Vertaling van "rechtspersoon gepleegd misdrijf " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Centrum voor voorlopige plaatsing van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd
Zentrum für die vorläufige Unterbringung Minderjähriger, die eine als Straftat qualifizierte Tat begangen haben

misdrijf van gemeen recht dat is gepleegd met het oog op belastingontduiking
eine unter das allgemeine Strafrecht fallende, in Steuerverkürzungsabsicht begangene Zuwiderhandlung

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wat het criterium met betrekking tot het belang van de beschuldigingen betreft, is een rechtspersoon strafrechtelijk verantwoordelijk voor elk misdrijf dat een intrinsiek verband heeft met de verwezenlijking van zijn doel of de waarneming van zijn belangen, alsook voor elk misdrijf waarvan de concrete omstandigheden aantonen dat het voor zijn rekening is gepleegd (artikel 5, eerste lid, van het Strafwetboek).
Hinsichtlich des Kriteriums im Zusammenhang mit der Bedeutsamkeit der Beschuldigungen ist eine juristische Person strafrechtlich verantwortlich für die Straftaten, die wesensmäßig verbunden sind mit der Verwirklichung ihres Zwecks oder der Wahrnehmung ihrer Interessen, oder für diejenigen, aus deren konkreten Umständen hervorgeht, dass sie für ihre Rechnung begangen worden sind (Artikel 5 Absatz 1 des Strafgesetzbuches).

Daaruit volgt dat een rechtspersoon ervan kan worden beschuldigd eender welk misdrijf te hebben gepleegd (Cass., 26 september 2006, Arr. Cass., 2006, nr. 435) en kan worden veroordeeld wegens zware misdrijven.
Folglich kann eine juristische Person beschuldigt werden, gleich welche Straftat begangen zu haben (Kass., 26. September 2006, Pas., 2006, Nr. 435), und kann sie wegen schwerer Straftaten verurteilt werden.

Aangezien verschillende regels van toerekenbaarheid van verkeersovertredingen moeten gelden ten aanzien van rechtspersonen, in zoverre het onmogelijk is een rechtstreeks verband te leggen tussen het voertuig waarmee ze zijn begaan en de dader ervan, is het redelijk verantwoord dat het proces-verbaal dat met toepassing van artikel 67ter aan die dader wordt toegezonden via de rechtspersoon die houder is van de nummerplaat, te zijnen aanzien niet de bewijswaarde heeft die wordt toegekend aan de processen-verbaal die zijn toegezonden aan de natuurlijke persoon, dader van het misdrijf dat is gepleegd met een voertuig waarvan hij de houder van de nummerplaat is.
Da unterschiedliche Regeln der Zurechenbarkeit von Verstößen im Bereich des Straßenverkehrs auf juristische Personen angewandt werden müssen, insofern es unmöglich ist, eine direkte Verbindung zwischen dem Fahrzeug, mit dem der Verstoß begangen wurde, und dessen Täter herzustellen, ist es vernünftig gerechtfertigt, dass das Protokoll, das in Anwendung von Artikel 67ter diesem Täter durch die juristische Person, die Inhaber des Nummernschildes ist, zugesandt wird, in Bezug auf ihn nicht die Beweiskraft hat, die den Protokollen beigemessen wird, die der natürlichen Person zugesandt werden, die Täter des Verstoßes ist, der mit einem Fahrzeug, bei dem sie Inhaber des Nummernschildes ist, begangen wurde.

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt doordat het een strafuitsluitingsgrond invoert voor een door zowel een natuurlijke persoon als een rechtspersoon gepleegd misdrijf voor wie van hen beiden de minst zware fout heeft begaan voor zover het misdrijf door de natuurlijke persoon uit onachtzaamheid is gepleegd, terwijl een dergelijke strafuitsluitingsgrond niet kan worden aangevoerd door een natuurlijke persoon die hetzelfde onopzettelijke misdrijf heeft gepleegd als een andere natuurlijke persoon.
Der verweisende Richter möchte vom Hof vernehmen, ob Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, indem er einen Strafausschliessungsgrund einführt bei einer sowohl durch eine natürliche Person als durch eine juristische Person begangenen Straftat für denjenigen von beiden, der den weniger schweren Fehler begangen hat, insofern die Straftat von der natürlichen Person aus Unachtsamkeit begangen wurde, während ein solcher Strafausschliessungsgrund nicht geltend gemacht werden kann durch eine natürliche Person, die die gleiche unbeabsichtigte Straftat begangen hat wie eine andere natürliche Person.

