Vertaling van "terwijl de eerstgenoemde " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

terwijl het martensiet sterker wordt aangeëtst
waehrend der gleichzeitig anwesende Martensit jedoch verstaerkt angeaetzt wird

mishandeling terwijl het feit de dood ten gevolge heeft | opzettelijke slagen of verwondingen, toegebracht zonder het oogmerk te doden, die toch de dood veroorzaken
Körperverletzung mit Todesfolge

boren onder druk | boren terwijl in het boorgat de volle druk heerst van een aangeboorde laag
bohren unter druck

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Terwijl de eerstgenoemde maatregel door de bestreden bepaling evenwel onder het toepassingsgebied van het mini-onderzoek wordt gebracht, blijven de overige vermelde maatregelen daarvan uitgesloten.
Während die erstgenannte Maßnahme durch die angefochtene Bestimmung jedoch in den Anwendungsbereich der Mini-Untersuchung aufgenommen wird, werden die anderen angeführten Maßnahmen davon ausgeschlossen.

De NIB draagt 1,818 miljoen EUR bij voor het eerstgenoemde project, terwijl de NEFCO voor de twee projecten samen in totaal 2,294 miljoen EUR bijdraagt. Voorts wordt een milieuproject in Estland medegefinancierd door het Swedish International Development Cooperation Agency (SIDA).
Die Swedish International Development Corporation Agency (SIDA) hat ein Umweltprojekt in Estland kofinanziert.

BG, CZ, RO, SK, SI en PT hebben gekozen voor de eerstgenoemde aanpak, terwijl AT, EE, ES[51], FI, EL, LT, LV, MT, NL en SE een aanpak per geval hanteren.
BG, CZ, RO, SK, SI und PT gehen nach dem ersten Ansatz vor, während AT, EE, ES[51], FI, EL, LT, LV, MT, NL und SE die Einzelfallprüfung anwenden.

3. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, doordat de door de wet aan het eigendomsrecht van de eerste deelgenoot opgelegde beperkingen disproportioneel zijn, derwijze dat er geen rechtvaardig evenwicht, een ' fair balance ' (billijk evenwicht), bestaat tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van zijn fundamentele rechten en dat de inmenging een onevenredige last (' excessive burden ') op hem legt, terwijl aan het eigendomsrecht opgelegde beperkingen niet disproportioneel mogen zijn, derwijze dat er een billijk evenwicht (een ' fair balance ') moet bestaan tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van de fundamentele rechten van het individu en de inmenging geen onevenredige last (' excessive burden ') op de betrokkene mag leggen ?
3. Verstößt Artikel 577-2 des Zivilgesetzbuches, insbesondere die §§ 3 und 5 - so wie diese Bestimmung (in ihrem heutigen und damaligen Kontext) seit dem 1. September 2005 anwendbar ist -, insofern er bestimmt oder dahin ausgelegt wird, dass der Miteigentümer, der alleine das ungeteilte Gut gebraucht und den ausschließlichen Nutzen davon gehabt hat, dem anderen Miteigentümer eine Entschädigung im Verhältnis zu seinem Anteil am Ertragswert dieses Gutes schuldet, auch wenn der erstgenannte Miteigentümer keine Schuld daran hat, dass der andere Miteigentümer sein Recht auf Gebrauch und Nutzen nicht in natura ausgeübt hat, und selbst wenn der andere Miteigentümer sich aus freiem Willen weigert, sein Recht auf Gebrauch und Nutzen in natura auszuüben, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 16 der Verfassung und Artikel 1 des (ersten) Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention sowie Artikel 14 derselben Konvention, indem die durch das Gesetz dem Eigentumsrecht des erstgenannten Miteigentümers auferlegten Beschränkungen unverhältnismäßig sind, so dass es kein gerechtes Gleichgewicht (' fair balance ') zwischen den Erfordernissen des Allgemeininteresses (der Schutz der Interessen der Miteigentümer, die nicht den Nutzen der gemeinschaftlichen Sache haben) und dem Schutz seiner Grundrechte gibt und die Einmischung ihm eine übermäßige Belastung (' excessive burden ') auferlegt, während die dem Eigentumsrecht auferlegten Beschränkungen nicht unverhältnismäßig sein dürfen, und es somit ein gerechtes Gleichgewicht (' fair balance ') zwischen den Erfordernissen des Allgemeininteresses (der Schutz der Interessen der Miteigentümer, die nicht den Nutzen der gemeinschaftlichen Sache haben) und dem Schutz der Grundrechte des Einzelnen geben muss und die Einmischung dem Betreffenden keine übermäßige Belastung (' excessive burden ') auferlegen darf?

Terwijl de eerstgenoemde de vordering moet instellen binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de kennelijk grove fout, dient de tweede de vordering in te stellen binnen vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon (artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek).
Während der Erstgenannte die Klage innerhalb einer Frist von fünf Jahren ab dem deutlich als schwerwiegend anzusehenden Fehler einreichen muss, muss der Zweite die Klage innerhalb von fünf Jahren ab dem Tag nach dem Tag, an dem der Geschädigte von dem Schaden oder dessen Verschlimmerung und von der Identität der dafür haftenden Person Kenntnis erworben hat, einreichen (Artikel 2262bis § 1 Absatz 2 des Zivilgesetzbuches).

