Vertaling van "relatie zijn minstens even gelukkig " (Nederlands → Duits) :

In de toelichting die voorafgaat aan het wetsvoorstel dat de voormelde wet van 18 mei 2006 is geworden, wordt dat aldus verantwoord : « Het is een maatschappelijke realiteit dat binnen onze maatschappij kinderen liefdevol worden opgevoed in een veelvoud aan samenlevingsvormen : door alleenstaanden, door mensen die gescheiden zijn, door paren van gelijk en van ongelijk geslacht, in nieuw samengestelde gezinnen. Deze verscheidenheid aan samenlevingsvormen vindt ook steeds meer zijn weerslag in onze wetgeving, getuige de openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht. Het is niet aan de wetgever om één bepaalde samenlevingsvorm, namelijk die van twee personen van gelijk geslacht, uit te sluiten van de adoptie. Er zijn daar immers geen objectieve redenen toe, noch in het belang van het kind, noch in het belang van kandidaat-adoptanten : kinderen die opgroeien binnen een gelijkgeslachtelijke relatie zijn minstens even gelukkig als kinderen die in andere relaties opgroeien. De bepaling dat alleen echtparen en samenwonenden van ongelijk geslacht onder de definitie ' adoptant ' vallen is een ongeoorloofde discriminatie en bovendien strijdig met artikel 11 van de Grondwet » (ibid., 2003-2004, DOC 51-0664/001, p. 3).
In der Begründung vor dem Gesetzentwurf, der zu dem vorerwähnten Gesetz vom 18. Mai 2006 geführt hat, wurde dies folgenderweise gerechtfertigt: « Es ist eine gesellschaftliche Realität, dass in unserer Gesellschaft Kinder liebevoll in einer Vielfalt von Lebensformen großgezogen werden: durch Alleinstehende, durch geschiedene Personen, durch Paare gleichen und unterschiedlichen Geschlechts, in Patchworkfamilien. Diese Verschiedenartigkeit der Formen des Zusammenlebens spiegelt sich auch immer mehr in unseren Rechtsvorschriften wider, wie die vorgesehene Öffnung der Ehe für gleichgeschlechtliche Paare beweist. Es kommt nicht dem Gesetzgeber zu, eine bestimmte Form des Zusammenlebens, nämlich die von zwei Personen gleichen Geschlechts, von der Adoption auszuschließen. Hierfür gibt es nämlich keine objektiven Gründe, weder im Interesse des Kindes, noch im Interesse der Adoptionskandidaten: Kinder, die innerhalb einer gleichgeschlechtlichen Beziehung aufwachsen, sind mindestens genauso glücklich wie Kinder, die innerhalb einer anderen Art von Beziehung aufwachsen. Die Bestimmung, wonach nur Ehepaare und Zusammenwohnende unterschiedlichen Geschlechts als Adoptierende angesehen werden können, ist folglich eine unannehmbare Diskriminierung und steht überdies im Widerspruch zu Artikel 11 der Verfassung » (ebenda, 2003-2004, DOC 51-0664/001, S. 3).

Er zijn daar immers geen objectieve redenen toe, noch in het belang van het kind, noch in het belang van kandidaat-adoptanten : kinderen die opgroeien binnen een gelijkgeslachtelijke relatie zijn minstens even gelukkig als kinderen die in andere relaties opgroeien.
Hierfür gibt es nämlich keine objektiven Gründe, weder im Interesse des Kindes, noch im Interesse der Adoptionskandidaten: Kinder, die innerhalb einer gleichgeschlechtlichen Beziehung aufwachsen, sind mindestens genauso glücklich wie Kinder, die innerhalb einer anderen Art von Beziehung aufwachsen.

Deze worden overvloedig en uitdrukkelijk gebruikt. Laten we niet vergeten dat we deze woorden moeten nemen voor wat ze zijn, namelijk voor concepten en, in het beste geval, voor instrumenten, waarvan de waarde enkel ligt in hun mogelijke bijdrage aan het behartigen van het algemeen belang, van het belang van zoveel mogelijk mensen. Dan gaat het echter niet om een - zelfs groeiend - aantal bevoorrechten die, zowel in het Noorden als in het Zuiden, voordeel kunnen halen uit om het even welke oude overeenkomst met om het even wie, maar wel om een groeiend aantal mannen, vrouwen en kinderen die samen de grote meerderheid van uitgestotenen van deze wereld vormen en die hoge verwachtingen koesteren van een zo niet vrijgevige, dan toch minstens evenwichtige relatie met hun Europese partners.
Wir sollten bedenken, dass wir diese Reden als das ansehen müssen, was sie sind, nämlich Konzepte oder bestenfalls Instrumente, deren Wert einzig darin liegt, dass sie möglicherweise zur Befriedigung des allgemeinen Interesses beitragen, des Interesses möglichst vieler Menschen, nicht einer – möglicherweise zunehmenden – Zahl von Privilegierten im Norden wie im Süden, die von irgendeinem Vertrag mit irgendeinem Vertragspartner profitieren können, sondern des Interesses von immer mehr Männern, Frauen und Kindern, die zusammen die große Mehrheit der Ausgegrenzten in unserer Welt bilden und die von einer wenn schon nicht großzügigen, so doch zumindest ausgewogenen Beziehung mit ihren europäischen Partnern eine ganze Menge erwarten.