karakter: de ADR-regelingen moeten een facultatief karakter hebben, met inachtneming van de keuzevrijheid van de partijen gedurende het gehele proces, waarbij ze te allen tijde de mogelijkheid hebben hun geschil voor te leggen aan de rechter; terzelfder tijd moet zijn gegarandeerd dat de partijen echt tot een succesvolle bemiddeling willen komen; ADR mag in geen geval een eerste verplichte stap zijn alvorens een gerechtelijke procedure te starten en de besluiten die eruit voortvloeien kunnen slechts bindend zijn als de partijen vooraf op de hoogte zijn gesteld van het bindende karakter en daarmee uitdrukkelijk hebben ingestemd; ondanks een dergelijk besluit moet het evenwel mogelijk blijven om naar de rechter te stappen;
– Freiheit und Außergerichtlichkeit: Das ADR-Verfahren muss während des gesamten Prozesses auf dem Grundsatz der Freiwilligkeit und der freien Entscheidung der Parteien beruhen, das es ihnen jederzeit ermöglicht, ihre Streitigkeiten vor einem Gericht auszutragen; gleichzeitig muss sichergestellt sein, dass ein ernsthaftes Bemühen um eine erfolgreiche Schlichtung besteht; die Verfahren dürfen keinesfalls ein obligatorischer erster Schritt vor der Einleitung eines Gerichtsverfahrens sein, und die daraus hervorgehenden Beschlüsse dürfen nur dann verbindlichen Charakter haben, wenn die Parteien im Vorfeld darüber in Kenntnis gesetzt wurden und ausdrücklich zugestimmt haben; das Anrufen eines Gerichts bleibt dabei trotz eines solchen Beschlusses weiterhin möglich;

– keuzevrijheid en buitengerechtelijk karakter: de ADR-regelingen moeten een facultatief karakter hebben, met inachtneming van de keuzevrijheid van de partijen gedurende het gehele proces, waarbij ze te allen tijde de mogelijkheid hebben hun geschil voor te leggen aan de rechter; terzelfder tijd moet zijn gegarandeerd dat de partijen echt tot een succesvolle bemiddeling willen komen; ADR mag in geen geval een eerste verplichte stap zijn alvorens een gerechtelijke procedure wordt gestart en de besluiten die eruit voortvloeien kunnen slechts bindend zijn als de partijen vooraf op de hoogte zijn gesteld van het bindende karakter en daarmee uitdrukkelijk hebben ingestemd; ondanks een dergelijk besluit moet het evenwel mogelijk blijven om naar de rechter te stappen;
– Wahlfreiheit und Außergerichtlichkeit: alternative Streitbeilegung muss während des gesamten Prozesses auf dem Grundsatz der Freiwilligkeit und der Wahlfreiheit der Parteien beruhen, der es ihnen jederzeit ermöglicht, ihre Streitigkeiten vor einem Gericht auszutragen; gleichzeitig muss sichergestellt sein, dass ein ernsthaftes Bemühen um eine erfolgreiche Schlichtung besteht; die Verfahren dürfen keinesfalls ein obligatorischer erster Schritt vor der Einleitung eines Gerichtsverfahrens sein, und die daraus hervorgehenden Entscheidungen dürfen nur dann verbindlichen Charakter haben, wenn die Parteien im Vorfeld darüber in Kenntnis gesetzt wurden und ausdrücklich zugestimmt haben; das Anrufen eines Gerichts bleibt dabei trotz einer solchen Entscheidung weiterhin möglich;

