I
k zou ten eerste de schizofrenie willen noemen, de schizofrenie van regeringsleiders, staatshoofden en ministers di
e voor de ministers gemiddeld op maandelijkse basis, voor staatshoofden en regeringsleiders vier keer per jaar samenkomen en samen beslissingen nemen; zonder hun toestemming kan er eigenlijk niets gebeuren in
Europa; en daarna doen ze alsof ze met die hele Europese geschiedenis niets te maken hebben, waardoor natuur
...[+++]lijk de burgers alleen maar groot wantrouwen kunnen gaan voelen.
An erster Stelle möchte ich die Schizophrenie unter den Staats- und Regierungschefs sowie den Ministern nennen, die, im Falle der Minister, im Durchschnitt jeden Monat und, im Falle der Staats- und Regierungschefs, viermal im Jahr zusammenkommen, um gemeinsame Beschlüsse zu fassen, und ohne deren Zustimmung in Europa nichts geschehen kann.