President Fujimori is aan de macht gekomen met gevaarlijke denkbeelden: hij streeft uitsluitend een zogenaamd zuiver economische doelmatigheid na, en hij beweert veel macht nodig te hebben om die doelmatigheid te bewerkstelligen. Hij vindt ook dat de politieke partijen een oneigenlijke invloed hebben, en wil een einde maken aan deze “partitocratie”, zoals hij het noemt. In feite geeft hij daarmee democratische instellingen indirect de schuld voor alles wat er in het verleden fout is gegaan.
Präsident Fujimori gelangte mit gefährlichen Konzepten an die Macht: absolute Priorität der sogenannten ökonomistischen Effizienz, für deren Durchführung er eine starke Macht forderte, und der Überwindung dessen, was er "partidocracia", Parteienherrschaft, nannte, der er die Schuld für alle vorangegangenen Übel gab und in die er unterschwellig auch die Institutionen des demokratischen Staats einbezog.
