Traduction de «rechtscollege heeft geoordeeld » (Néerlandais → Allemand) :

Wanneer het bevoegde rechtscollege heeft geoordeeld dat een geïnterneerde persoon moet worden opgenomen in een aangepaste inrichting, staat het aan de bevoegde overheden ervoor te zorgen dat die persoon daar kan worden opgenomen (EHRM, 24 oktober 1997, Johnson t. Verenigd Koninkrijk; 11 mei 2004, Brand t. Nederland; 11 mei 2004, Morsink t. Nederland).
Wenn das zuständige Rechtsprechungsorgan geurteilt hat, dass eine internierte Person in eine geeignete Einrichtung aufgenommen werden muss, obliegt es den zuständigen Behörden, dafür zu sorgen, dass diese Person dort aufgenommen werden kann (EuGHMR, 24. Oktober 1997, Johnson gegen Vereinigtes Königreich; 11. Mai 2004, Brand gegen Niederlande; 11. Mai 2004, Morsink gegen Niederlande).

Het verzet is een gewoon rechtsmiddel dat openstaat voor de partij die bij verstek is veroordeeld teneinde vanwege het rechtscollege dat bij verstek heeft geoordeeld, een nieuwe beslissing na een contradictoir debat te verkrijgen.
Der Einspruch ist ein gewöhnliches Rechtsmittel, das der in Abwesenheit verurteilten Person geboten wird, um von dem Rechtsprechungsorgan, das in Abwesenheit geurteilt hat, eine neue Entscheidung nach einer kontradiktorischen Verhandlung zu erhalten.

Het verwijzende rechtscollege heeft geoordeeld dat die sancties « een overwegend repressief karakter hebben aangezien zij ertoe strekken te bestraffen, door aan de uitkeringsgerechtigden gedurende een bepaalde tijd vervangingsinkomsten te ontzeggen ».
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan hat geurteilt, dass diese Sanktionen « überwiegend repressiver Art sind, da sie eine Sanktion bezwecken, indem während einer gewissen Zeit den Empfängern von Sozialleistungen Ersatzeinkünfte entzogen werden ».

Zoals het Hof heeft geoordeeld bij zijn arrest nr. 182/2008 van 18 december 2008 brengt de toepassing van de bepalingen betreffende de rechtsplegingsvergoeding op alle partijen bij een geschil voor een burgerlijk rechtscollege geen onevenredige gevolgen met zich mee, aangezien de wetgever erover heeft gewaakt de toegang tot het gerecht niet te belemmeren door te voorzien in een forfaitair systeem en door, binnen dat systeem, een zekere beoordelingsbevoegdheid toe te kennen aan de rechter ten aanzien van het uiteindelijke bedrag van de rechtsplegingsvergoeding waartoe de in het ongelijk gestelde partij kan worden veroordeeld.
Wie der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 182/2008 vom 18. Dezember 2008 geurteilt hat, hat die Anwendung der Bestimmungen über die Verfahrensentschädigung auf alle Parteien in einer Streitsache vor einem Zivilgericht keine unverhältnismäßigen Folgen, da der Gesetzgeber darauf geachtet hat, den Zugang zum Gericht nicht zu behindern, indem er ein pauschales System vorgesehen hat und indem er innerhalb dieses Systems dem Richter eine gewisse Ermessensbefugnis zuerkannt hat bezüglich des Betrags der Verfahrensentschädigung, zu dem die unterlegene Partei schließlich verurteilt werden kann.

In tegenstelling tot wat de Ministerraad aanvoert, en zoals het Hof reeds bij de voormelde arresten heeft geoordeeld, laat het objectieve karakter van het contentieux voor de Raad van State niet redelijkerwijs toe de overheid die voor dat rechtscollege partij is en de overheid die partij is bij een geschil voor de burgerlijke rechter dermate verschillend te behandelen.
Im Gegensatz zu dem, was der Ministerrat anführt, und wie der Gerichtshof bereits in den genannten Entscheiden geurteilt hat, erlaubt es die objektive Beschaffenheit der Streitsachen vor dem Staatsrat es vernünftigerweise nicht, die Behörde, die vor diesem Rechtsprechungsorgan eine Partei ist, und die Behörde, die in einer Streitsache vor dem Zivilrichter eine Partei ist, derart unterschiedlich zu behandeln.

Het is dan ook terecht dat de wetgever heeft geoordeeld dat de verplichte bijstand van een advocaat gerechtvaardigd is « gelet op de toestand waarin betrokkene zich bevindt en rekening houdend met het feit dat er geen hoger beroep (enkel cassatie) mogelijk is » (Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2001/1, p. 56) en dat hij in artikel 13, § 3, tweede lid, en in artikel 81 van de Interneringswet 2014 heeft bepaald dat de rechtscolleges slechts over de verzoeken tot internering kunnen beslissen indien de betrokkenen worden bijgestaan of vertegenwoordigd door een raadsman.
Der Gesetzgeber hat daher zu Recht den Standpunkt vertreten, dass die verpflichtende Unterstützung durch einen Rechtsanwalt gerechtfertigt ist « angesichts des Zustandes, in dem sich der Betreffende befindet, und unter Berücksichtigung des Umstandes, dass keine Berufung (nur Kassation) möglich ist » (Parl. Dok., Senat, 2012-2013, Nr. 5-2001/1, S. 56), und in Artikel 13 § 3 Absatz 2 sowie in Artikel 81 des Internierungsgesetzes 2014 festgelegt, dass die Rechtsprechungsorgane nur über Anträge auf Internierung entscheiden können, wenn die Betreffenden durch einen Beistand unterstützt oder vertreten werden.

