Vertaling van "strafwetboek voorziene wanbedrijven veroordeeld geweest " (Nederlands → Duits) :

Geen enkel personeelslid mag in België of in het buitenland als gevolg van een rechtsgeldig vonnis voor een in Boek II, Titel VII, Hoofdstukken V, VI en VII, Titel VIII, Hoofdstukken I, II, IV en VI en Titel IX, Hoofdstukken I en II van het Strafwetboek voorziene wanbedrijven veroordeeld geweest zijn, behalve indien de veroordeling voorwaardelijk was en indien de veroordeelde het recht op uitstel van bestraffing niet verloren heeft of indien de bestrafte feiten niet werden begaan ter gelegenheid van een gelijksoortige activiteit en meer dan vijf jaar verlopen zijn sinds de uitspraak van het vonnis of desgevallend sinds het einde van de vrijheidsberoving.
Keines der Personalmitglieder darf in Belgien oder im Ausland infolge eines rechstkräftigen Urteils für eines der in Buch II, Titel VII, Kapitel V,VI und VII, Titel VIII, Kapitel I,II,IV und VI und Titel IX, Kapitel I und II des Strafgesetzbuches vorgesehenen Vergehen verurteilt worden sein, ausser wenn das Urteil bedingt war und der Verurteilte das Recht auf Strafaufschub nicht verloren hat oder wenn die bestraften Taten nicht in Zusammenhang mit einer ähnlichen Tätigkeit begangen wurden und fünf Jahre seit der Urteilsverkündung oder gegebenenfalls seit dem Ende des Freiheitsentzuges vergangen sind.

De artikelen 377bis, 405quater, 422quater, 438bis, 442ter, 453bis, 514bis, 525bis, 532bis en 534quater van het Strafwetboek voorzien in een verzwaring van de straffen die worden opgelopen voor de daarin beoogde wanbedrijven en misdaden wanneer een van de drijfveren daarvan bestaat in « de haat tegen, het misprijzen van of de vijandigheid tegen » het slachtoffer wegens verschillende criteria die in die bepalingen zijn opgesomd.
In den Artikeln 377bis, 405quater, 422quater, 438bis, 442ter, 453bis, 514bis, 525bis, 532bis und 534quater des Strafgesetzbuches ist eine Erschwerung der Strafen für die darin erwähnten Verbrechen und Vergehen vorgesehen, wenn einer der Beweggründe « Hass, Verachtung oder Feindseligkeit » gegenüber dem Opfer wegen verschiedener, in diesen Bestimmungen aufgezählter Kriterien ist.

« Schenden de artikelen 19 tot 75 van de wet van 5 mei 2014 betreffende de internering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre zij geen enkele verjaringsregeling voor de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen tot internering inhouden, terwijl voor de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen waarbij tot straffen wordt veroordeeld, in een verjaringsregeling wordt voorzien bij de artikelen 91 tot 99 van het Strafwetboek ?
« Verstoßen die Artikel 19 bis 75 des Gesetzes vom 5. Mai 2014 über die Internierung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie keine Verjährungsregelung für die Vollstreckung gerichtlicher Internierungsentscheidungen enthalten, während für die Vollstreckung von zu Strafen verurteilenden gerichtlichen Entscheidungen in den Artikeln 91 bis 99 des Strafgesetzbuches eine Verjährungsregelung vorgesehen ist?

