Traduction de «treden waarin » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

treden en stootborden bevestigen | treden en stootborden vastmaken | traptreden en stootborden bevestigen | traptreden en stootborden vastmaken
fasten treads and risers

munt waarin het bedrag wordt uitgekeerd | munt waarin wordt uitbetaald
Zahlungsmittel

tijd waarin de werkzame stof vrijkomt | tijd waarin het geneesmiddel beschikbaar komt
Freisetzung des Wirkstoffs

mate waarin iets gerecycled kan worden | mate waarin iets hergebruikt kan worden
Recyclingpotential

faillissement waarin sprake is van frauduleuze praktijken
Konkurs mit betrügerischer Absicht

periode waarin de dieren toegang hebben tot de uitloop
Auslaufperiode

proces-verbaal waarin de feiten zijn vastgesteld
Protokoll zur Feststellung des Sachverhaltes

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

problemen die klanten met hun software ondervinden proberen na te bootsen en de omstandigheden waarin deze problemen optreden proberen te achterhalen | softwareproblemen van klanten oplossen | softwareproblemen oplossen | softwareproblemen van klanten herhalen
Kunden-Softwareprobleme reproduzieren

socioculturele contexten waarin dieren worden gehouden
soziokultureller Kontext der Tierhaltung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Er wordt gewerkt aan een centrale gegevensbank van de EU, COPIS geheten, voor alle aan de douane gerichte verzoeken om op te treden waarin de genoemde verordening voorziet.
Derzeit wird unter der Bezeichnung COPIS eine zentrale EU-Datenbank aufgebaut, in der alle Anträge von Unternehmen auf Tätigwerden der Zollbehörden im Sinne der genannten Verordnung erfasst werden.

De kredietgever voegt het volgende bij aan de aanvraag tot registratie van de Lening "Coup de Pouce" : 1° een origineel exemplaar van de overeenkomst, ingevuld en ondertekend door beide partijen; 2° een afschrift van het uittreksel van de bankrekening betreffende de uitbetaling van het geleende bedrag en waarvan de som in de overeenkomst wordt vermeld; 3° een attest op erewoord, opgesteld overeenkomstig het model opgenomen in bijlage III, waarin de kredietgever de naleving bevestigt, op de datum van de sluiting van de lening, van het geheel van de voorwaarden bedoeld in de artikelen 3 en 4, § 1, van het decreet van 28 april 2016 alsook bij zijn uitvoeringsbesluit en waarbij hij de verbintenis aangaat om de SOWALFIN in kennis te stellen, overeenkomstig artikel 5, §§ 3 en 4, van het decreet van 28 april 2016, van elke toestand bedoeld in deze laatste bepalingen; 4° een uittreksel van de Kruispuntbank van Ondernemingen ter bevestiging van het bestaan van de kredietnemer en waarin het volgende wordt vermeld : zijn handelsnaam, zijn maatschappelijke zetel, zijn oprichtingsdatum, zijn ondernemingsnummer, zijn rechtsvorm, zijn bedrijfszetel(s) in het Waalse Gewest en de aard van zijn activiteiten; 5° indien de kredietnemer een rechtspersoon is, het afschrift van het of de document(en) bekendgemaakt in de bijlagen van het Belgisch Staatsblad waarbij bewezen wordt dat de ondertekenaar van de overeenkomst effectief gerechtigd is, desgevallend binnen verschillende opeenvolgende structuren, om in naam van deze op te treden.
Der Darlehensgeber fügt dem Antrag auf Registrierung des "Coup de pouce"-Darlehens Folgendes bei: 1° eine von den beiden Parteien ausgefüllte und unterschriebene Originalausfertigung des Vertrags; 2° eine Abschrift des Bankauszugs bezüglich der Einzahlung der geliehenen Summe, deren Betrag in dem Vertrag angegeben wird; 3° eine gemäß dem in dem Anhang III festgelegten Muster ausgefertigte Ehrenworterklärung, nach welcher der Darlehensgeber die Einhaltung am Datum des Darlehensabschlusses der gesamten in den Artikeln 3 und 4 § 1 des Dekrets vom 28. April 2016 sowie in seinem Ausführungserlass erwähnten Bedingungen bescheinigt, und durch welche er sich verpflichtet, die SOWALFIN gemäß Artikel 5 §§ 3 und 4 des Dekrets vom 28. April 2016 über jeden Zustand in Zusammenhang mit diesen Bestimmungen zu informieren; 4° eine Bescheinigung der Zentralen Datenbank der Unternehmen zur Bestätigung der Tatsache, dass der Darlehensnehmer tatsächlich existiert, unter Angabe seines Gesellschaftsnamens, Gesellschaftssitzes, des Datums seiner Gründung, seiner Betriebsnummer, seiner Rechtsform, seines bzw. seiner Niederlassungsort(e) in der Wallonischen Region und der Art seiner Tätigkeiten; 5° wenn der Darlehensnehmer eine juristische Person ist, eine Kopie der in den Anhängen des Belgischen Staatsblatt veröffentlichten Unterlage(n), zum Nachweis dessen, dass der Unterzeichner des Vertrags ggf. mittels mehrerer aufeinanderfolgender Strukturen tatsächlich befugt ist, diese zu verpflichten.