Zoals het Hof heeft geoordeeld bij zijn arrest nr. 182/2008 van 18 december 2008 en in herinnering heeft gebracht bij zijn arresten nrs. 68/2015, 69/2015 en 70/2015 van 21 mei 2015, brengt de toepassing van de bepalingen betreffende de rechtsplegingsvergoeding op alle partijen bij een geschil voor een burgerlijk rechtscollege geen onevenredige gevolgen met zich mee, aangezien de wetgever erover heeft gewaakt de toegang tot het gerecht niet te belemmeren door te voorzien in een forfaitair systeem en door, binnen dat systeem, een zekere beoordelingsbevoegdheid toe te kennen aan de rechter ten aanzien van het uiteindelijke bedrag van de rechtsplegingsvergoeding waartoe de in het ongelijk gestelde partij kan worden veroordeeld.
Wie der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 182/2008 vom 18. Dezember 2008 geurteilt und in seinen Entscheiden Nrn. 68/2015, 69/2015 und 70/2015 vom 21. Mai 2015 in Erinnerung gerufen hat, hat die Anwendung der Bestimmungen über die Verfahrensentschädigung auf alle Parteien in einer Streitsache vor einem Zivilgericht keine unverhältnismäßigen Folgen, da der Gesetzgeber darauf geachtet hat, den Zugang zum Gericht nicht zu behindern, indem er ein pauschales System vorgesehen hat und indem er innerhalb dieses Systems dem Richter eine gewisse Ermessensbefugnis zuerkannt hat bezüglich des Betrags der Verfahrensentschädigung, zu dem die unterlegene Partei schließlich verurteilt werden kann.

Bij zijn arrest van 17 november 2014 dat in de voor het verwijzende rechtscollege hangende zaak is gewezen, heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat
In seinem Entscheid vom 17. November 2014 in der vor dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan anhängigen Streitsache hat der Kassationshof geurteilt:

Het voor het verwijzende rechtscollege hangende geschil heeft betrekking op een beslissing van de kamer van inbeschuldigingstelling waarbij bepaalde stukken uit het dossier nietig worden verklaard en wordt geoordeeld dat die stukken niet meer door de partijen mogen worden aangewend in de verdere rechtspleging, terwijl de inverdenkinggestelden die stukken wensen aan te wenden voor hun verdediging.
Die vor dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan anhängige Streitsache betrifft eine Entscheidung der Anklagekammer, mit der bestimmte Aktenstücke für nichtig erklärt werden und geurteilt wird, dass diese Aktenstücke nicht mehr durch die Parteien im weiteren Verfahren verwendet werden dürfen, während die Beschuldigten diese Aktenstücke zu ihrer Verteidigung verwenden möchten.

Het is dan ook terecht dat de wetgever heeft geoordeeld dat de verplichte bijstand van een advocaat verantwoord is omdat het « telkens belangrijke beslissingen [zijn] voor de geïnterneerde » en « gelet op de situatie waarin hij zich bevindt en rekening houdend dat tegen deze beslissingen geen hoger beroep [.] mogelijk is » (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2841/001, p. 67) en dat hij in artikel 118 van de Wet betreffende de internering erin heeft voorzien dat de rechtscolleges slechts over de verzoeken tot internering kunnen beslissen indien de betrokkenen worden bijgestaan of vertegenwoordigd door een raadsman en dat de strafuitvoeringsrechtbank en het Hof van Cassatie ten aanzien van een geïnterneerde en betreffende de internering van een veroordeelde slechts kunnen beslissen indien zij worden bijgestaan of vertegenwoordigd door een raadsman.
Daher hat der Gesetzgeber zu Recht den Standpunkt vertreten, dass der verpflichtende Beistand durch einen Rechtsanwalt gerechtfertigt ist, weil es « jeweils wichtige Entscheidungen für den Internierten sind » und « angesichts der Situation, in der er sich befindet und unter Berücksichtigung des Umstandes, dass gegen diese Entscheidungen keine Berufung möglich ist » (Parl. Dok., Kammer, 2006-2007, DOC 51-2841/001, S. 67), und in Artikel 118 des Gesetzes über die Internierung vorgesehen, dass die Gerichte nur über die Anträge auf Internierung entscheiden können, wenn die Betroffenen durch einen Beistand unterstützt oder vertreten werden, und dass das Strafvollstreckungsgericht sowie der Kassationshof nur über einen Internierten und die Internierung eines Verurteilten entscheiden können, wenn sie durch einen Beistand unterstützt oder vertreten werden.