Traduction de «state 101 1997 waarin » (Néerlandais → Allemand) :

Finland heeft reeds in zijn vorig verslag betreffende de periode 1995-1997 verklaard dat naast het Finse besluit van de raad van state 101/1997, waarin voor afgewerkte olie de hiërarchie van regeneratie, energieterugwinning en onschadelijke verwijdering wordt genoemd, de Ekokem Oy Ab (nationale faciliteit voor de behandeling van gevaarlijke afvalstoffen) adviseert afgewerkte olie te verdelen in a) zwarte motoroliën, b) smeeroliën als hydraulische oliën en tandwieloliën, die geen PCB's bevatten, c) smeeroliën met water, d) plantaardige oliën en e) ander olieafval, bijvoorbeeld PCB-houdende oliën, brandstofafval en bilge-olie.
Finnland erklärte bereits im Vorläuferbericht 1995-1997, dass neben der Entscheidung 101/1997 des Staatrates (zur Festlegung der Rangordnung Aufbereitung, energetische Verwertung und sichere Beseitigung von Altölen) die staatliche Aufbereitungsanlage für gefährliche Abfälle Ekokem Oy Ab empfiehlt, Altöle zu unterteilen in a) Dunkelmotorenöle, b) Schmieröle wie Hydrauliköle und Getriebeöle, die keine PCB enthalten, c) Schmieröle, die Wasser enthalten, d) Pflanzenöle und e) sonstige Ölabfälle, z. B. PCB-haltige Öle, Brennstoffabfälle und Bilgenöle.

Naast het Finse besluit van de raad van state 101/1997, waarin voor afgewerkte olie de hiërarchie van regeneratie, energieterugwinning en onschadelijke verwijdering wordt genoemd, adviseert de Ekokem Oy Ab (nationale faciliteit voor de behandeling van gevaarlijke afvalstoffen) afgewerkte olie te verdelen in a) zwarte motoroliën, b) smeeroliën als hydraulische oliën en tandwieloliën, die geen PCB's bevatten, c) smeeroliën met water, d) plantaardige oliën en e) ander olieafval, bijvoorbeeld PCB-houdende oliën, brandstofafval en bilge-olie.
Neben der finnischen Entscheidung 101/1997 des Staatsrates, in dem die Hierarchie für die Aufbereitung, Energierückgewinnung und sichere Beseitigung von Altölen festgelegt wird, (empfiehlt die staatliche Aufbereitungsanlage für gefährliche Abfälle, Ekokem Oy Ab, Altöle zu unterteilen in a) Dunkelmotorenöle, b) Schmieröle wie Hydrauliköle und Getriebeöle, die keine PCB enthalten, c) Schmieröle, die Wasser enthalten, d) Pflanzenöle und e) sonstige Ölabfälle wie z.B. PCB-haltige Öle, Brennstoffabfälle und Bilgenöle.

De Waalse Regering herinnert aan het advies van de Raad van State bij het ontwerp van de nieuwe bepalingen, waarin reeds vraagtekens werden geplaatst bij de draagwijdte van die bepalingen (Parl. St., Kamer, 1997-1998, nr. 1722/1, p. 178) en vindt dat de wetgever niet de verduidelijkingen heeft aangebracht die door de afdeling wetgeving van de Raad van State werden voorgesteld.
Die Wallonische Regierung erinnert an das Gutachten des Staatsrates zum Entwurf der neuen Bestimmungen, in dem bereits die Tragweite dieser Bestimmungen in Frage gestellt worden sei (Parl. Dok., Kammer, 1997-1998, Nr. 1722/1, S. 178), und vertritt die Meinung, dass der Gesetzgeber nicht die Präzisierungen vorgenommen habe, die von der Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates vorgeschlagen worden seien.

De verzoekende partij is van mening dat de rechtspraak van het Hof met betrekking tot de in het geding zijnde bepaling, onder meer in zijn arrest nr. 27/97 van 6 mei 1997, enkel het objectief contentieux voor de Raad van State betreft en niet de gedingen - zoals te dezen - waarin de Raad van State optreedt als cassatierechter ten aanzien van beslissingen van administratieve rechtscolleges.
Sie vertritt den Standpunkt, die Rechtsprechung des Hofes in bezug auf die fragliche Bestimmung, insbesondere sein Urteil Nr. 27/97 vom 6. Mai 1997, beziehe sich nur auf das objektive Streitverfahren vor dem Staatsrat und nicht - wie in diesem Fall - auf die Streitfälle, in denen der Staatsrat als Kassationsrichter in bezug auf Entscheidungen von Verwaltungsgerichtsbarkeiten auftrete.

« doordat het bestreden koninklijk besluit van 4 februari 1997 en de bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat niet uit de aanhef van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 blijkt dat het daadwerkelijk is onderworpen aan het advies van het ' Beheerscomité van de sociale zekerheid ' waarin artikel 15 van de voormelde wet van 25 april 1963 voorziet en er bijgevolg alle redenen toe bestaan om aan te nemen dat het niet aan die substantiële formaliteit werd onderworpen, hetgeen inhoudt dat het koninklijk besluit niet zou kunnen worden beschouwd als zijnde één van die besluiten genomen krachtens de voormelde wet in de zin van artikel 51, § 1, ervan, zodat de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 niet zou kunnen worden aangezien als één van de wetten bedoeld in het voormelde artikel 51, § 1, van diezelfde wet van 26 juli 1996, hetgeen ertoe leidt dat moet worden gesteld dat het doel van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 enkel erin kan bestaan met terugwerkende kracht de onwettigheid van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 te dekken op een ogenblik waarop het laatstgenoemde overigens het voorwerp uitmaakte van een geschil tot betwisting van de wettigheid ervan, voor de afdeling administratie van de Raad van State aanhangig gemaakt door de huidige verzoekster ».
« indem der angefochtene königliche Erlass vom 4. Februar 1997 und das Bestätigungsgesetz vom 26. Juni 1997, das sich dessen Inhalt anmasst, regelwidrig sind, weil aus der Präambel zum königlichen Erlass vom 4. Februar 1997 nicht hervorgeht, dass er tatsächlich dem Gutachten des ' Geschäftsführenden Ausschusses der sozialen Sicherheit ' unterworfen worden ist, welches in Artikel 15 des vorgenannten Gesetzes vom 25. April 1963 vorgesehen ist, und es demzufolge jeden Grund zur Annahme gibt, dass er nicht dieser wesentlichen Formalität unterworfen wurde, was bedeutet, dass der königliche Erlass nicht als einer dieser kraft des vorgenannten Gesetzes im Sinne von Artikel 51 § 1 ergangenen Erlasse betrachtet werden könnte, so dass das Bestätigungsgesetz vom 26. Juni 1997 nicht als eines der Gesetze im Sinne des vorgenannten Artikels 51 § 1 desselben Gesetzes vom 26. Juli 1996 betrachtet werden könnte, was dazu führt, dass festzuhalten ist, dass das Ziel des Bestätigungsgesetzes vom 26. Juni 1997 lediglich darin bestehen kann, die Gesetzwidrigkeit des königlichen Erlasses vom 4. Februar 1997 rückwirkend zu decken, und zwar zu einem Zeitpunkt, wo letzterer übrigens Gegenstand eines von der gegenwärtigen Klägerin anhängig gemachten Streitfalls auf Anfechtung seiner Gesetzmässigkeit vor der Verwaltungsabteilung des Staatsrats war ».