1° niet veroordeeld geweest zijn, zelfs niet met uitstel, tot een gevangenisstraf van ten minste zes maanden wegens enig misdrijf, tot een gevangenisstraf of een andere straf wegens diefstal, heling, afpersing, misbruik van vertrouwen, oplichting, valsheid in geschriften, opzettelijke slagen en verwondingen, aanranding van de eerbaarheid, verkrachting, of misdrijven, bepaald bij de artikelen 379 tot 386ter van het Strafwetboek, bij artikel 227 van het Strafwetboek, bij artikel 259bis van het Strafwetboek, bij artikel 280 van het Strafwetboek, bij de artikelen 323, 324 en 324ter van het Strafwetboek, bij de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van de giftstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, ontsmettingsstoffen en antiseptica en haar uitvoeringsbesluiten, de wet van 3 januari 1933 op de vervaardiging van, de handel in en het dragen van wapens en op de handel in munitie en haar uitvoeringsbesluiten, de wet van 8 december 1992 betreffende de bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens, of de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme en xenofobie ingegeven daden.
1. nicht, selbst nicht mit Aufschub, verurteilt worden sein zu einer Gefängnisstrafe von mindestens sechs Monaten wegen irgendeiner Straftat, zu einer Gefängnisstrafe oder einer anderen Strafe wegen Diebstahl, Hehlerei, Erpressung, Vertrauensmissbrauch, Betrug, Urkundenfälschung, vorsätzlicher Körperverletzung, Vergriff gegen die Schamhaftigkeit, Vergewaltigung oder Straftaten, die erwähnt sind in den Artikeln 379 bis 386ter des Strafgesetzbuches, in Artikel 227 des Strafgesetzbuches, in Artikel 259bis des Strafgesetzbuches, in Artikel 280 des Strafgesetzbuches, in den Artikeln 323, 324 und 324ter des Strafgesetzbuches, im Gesetz vom 24. Februar 1921 über den Handel mit Giftstoffen oder Schlaf-, Betäubungs-, Desinfektions- oder antiseptischen Mitteln und in seinen Ausführungserlassen, im Gesetz vom 3. Januar 1933 über die Herstellung und das Mitführen von Waffen und über den Handel mit Waffen und Munition und in seinen Ausführungserlassen, im Gesetz vom 8. Dezember 1992 über den Schutz des Privatlebens hinsichtlich der Verarbeitung personenbezogener Daten oder im Gesetz vom 30. Juli 1981 zur Ahndung bestimmter Taten, denen Rassismus oder Xenophobie zugrunde liegen.

1° niet veroordeeld geweest zijn, zelfs niet met uitstel, tot een gevangenisstraf van ten minste zes maanden wegens enig misdrijf, tot een gevangenisstraf of een andere straf wegens diefstal, heling, afpersing, misbruik van vertrouwen, oplichting, valsheid in geschriften, opzettelijke slagen en verwondingen, aanranding van de eerbaarheid, verkrachting, of misdrijven, bepaald bij de artikelen 379 tot 386ter van het Strafwetboek, bij artikel 227 van het Strafwetboek, bij artikel 259bis van het Strafwetboek, bij de artikelen 280 en 281 van het Strafwetboek, bij de artikelen 323, 324 en 324ter van het Strafwetboek, bij de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van de giftstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, ontsmettingsstoffen en antiseptica en haar uitvoeringsbesluiten, de wet van 3 januari 1933 op de vervaardiging van, de handel in en het dragen van wapens en op de handel in munitie en haar uitvoeringsbesluiten, de wet van 8 december 1992 betreffende de bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens, of de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme en xenofobie ingegeven daden.
1. nicht, selbst nicht mit Aufschub, verurteilt worden sein zu einer Gefängnisstrafe von mindestens sechs Monaten wegen irgendeiner Straftat, zu einer Gefängnisstrafe oder einer anderen Strafe wegen Diebstahl, Hehlerei, Erpressung, Vertrauensmissbrauch, Betrug, Urkundenfälschung, vorsätzlicher Körperverletzung, Vergriff gegen die Schamhaftigkeit, Vergewaltigung oder Straftaten, die erwähnt sind in den Artikeln 379 bis 386ter des Strafgesetzbuches, in Artikel 227 des Strafgesetzbuches, in Artikel 259bis des Strafgesetzbuches, in den Artikeln 280 und 281 des Strafgesetzbuches, in den Artikeln 323, 324 und 324ter des Strafgesetzbuches, im Gesetz vom 24. Februar 1921 über den Handel mit Giftstoffen oder Schlaf-, Betäubungs-, Desinfektions- oder antiseptischen Mitteln und in seinen Ausführungserlassen, im Gesetz vom 3. Januar 1933 über die Herstellung und das Mitführen von Waffen und über den Handel mit Waffen und Munition und in seinen Ausführungserlassen, im Gesetz vom 8. Dezember 1992 über den Schutz des Privatlebens hinsichtlich der Verarbeitung personenbezogener Daten oder im Gesetz vom 30. Juli 1981 zur Ahndung bestimmter Taten, denen Rassismus oder Xenophobie zugrunde liegen.