Door te eisen dat de tewerkstelling teruggaat tot drie jaar te rekenen vanaf 2 juli 1997 - terwijl het besluit van 5 februari 1997 pas op 12 juli 1997 in werking zal treden -, dat wil zeggen in een periode waarin het niet mogelijk was de precieze inhoud van het beroep van farmaceutisch-technisch assistent te kennen en waarin de betrokkenen geen enkele procedure werd geboden om zich ervan te vergewissen dat zij aan de bij artikel 54ter, § 3, opgelegde voorwaarde voldeden, heeft de wetgever echter een maatregel genomen die afbreuk kon doen aan de rechtmatige verwachtingen van de betrokkenen.
Indem er vorschrieb, dass die Beschäftigung während drei Jahren ab dem 2. Juli 1997 erfolgte - während der Erlass vom 5. Februar 1997 erst am 12. Juli 1997 in Kraft treten würde -, das heißt während eines Zeitraums, in dem es nicht möglich war, den genauen Inhalt des Berufs des pharmazeutisch-technischen Assistenten zu kennen und kein Verfahren den Betreffenden angeboten wurde, damit sie sich vergewissern konnten, dass sie die durch Artikel 54ter § 3 auferlegte Bedingung erfüllten, hat der Gesetzgeber jedoch eine Maßnahme ergriffen, die die rechtmäßigen Erwartungen der betreffenden Personen verletzen konnte.

De wetgever heeft integendeel een duidelijke scheiding gemaakt tussen, enerzijds, artikel 19bis-11, § 1, van de wet van 21 november 1989, waar de gevallen worden opgesomd waarin dat Fonds dient op te treden, waaronder het geval waarin het voertuig dat het ongeval heeft veroorzaakt niet geïdentificeerd is, en, anderzijds, artikel 19bis-11, § 2, waarin een vergoedingsplicht wordt opgelegd aan de verzekeraars bij een ongeval waarbij meerdere voertuigen zijn betrokken en niet kan worden vastgesteld wie het ongeval heeft veroorzaakt.
Der Gesetzgeber hat hingegen deutlich unterschieden zwischen einerseits Artikel 19bis-11 § 1 des Gesetzes vom 21. November 1989, in dem die Fälle aufgezählt werden, in denen der Fonds auftreten muss, darunter der Fall, in dem das Fahrzeug, das den Unfall verursacht hat, nicht identifiziert wurde, und andererseits Artikel 19bis-11 § 2, in dem den Versicherern eine Entschädigungspflicht auferlegt wird bei einem Unfall, an dem mehrere Fahrzeuge beteiligt sind und bei dem nicht festgestellt werden kann, wer den Unfall verursacht hat.