2. Elke lidstaat zorgt er tevens voor dat een rechtspersoon aansprakelijk kan worden gesteld wanneer, als gevolg van gebrekkig toezicht of gebrekkige controle door een in lid 1 bedoelde natuurlijke persoon, een in artikel 5 bis, leden 1 en 3, en artikel 5 ter genoemd misdrijf ten voordele van die rechtspersoon kon worden gepleegd door een natuurlijke persoon die onder diens gezag staat.
(2) Jeder Mitgliedstaat stellt auch sicher, dass eine juristische Person verantwortlich gemacht werden kann, wenn mangelnde Überwachung oder Kontrolle durch eine in Absatz 1 genannte natürliche Person die Begehung einer der in Artikel 5a Absätze 1 und 3 sowie Artikel 5b genannten Straftaten zugunsten der juristischen Person durch eine ihr unterstellte natürliche Person ermöglicht hat.

« Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals hersteld bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat de persoon die is tewerkgesteld door een privaatrechtelijke rechtspersoon en die een onopzettelijk misdrijf heeft gepleegd, eventueel niet kan worden veroordeeld indien hij een minder ernstige fout heeft begaan dan zijn werkgever, terwijl de persoon die is tewerkgesteld door een publiekrechtelijke rechtspersoon en die hetzelfde misdrijf heeft gepleegd, noodzakelijkerwijze zal moeten worden veroordeeld, waarbij de cumulatie van verantwoordelijkheden mogelijk is in het tweede geval, dat in dat artikel niet wordt beoogd ?
« Verstösst Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, in der durch das Gesetz vom 4. Mai 1999 zur Einführung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit von juristischen Personen wieder aufgenommenen Fassung, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem die Person, die von einer juristischen Person des privaten Rechts beschäftigt wird und die eine nicht vorsätzliche Straftat begangen hat, eventuell nicht verurteilt werden kann, wenn sie im Vergleich zu ihrem Arbeitgeber einen weniger ernsthaften Fehler begangen hat, während die Person, die von einer juristischen Person des öffentlichen Rechts beschäftigt wird und die gleiche Straftat begangen hat, notwendigerweise verurteilt werden muss, wobei die Kumulierung der Verantwortlichkeiten im zweiten Fall, auf den sich dieser Artikel nicht bezieht, möglich ist?

1. Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals hersteld bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de artikelen 12, tweede lid, en 14 van de Grondwet, doordat het de rechter laat oordelen over de criteria die moeten worden gehanteerd bij de beslissing om een natuurlijke persoon al dan niet te bestraffen in de gevallen van wettelijke toerekening wanneer de misdrijven die de rechtspersoon worden verweten, opzettelijk zijn en de strafrechter de natuurlijke persoon die over de bevoegdheden van de wettelijke dader beschikt en die een fout heeft begaan die aan de oorsprong ligt van het misdrijf, kan veroordelen, terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die voor een strafgerecht wordt vervolgd (of : terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die wetens en willens een misdrijf heeft gepleegd en die voor een strafgerecht wordt vervolgd), alleen kan worden veroordeeld ten aanzien van precieze strafrechtelijke normen op grond waarvan hij ertoe gebracht wordt zich te verdedigen, die voorspelbaar zijn wat de toepassing ervan betreft en die met voldoende rechtszekerheid in werking kunnen worden gesteld ?
1. Verstösst Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, so wie er durch das Gesetz vom 4. Mai 1999 zur Einführung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit von juristischen Personen wieder aufgenommen wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und den Artikeln 12 Absatz 2 und 14 der Verfassung, indem er der Beurteilungs- und Ermessensfreiheit des Richters jene Kriterien überlässt, die bei der Entscheidung über die Bestrafung oder Nichtbestrafung einer natürlichen Person zu berücksichtigen sind, wenn es sich um einen Fall der gesetzlichen Zurechnung handelt, wobei die der juristischen Person angelasteten Straftaten vorsätzlich sind und wobei der Strafrichter die natürliche Person, die die Befugnisse des gesetzlichen Täters innehat und eine Verfehlung begangen hat, die der Straftat zugrunde liegt, verurteilen kann, obwohl jede vor einem Strafgericht verfolgte natürliche oder juristische Person (oder: obwohl jede natürliche oder juristische Person, die wissentlich und willentlich eine Straftat begangen hat und vor einem Strafgericht verfolgt wird) nur angesichts genauer strafrechtlicher Normen verurteilt werden kann, auf deren Grundlage sie sich verteidigen kann, deren Anwendung vorhersehbar ist und die mit ausreichender Rechtssicherheit zur Durchführung gebracht werden können?

Bijgevolg kunnen ook rechtspersonen voor de strafbare feiten in kwestie worden vervolgd. In het geval van misdrijven zoals fraude kan een rechtspersoon echter alleen aansprakelijk worden gesteld wanneer het misdrijf is gepleegd door iemand binnen de organisatie met een voldoende hoge gezagspositie en de verlangde geestesgesteldheid.
Allerdings kann eine juristische Person bei Delikten wie Betrug nur dann zur Verantwortung gezogen werden, wenn sich eine Person finden lässt, die innerhalb der Organisation eine mit geeigneten Befugnissen ausgestattete Position innehat, die Handlungen begangen hat und den erforderlichen Geisteszustand besitzt.