Zou het niet veel eenvoudiger zijn om, met name in een uitgebreid Europa, terug te keren naar de richtlijn als instrument ter bepaling van de doelstellingen, en naar het meest rationele principe, nl. dat de lidstaat de enige bevoegde instantie en gesprekspartner is?
Wäre es nicht, vor allem im erweiterten Europa, einfacher, auf die Formel der Richtlinie mit der Festlegung von Zielen und auf den bei weitem vernünftigsten Grundsatz, wonach der Mitgliedstaat zuständig und einziger Ansprechpartner ist, zurückzugreifen?