Bij zijn arrest nr. 9/2014 van 23 januari 2014 heeft het Hof geoordeeld over een beroep tot vernietiging van onder meer artikel 64 van het Vlaamse decreet van 29 juni 2012 tot wijziging van het Gemeentedecreet van 15 juli 2005, dat het recht van de inwoners om namens de gemeente op te treden, zoals daarin is voorzien in artikel 194 van het Vlaamse Gemeentedecreet, beperkte tot de gevallen waarin schade aan het leefmilieu wordt toegebracht.
In seinem Entscheid Nr. 9/2014 vom 23. Januar 2014 hat der Gerichtshof über eine Klage auf Nichtigerklärung von unter anderem Artikel 64 des flämischen Dekrets vom 29. Juni 2012 zur Abänderung des Gemeindedekrets vom 15. Juli 2005 geurteilt, durch den das Recht der Einwohner, im Namen der Gemeinde aufzutreten, so wie es in Artikel 194 des flämischen Gemeindedekrets vorgesehen ist, auf die Fälle beschränkt wurde, in denen der Umwelt ein Schaden zugefügt wird.

is van mening dat de lidstaten waarin dit nog niet het geval is overheidsinstanties of gespecialiseerde organen zoals een arbiter moeten oprichten of erkennen op nationaal niveau, met de bevoegdheid om op te treden tegen oneerlijke praktijken in de voedselvoorzieningsketen; is van mening dat dergelijke overheidsinstanties handhaving kunnen bevorderen, bijvoorbeeld door de bevoegdheid te krijgen onderzoeken te openen en te verrichten, op eigen initiatief en op basis van informele informatie of klachten die op vertrouwelijke basis worden behandeld (waardoor de „angstfactor” wordt weggenomen), en kunnen fungeren als bemiddelaar tussen de betrokken partijen; benadrukt dat er tussen nationale autoriteiten behoefte is aan wederzijdse erkenning en daadwerkelijke samenwerking op Unieniveau om te verzekeren dat relevante informatie, met name wat goede praktijken betreft, en deskundigheid met betrekking tot nieuwe soorten van oneerlijke handelspraktijken uitgewisseld worden, met volledige eerbiediging van het subsidiariteitsbeginsel.
schlägt vor, dass die Mitgliedstaaten — sofern dies noch nicht geschehen ist — öffentliche Stellen oder eigene Instanzen, z. B. Schiedsstellen, einrichten oder benennen, die für die Durchsetzung der Maßnahmen zur Bekämpfung unlauterer Praktiken in der Lebensmittelversorgungskette zuständig sind; ist der Ansicht, dass derartige öffentliche Stellen die Durchsetzung erleichtern können, wenn sie z. B. die Befugnis erhalten, auf Grundlage von informellen Informationen oder Beschwerden, die in vertraulicher Form entgegengenommen wurden (wodurch der „Angstfaktor“ ausgeschaltet werden kann), Untersuchungen aus eigener Initiative einzuleiten und durchzuführen, und dass sie als Vermittler zwischen den beteiligten Parteien auftreten können; betont, dass die wechselseitige Anerkennung und eine wirksame Zusammenarbeit der nationalen Behörden auf EU-Ebene wichtig ist, damit der Austausch relevanter Informationen, insbesondere im Hinblick auf bewährte Verfahren und die Untersuchung neuer Formen unlauterer Handelspraktiken durch Sachverständige, gewährleistet ist, wobei es das Subsidiaritätsprinzip umfassend zu beachten gilt.

Zoals is vermeld in B.7.2 van de voormelde arresten nrs. 68/2015, 69/2015 en 70/2015, zal het gelijktijdig bestaan van artikel 30/1 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, waarin het beginsel van de verhaalbaarheid bij de Raad van State werd ingevoerd, en van het bestreden achtste lid, 3°, van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, wanneer het in werking zal treden, verschillen in behandeling doen ontstaan die moeilijk te verantwoorden lijken.
Wie in B.7.2 der vorerwähnten Entscheide Nrn. 68/2015, 69/2015 und 70/2015 angeführt wurde, wird das gleichzeitige Bestehen von Artikel 30/1 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat, in dem der Grundsatz der Rückforderbarkeit bei dem Staatsrat eingeführt wurde, und des angefochtenen Absatzes 8 Nr. 3 von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches, wenn er in Kraft treten wird, zu Behandlungsunterschieden führen, die schwer zu rechtfertigen zu sein scheinen.