In de Franse wetgeving bestaat zelfs de mogelijkheid om de veroordeelde een of meer verplichtingen op te leggen waarin is voorzien in de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen (artikel 132-66 van het strafwetboek).
Nach französischem Recht kann der für schuldig erklärten Person aufgegeben werden, bestimmten Rechts- oder Verwaltungsvorschriften nachzukommen (Art. 132-66 Strafgesetzbuch).

3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, in zoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?
3. Stellen die Artikel 220, 221 und 224 des allgemeinen Zoll- und Akzisengesetzes (königlicher Erlass vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen in bezug auf Zoll und Akzisen, bestätigt durch das Gesetz vom 6. Juli 1978) eine Verletzung des verfassungsmässigen Gleichheitsgrundsatzes dar, soweit diese Bestimmungen dahingehend ausgelegt werden, dass die darin vorgesehene Beschlagnahme einen dinglichen Charakter hat, insbesondere weil sie verhängt werden kann, ohne dass dabei zwischen dem Fall, in dem die Sachen Eigentum des Verurteilten sind, und dem Fall, in dem sie Eigentum Dritter sind, zu unterscheiden ist, auch wenn letztere nichts mit dem Schmuggel zu tun haben, nichts davon gewusst haben oder davon freigesprochen wurden, während allgemein im Bereich der besonderen Beschlagnahme als Voraussetzung gilt, dass Sachen, die Gegenstand der Straftat sind, und Sachen, die zur Begehung der Straftat gedient haben oder dafür bestimmt waren, nur dann beschlagnahmt werden können, wenn sie Eigentum des Verurteilten sind (Artikel 42 Nr. 1 des Strafgesetzbuches)?

Wat de selectiecriteria betreft, is in artikel 46, lid 1 (nieuwe versie) de verplichte (en niet meer facultatieve) uitsluiting voorzien van de deelneming aan de opdracht van economische subjecten die bij een definitieve rechterlijke uitspraak veroordeeld zijn geweest wegens bepaalde strafbare feiten (corruptie, misdaadorganisatie, fraude).
Hinsichtlich der Auswahlkriterien sieht ein neuer Absatz 1 bei Artikel 46 den obligatorischen Ausschluss (und nicht länger den fakultativen Ausschluss) von der Teilnahme am Vergabeverfahren für Wirtschaftsteilnehmer vor, die letztinstanzlich wegen bestimmter Straftaten verurteilt worden sind (Korruption, kriminelle Vereinigung, Betrug).

Door met name te bepalen dat het uitstel van de tenuitvoerlegging kan worden gelast wanneer de veroordeelde voordien nog niet veroordeeld is geweest tot een hoofdgevangenisstraf van meer dan twaalf maanden, roept het voormelde artikel 8, § 1, eerste lid, tussen diegenen die voordien veroordeeld zijn geweest tot een gevangenisstraf van twaalf maanden, namelijk twaalf maal dertig dagen (artikel 25, derde lid, van het Strafwetboek), en diegenen die voordien veroordeeld zijn geweest tot een gevangenisstraf van één jaar, namelijk driehonderd vijfenzestig dagen (Cass., 5 oktober 1977, Pas., 146) een verschil in behandeling in het leven waarvan de omvang contrasteert met de gelijkenis tussen situaties die ongelijk behandeld worden.
Indem der o.a. Artikel 8 § 1 Absatz 1 u.a. bestimmt, dass der Vollstreckungsaufschub angeordnet werden kann, wenn der Verurteilte vorher noch nicht zu einer Hauptgefängnisstrafe von mehr als zwölf Monaten verurteilt gewesen war, schafft er zwischen den vorher zu einer Haftstrafe von zwölf Monaten - nämlich zwölf mal dreissig Tagen (Artikel 25 Absatz 3 des Strafgesetzbuches - Verurteilten und den vorher zu einer Haftstrafe von einem Jahr - nämlich dreihundertfünfundsechzig Tagen (Kass., 5. Oktober 1977, Pas., 146) - Verurteilten, einen Behandlungsunterschied, dessen Ausmass im Gegensatz zu der Ähnlichkeit ungleich behandelter Situationen steht.