Artikel 23 van de wet van 30 juli 2013 voegt in de wet van 2 augustus 2002 betreffende het toezic
ht op de financiële sector en de financiële diensten, een artikel 30bis in, dat bepaalt : « Op advies van de raad van toezicht en na minstens een maand op voorhand de Raad voor het Verbruik, opgericht bij koninklijk besluit van 20 februari 1964 tot oprichting van een Raad voor het verbruik,
om advies te hebben verzocht, kan het directiecomité van de FSMA, onverminderd de bevoegdheden van de minister die de Economie onder zijn bevoegdheden
...[+++]heeft, reglementen bepalen die, rekening houdend met de belangen van de afnemers van financiële producten of diensten : 1° een verbod dan wel beperkende voorwaarden opleggen op de commercialisering of bepaalde vormen van commercialisering aan niet-professionele cliënten van financiële producten of van bepaalde categorieën van financiële producten; 2° via de verplichte vermelding van een label of anderszins, de transparantie bevorderen van dergelijke producten, van bepaalde categorieën van dergelijke producten of van de risico's, prijzen, vergoedingen en kosten ervan; 3° een referentie-vragenlijst voor het bepalen van het beleggersprofiel voor afnemers van financiële producten aanbevelen.Artikel 23 des Gesetzes vom 30. Juli 2013 fügt in das Gesetz vom 2. August 2002 über die Aufsicht über den Finanzsektor und die Finanzdienstleistungen einen Artikel 30bis ein, der bestimmt: « Auf eine Stellungnahme des Aufsichtsrates hin und nachdem mindestens einen Monat im Voraus eine Stellungnahme des Verbrau
cherrates eingeholt wurde, der durch königlichen Erlass vom 20. Februar 1964 zur Einrichtung eines Verbraucherrats geschaffen wurde, kann der Direktionsausschuss der FSMA, unbeschadet der Befugnisse des für Wirtschaft zuständigen Ministers Regelungen festlegen, durch die unter Berücksichtigung der Interessen der Nutzer von Fina
...[+++]nzprodukten oder -dienstleistungen: 1. ein Verbot oder einschränkende Bedingungen für den Handel oder für gewisse Formen des Handels bei Kleinanlegern von Finanzprodukten oder von bestimmten Kategorien von Finanzprodukten auferlegt werden; 2. über die zwingende Angabe eines Labels oder auf andere Weise die Transparenz solcher Produkte, gewisser Kategorien solcher Produkte oder von Risiken, Preisen, Vergütungen und Kosten in Verbindung mit solchen Produkten gefördert werden; 3. ein Referenz-Fragebogen zur Bestimmung des Anlegerprofils der Nutzer von Finanzprodukten empfohlen wird.