Uit de uiteenzetting van het verzoekschrift blijkt dat het vierde middel betrekking heeft op de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 27 van de wet van 3 juli 2005, in zoverre het daarbij ingevoegde artikel XII. VII. 16quater RPPol het personeelslid dat is aangesteld in de graad van hoofdcommissaris van politie met toepassing van artikel XII. VII. 26 RPPol op dezelfde wijze behandelt als het personeelslid dat met toepassing van artikel XII. VII. 25 RPPol in dezelfde graad is aangesteld, terwijl de eerstgenoemde gunstigere benoemingsvoorwaarden zou moeten genieten dan de laatstgenoemde.
Aus den in der Klageschrift enthaltenen Ausführungen geht hervor, dass der vierte Klagegrund sich auf die Vereinbarkeit von Artikel 27 des Gesetzes vom 3. Juli 2005 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung bezieht, insofern der dadurch eingefügte Artikel XII. VII. 16quater RSPol die Personalmitglieder, die in Anwendung von Artikel XII. VII. 26 RSPol in den Dienstgrad eines Polizeihauptkommissars eingesetzt würden, auf die gleiche Weise behandele wie Personalmitglieder, die in Anwendung von Artikel XII. VII. 25 RSPol in denselben Dienstgrad eingesetzt würden, während die Erstgenannten günstigere Ernennungsbedingungen erhalten müssten als die Letztgenannten.

Het bedrag ten belope waarvan de eerstgenoemde (laatstgenoemde) som in een bepaalde looptijdklasse gelijk is aan de laatstgenoemde (eerstgenoemde) som, vormt de afgedekte positie in deze looptijdklasse, terwijl de resterende lange of korte positie de niet-afgedekte positie in deze zelfde looptijdklasse is.
Der Betrag der ersteren (letzteren) Summe, der innerhalb eines gegebenen Laufzeitbands durch den der letzteren (ersteren) Summe ausgeglichen wird, ist in jenem Band die ausgeglichene Position, während die verbleibende Kauf- oder Verkaufsposition die nicht ausgeglichene Position für dasselbe Laufzeitband darstellt.

Aangezien deze beide soorten activiteiten een verschillend risicoprofiel hebben, worden eerstgenoemde activiteiten (de loutere berekening van de wederzijdse verplichtingen) in deze mededeling als onderdeel van het pre-settlementproces beschouwd, terwijl laatstgenoemde activiteiten (namelijk die welke tot gevolg hebben dat de tegenpartijen tegen het vervangingskostenrisico zijn ingedekt) als clearing worden aangemerkt.
Da das Risikoprofil für diese beiden Aktivitäten unterschiedlich ist, betrachtet diese Mitteilung die ersteren Aktivitäten (d.h. den reinen Vorgang der Berechnung gegenseitiger Verpflichtungen) als Teil der Vor-Abrechnung (Pre-Settlement), wohingegen die letzteren Aktivitäten als Clearing definiert werden (d.h. jene, die zur Folge haben, das Eindeckungsrisiko (das Risiko, das darin besteht, dass der Verkäufer die Wertpapiere nicht besitzt, wenn er sie liefern muss) von Gegenparteien abzusichern).

Met verwijzing naar het voorbeeld waarin een werknemer in één dag het dubbele zou verdienen van wat een andere werknemer tijdens diezelfde dag verdient, waarbij laatstgenoemde dus twee dagen moet werken om hetzelfde te verdienen, terwijl eerstgenoemde tevreden zou zijn met wat hij op één dag heeft verdiend of een arbeidsregeling zou hebben die met de aard zelf van zijn activiteiten is verbonden (zoals in het geval van een podiumkunstenaar), stelt de Rechtbank de vraag naar een afdoende objectieve reden, ten aanzien van het recht op een rustpensioen, om die beide werknemers verschillend te behandelen door aan eerstgenoemde slechts de helft toe te kennen van datgene waarop de andere aanspraak zou kunnen maken, waarbij de ene 156 dagen heeft gewerkt en de andere 312 dagen om dezelfde jaarlijkse bezoldiging te verkrijgen; zij stelt aan het Hof de hiervoor vermelde prejudiciële vraag.
Unter Hinweis auf das Beispiel, in dem ein Arbeitnehmer an einem Tag doppelt soviel verdienen würde wie ein anderer Arbeitnehmer während desselben Tages, wobei Letztgenannter demnach zwei Tage arbeiten müsste, um genau soviel zu verdienen, während Erstgenannter zufrieden wäre mit einem Tagesverdienst oder eine mit der Art seiner Tätigkeiten verbundene Arbeitsregelung haben würde (wie im Fall eines Bühnenkünstlers), stellt das Gericht hinsichtlich des Rechts auf ein Ruhegehalt die Frage nach einem ausschlaggebenden objektiven Grund dafür, weshalb die beiden Arbeitnehmer unterschiedlich behandelt würden, indem Erstgenanntem nur die Hälfte dessen bewilligt würde, was der andere beanspruchen könnte, wobei der eine 156 Tage gearbeitet hätte und der andere 312 Tage, um dieselbe Jahresentlohnung zu erhalten; das Gericht stellt dem Hof die vorgenannte präjudizielle Frage.