Velen van ons hebben imme
rs de indruk dat er sprake is van een soort imperialisme van het Gemeenschapsrecht, dat alles wil reguleren wat maar gereguleerd kan worden. Het paradoxale is echter, dat wanneer afzonderlijke ontwerpbesluiten bij de bevoegde vakcommissies terechtkomen, zoals de C
ommissie vervoer en toerisme, dezelfde Parlementsleden steevast in een regelgevingswoede vervallen en voorschrift op voorschrif
t stapelen waarvoor nauwelijks een rationele recht ...[+++]vaardiging bestaat.
Es ermangelt deshalb nicht an einer gewissen Ironie, dass jedes Mal, wenn den entsprechenden Ausschüssen, zum Beispiel dem Ausschuss für Verkehr und Fremdenverkehr, konkrete Entwürfe vorgelegt werden, dieselben Mitglieder wieder in die bekannte Regulierungswut verfallen und für eine Erhöhung der Anzahl der Verordnungen eintreten, wofür es keine rationalen Gründe gibt.