Vertaling van "straf beschikken " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

voltrekking van de straf [ uitvoering van de straf ]
Vollziehung der Strafe

onbekwaamheid om te beschikken bij testament | onbekwaamheid om te beschikken bij uiterste wil
Testierungsunfähigkeit

executieverjaring | verjaring van de straf | verjaring van het recht tot uitvoering van de straf of maatregel
Strafvollstreckungsverjährung | Vollstreckungsverjährung

niet te verzachten straf | onveranderlijke straf
nicht umwandelbare Strafe

vervangende straf [ straf in het algemeen belang ]
Ersatzstrafe

strafvermindering [ kwijtschelding van straf | strafverlichting ]
Strafminderung [ Herabsetzung des Strafmaßes | Strafherabsetzung ]

onbekwaamheid om te beschikken
Verfügungsunfähigkeit

beschikken
verfügen

Competenties waarover afgestudeerden moeten beschikken (élément) | Eindtermen (élément)
Schlüsselkompetenzen (élément)

straf
Strafe

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, zoals te dezen, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet het niet-strafgerecht, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 en 44/2011).
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, wie im vorliegenden Fall, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Nicht-Strafgericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 und 44/2011).

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een andere rechtbank dan een strafrechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de arbeidsrechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Der Hof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heisst, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbusse auferlegt werden kann, gegen die er Einspruch vor einem anderen als einem Strafgericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Massnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbusse als das gesetzliche Mindestmass wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Arbeitsgericht, das mit dem Einspruch gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Urteile Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

We moeten ons ervoor inzetten om dergelijke regelgeving van procedurele betrekkingen in strafzaken te bevorderen, zodat alle betrokkenen – of ze nu slachtoffer en gedupeerde of dader zijn – in strafprocedures over de voorgenoemde rechten beschikken. Op die manier kan er een eerlijk en democratisch vonnis worden geveld dat volledig voldoet aan het doel van iedere opgelegde straf, waar niet alleen repressie, maar ook sociale reclassering en onderwijs onder vallen.
Wir sollten darauf hinwirken, dass solche Mittel zur Steuerung von Verfahrensbeziehungen in Strafsachen gefördert werden, um somit die vorerwähnten Rechte allen an Strafverfahren Beteiligten zu gewähren, ungeachtet, ob es sich dabei um Opfer und Geschädigte oder Täter handelt. Auf diesem Weg soll ein gerechtes und demokratisches Urteil erzielt werden, das vollständig dem Zweck verhängter Strafen entspricht, der nicht nur die Repression, sondern auch die Resozialisierung und Erziehung ist.

Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over het verschil in behandeling dat door de voormelde bepalingen wordt gemaakt tussen de personen die werden veroordeeld tot een werkstraf (gekoppeld aan een vervangende straf) waarvan de gehele of gedeeltelijke niet-uitvoering het voorwerp uitmaakt van een verslag van de probatiecommissie met het oog op de toepassing van de vervangende straf, en de personen die een maatregel genieten tot opschorting van de uitspraak van de veroordeling of uitstel van de tenuitvoerlegging van de straf, die samengaat met een probatiemaatregel die wordt opgeschort, nader omschreven of aangepast bij een beslissing van de probatiecommissie : terwijl de laatstgenoemden de mogelijkheid hebben om voor de rechtbank van eerste aanleg beroep in te stellen tegen de beslissing van de commissie krachtens artikel 12, § 2, van de voormelde wet van 29 juni 1964, zouden de eerstgenoemden over geen enkel rechtsmiddel beschikken tegen het verslag van de commissie.
Der Hof wird gebeten, über den Behandlungsunterschied zu befinden, den die vorerwähnten Bestimmungen zwischen den Personen einführten, die zu einer Arbeitsstrafe (in Verbindung mit einer Eratzstrafe) verurteilt worden seien, deren vollständige oder teilweise Nichtvollstreckung Gegenstand eines Berichts der Bewährungskommission im Hinblick auf die Anwendung der Ersatzstrafe sei, und den Personen, die in den Genuss einer Massnahme der Aussetzung der Verkündung der Verurteilung oder des Aufschubs der Vollstreckung der Strafe in Verbindung mit einer ausgesetzten Bewährungsmassnahme, die durch eine Entscheidung der Bewährungskommission präzisiert oder angepasst worden sei, gelangten; während die Letztgenannten die Möglichkeit hätten, bei dem Gericht erster Instanz Beschwerde gegen die Entscheidung der Kommission aufgrund von Artikel 12 § 2 des vorerwähnten Gesetzes van 29. Juni 1964 einzulegen, besässen die Erstgenannten keinerlei Rechtsmittel gegen den Bericht der Kommission.

Vraag 25 (zie punt 4.2.2.3.): Wanneer de aard of de duur van straf die is opgelegd door de staat van veroordeling onverenigbaar is met de wetgeving van de staat van tenuitvoerlegging, moet laatstgenoemde staat dan beschikken over de mogelijkheid om de straf die is opgelegd door de staat van veroordeling aan te passen aan een straf die door de wet van de staat van tenuitvoerlegging voor een soortgelijk strafbaar feit is voorgeschreven?
Frage 25 (siehe 4.2.2.2): Sollte der Vollstreckungsstaat, wenn die im Urteilsstaat verhängte Strafe nach ihrer Art oder Dauer mit seinen Rechtsvorschriften unvereinbar ist, über die Möglichkeit verfügen, die im Urteilsstaat verhängte Strafe an eine Strafe anzupassen, die in seinen Rechtsvorschriften für eine gleichartige Straftat vorgesehen ist?

Vraag 25 : Wanneer de aard of de duur van straf die is opgelegd door de staat van veroordeling onverenigbaar is met de wetgeving van de staat van tenuitvoerlegging, moet laatstgenoemde staat dan beschikken over de mogelijkheid om de straf die is opgelegd door de staat van veroordeling aan te passen aan een straf die door de wet van de staat van tenuitvoerlegging voor een soortgelijk strafbaar feit is voorgeschreven?
Frage 25: Sollte der Vollstreckungsstaat, wenn die im Urteilsstaat verhängte Strafe nach ihrer Art oder Dauer mit seinen Rechtsvorschriften unvereinbar ist, über die Möglichkeit verfügen, die im Urteilsstaat verhängte Strafe an eine Strafe anzupassen, die in seinen Rechtsvorschriften für eine gleichartige Straftat vorgesehen ist?