« Schendt artikel 33 van de programmawet van 5 augustus 2003 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het artikel 5 van de wet van 16 juli 2002 wijzigt op het vlak van de inwerkingtreding van artikel 3 van de wet van 16 juli 2002, waardoor twee verschillende procedureregelingen terzelfder tijd van toepassing zijn op beklaagden die gelijktijdig worden berecht door mogelijk dezelfde rechter en mogelijk voor op identieke wijze gekwalificeerde feiten, naargelang die feiten vóór of na 1 september 2003 zijn gepleegd ?
« Verstösst Artikel 33 des Programmgesetzes vom 5. August 2003 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er Artikel 5 des Gesetzes vom 16. Juli 2002 abändert, was das Inkrafttreten von Artikel 3 des Gesetzes vom 16. Juli 2002 betrifft, wodurch gleichzeitig zwei unterschiedliche Verfahrensregelungen Anwendung finden auf Angeklagte, die gleichzeitig durch möglicherweise denselben Richter abgeurteilt werden wegen möglicherweise auf identische Art und Weise qualifizierter Straftaten, ja nachdem, ob diese Straftaten vor oder nach dem 1. September 2003 begangen wurden?

« Schendt artikel 33 van de programmawet van 5 augustus 2003 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het artikel 5 van de wet van 16 juli 2002 wijzigt op het vlak van de inwerkingtreding van artikel 3 van de wet van 16 juli 2002, waardoor twee verschillende procedureregelingen terzelfder tijd van toepassing zijn op beklaagden die gelijktijdig worden berecht door mogelijk dezelfde rechter en mogelijk voor op identieke wijze gekwalificeerde feiten, naargelang die feiten vóór of na 1 september 2003 zijn gepleegd ?
« Verstösst Artikel 33 des Programmgesetzes vom 5. August 2003 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er Artikel 5 des Gesetzes vom 16. Juli 2002 abändert, was das Inkrafttreten von Artikel 3 des Gesetzes vom 16. Juli 2002 betrifft, wodurch gleichzeitig zwei unterschiedliche Verfahrensregelungen Anwendung finden auf Angeschuldigte, die gleichzeitig durch möglicherweise denselben Richter abgeurteilt werden wegen möglicherweise auf identische Art und Weise qualifizierter Straftaten, ja nachdem, ob diese Straftaten vor oder nach dem 1. September 2003 begangen wurden?

6. is van oordeel dat de Commissie in de context van het voorstel voor een hervorming te veel bevoegdheden krijgt, aangezien ze terzelfder tijd regelgever, rechter en uitvoerder van de communautaire normen wordt, en uit zijn twijfels over de voordelen die het voorstel in zijn huidige formulering zou opleveren in termen van rechtszekerheid voor de ondernemingen;
6. hält die der Kommission im Kontext des Reformvorschlags zugestandenen Befugnisse für übertrieben, da sie damit gleichzeitig Gesetzgeber, Evaluierungsgremium und ausführendes Organ des gemeinschaftlichen Regelwerks werden würde, und äußert Zweifel hinsichtlich der daraus erwachsenden Vorteile der Unternehmen bezüglich der Rechtssicherheit, die sich aus dem Vorschlag in der derzeitigen Form ergeben würden;

Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat het feit dat de functie van de directeur in het Luxemburgse nationale recht als een « rechterlijke instantie » wordt gekwalificeerd wanneer hij uitspraak doet over een bezwaar, nog niet betekent dat hij noodzakelijkerwijze een rechterlijke instantie is in de zin van het Verdrag, omdat hij, aangezien hij terzelfder tijd rechter en partij is, noch onafhankelijk, noch onpartijdig is, terwijl dit kenmerken zijn die onlosmakelijk samenhangen met de opdracht van het rechtspreken (arrest Corbiau van 30 maart 1993).
Der Gerichtshof habe den Standpunkt vertreten, die Tatsache, dass die Funktion des Direktors im luxemburgischen nationalen Recht als ein « Gericht » bezeichnet werde, wenn er eine Beschwerde beurteile, bedeute noch nicht, dass er notwendigerweise ein Gericht im Sinne der Konvention darstelle, da er gleichzeitig Richter und Partei und somit weder unabhängig noch unparteiisch sei, während diese Merkmale unlösbar mit der Aufgabe des Rechtsprechens verbunden seien (Urteil Corbiau vom 30. März 1993).