Daaruit blijkt immers dat wij in staat zijn de gekozen president van de Palestijnen hier te ontvangen. We bieden een kader waarin we samen stukje bij beetje een eigen staat voor de Palestijnen tot stand kunnen brengen, zoals ook de heer Poettering zojuist al zei. We doen dat door de heer Abbas te bejegenen zoals hij voortaan bejegend moet worden, namelijk als staatshoofd, als iemand die zijn land in de regio als gelijkwaardige partner en op basis van volledige soevereiniteit vertegenwoordigt.
Damit bieten wir einen Rahmen, der dazu führt – wie Herr Poettering gerade gesagt hat –, dass wir die Eigenstaatlichkeit der Palästinenser auch Stück für Stück gemeinsam erarbeiten, indem wir Herrn Abbas zukommen lassen, was ihm zukommen muss, nämlich zukünftig das Staatsoberhaupt eines Staates zu sein, der in der Region als gleichberechtigter Partner sein Land auf der Grundlage voller Souveränität repräsentiert.