Weliswaar voorzien het Statuut van het Hof van Justitie en het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht in een mogelijke regularisatie van een verzoekschrift waarin bepaalde vormvereisten zijn verzuimd, maar dat neemt niet weg dat de niet-nakoming van de verplichting zich te laten vertegenwoordigen door een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, niet behoort tot de vereisten waarvoor regularisatie na het verstrijken van de beroepstermijn overeenkomstig artikel 21, tweede alinea, van het Statuut van het Hof van Justitie en artikel 44, lid 6, van het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht mogelijk is.
Zwar sehen die Satzung des Gerichtshofs und die Verfahrensordnung des Gerichts die Möglichkeit vor, die einer Klageschrift anhaftenden Mängel zu heilen, falls sie bestimmten Formerfordernissen nicht genügt, doch gehört jedenfalls die Nichtbeachtung der Pflicht zur Vertretung durch einen Anwalt, der berechtigt ist, vor einem Gericht eines Mitgliedstaats oder eines anderen Vertragsstaats des Abkommens über den Europäischen Wirtschaftsraum aufzutreten, nicht zu den Erfordernissen, die nach Ablauf der Klagefrist gemäß Art. 21 Abs. 2 der Satzung des Gerichtshofs und Art. 44 § 6 der Verfahrensordnung des Gerichts geheilt werden können.

26 Weliswaar voorzien het Statuut van het Hof van Justitie en het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht in een mogelijke regularisatie van een verzoekschrift, waarin bepaalde vormvereisten zijn verzuimd, maar dat neemt niet weg dat de niet-nakoming van de verplichting zich te laten vertegenwoordigen door een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de EER-overeenkomst, niet behoort tot de vereisten waarvoor regularisatie na het verstrijken van de beroepstermijn overeenkomstig artikel 21, tweede alinea, van het Statuut van het Hof van Justitie en artikel 44, lid 6, van het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht mogelijk is.
26 Zwar sehen die Satzung des Gerichtshofs und die Verfahrensordnung des Gerichts die Möglichkeit vor, die einer Klageschrift anhaftenden Mängel zu heilen, falls sie bestimmten Formerfordernissen nicht genügt, doch gehört jedenfalls die Nichtbeachtung der Pflicht zur Vertretung durch einen Anwalt, der berechtigt ist, vor dem Gericht eines Mitgliedstaats oder eines anderen Vertragsstaats des EWR‑Abkommens aufzutreten, nicht zu den Erfordernissen, die nach Ablauf der Klagefrist gemäß Art. 21 Abs. 2 der Satzung des Gerichtshofs und Art. 44 § 6 der Verfahrensordnung des Gerichts geheilt werden können.

De politie moet bij meer strafbare feiten de achtervolging over de grens kunnen voortzetten en, in gevallen waarin de plaatselijke bevoegde instanties van de lidstaat waarin de achtervolging plaatsvindt niet onmiddellijk kunnen optreden, over de middelen beschikken om zelf doeltreffend op te treden teneinde de achtervolgde persoon te identificeren en deze over te dragen aan de plaatselijke bevoegde instanties.
Außerdem sollte die Polizei bei weiteren Arten von Straftaten grenzüberschreitende Verfolgungen durchführen können. In Fällen, in denen die zuständigen örtlichen Behörden der Mitgliedstaaten, in welchen die Verfolgung stattfindet, nicht unverzüglich tätig werden können, sollte die Polizei über die Mittel für ein wirksames Eingreifen verfügen, damit die Identität der verfolgten Person festgestellt und diese an die zuständigen örtlichen Behörden überstellt werden kann.