Vertaling van "trouwens dat noch " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

niet-of-bewerking | noch-bewerking | noch-noch-functie | Pierce-functie
NOR-Funktion | NOR-Verknüpfung | Pierce-Funktion

huwelijk bij volmacht | huwen bij volmacht | met de handschoen trouwen
Ferntrauung

NIET-OF-poort | NIET-OF-schakeling | NOCH-NOCH-schakeling | NOR-element | NOR-poort
NOR-Gatter | NOR-Glied | NOR-Verknüpfungsglied

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« [...] de brigadecommissarissen waren wel leden van de landelijke politie, maar maakten zij geen deel uit van een gemeentelijk politiekorps in het bijzonder. Lokale politieagenten van hen maken, hield in die omstandigheden in dat zij werden toegewezen aan een politiezone, aangezien de lokale politie, als afzonderlijke entiteit, niet bestaat. Verschillende formules van toewijzing aan een gemeentelijk politiekorps, en bij uitbreiding aan een politiezone, werden overwogen. Geen ervan bleek evenwel relevant te zijn, aangezien elke band met een korps in het bijzonder was verdwenen. De wetgever heeft dus een tussenoplossing in aanmerking genomen. Zij kunnen hun taak van verbindingsambtenaar bij de gouverneurs blijven uitoefenen, met behoud van hun statuut, maar kunnen solliciteren naar betrekkingen van commissaris van politie. Enkel dan zal het nieuwe statuut op hen van toepassing zijn. Ik zie niet in hoe dat anders zou kunnen, aangezien zij noch lid van de lokale politie, noch lid van de federale politie zijn. De toekenning van de hoedanigheid van officier van gerechtelijke politie, die zij hadden omdat zij in de landelijke politiebrigades politietaken uitoefenden, verliest uiteraard elke relevantie in het nieuwe politielandschap. Ik denk niet dat daarin een discriminerende regeling moet worden gezien, hun politieroeping is sedert de hervorming voorbij. Zij was trouwens reeds gedeeltelijk voorbij met de versterking van de autonomie van de landelijke politie in 1986 » (eigen vertaling) (Parl. Hand., Kamer, 2003-2004, Commissie voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt, 7 januari 2004, vraag nr. 862 van mevr. [...] aan de minister van Binnenlandse Zaken over « de problematiek van de brigadecommissarissen », CRIV nr. 51 COM 116, pp. 1-3).
« [...] die Brigadekommissare waren allerdings Mitglieder der Landpolizei, gehörten jedoch nicht einem besonderen Gemeindepolizeikorps an. Sie zu lokalen Polizeibeamten zu machen, würde unter diesen Umständen beinhalten, dass sie einer Polizeizone zugeordnet würden, da die lokale Polizei als getrennte Einheit nicht besteht. Verschiedene Möglichkeiten der Zuordnung zu einem Gemeindepolizeikorps und als Erweiterung zu einer Polizeizone sind erwogen worden. Keine davon erwies sich als relevant, da jegliche Verbindung mit einem besonderen Korps verschwunden war. Der Gesetzgeber hat daher eine Zwischenlösung vorgesehen. Sie können weiterhin ihre Aufgabe als Verbindungsbeamte bei den Gouverneuren ausüben, unter Aufrechterhaltung ihres Statuts, können sich jedoch um Stellen als Polizeikommissar bewerben. Nur dann findet das neue Statut auf sie Anwendung. Ich kann nicht erkennen, wie dies anders möglich wäre, da sie weder Mitglied der lokalen Polizei, noch Mitglied der föderalen Polizei sind. Die Gewährung der Eigenschaft als Gerichtspolizeioffizier, die sie besaßen, weil sie Polizeiaufgeben in den Landpolizeibrigaden ausübten, verliert selbstverständlich jede Relevanz in der neuen Polizeilandschaft. Ich denke nicht, dass man dies als eine diskriminierende Regelung betrachten muss, denn ihre polizeiliche Berufung ist seit der Reform vorbei. Sie war im Übrigen bereits teilweise vorbei seit der Stärkung der Autonomie der Landpolizei im Jahr 1986 » (eigene Übersetzung) (Ann., Kammer, 2003-2004, Ausschuss für innere Angelegenheiten, allgemeine Angelegenheiten und den öffentlichen Dienst, 7. Januar 2004, Frage Nr. 862 von Frau [...] an den Minister des Innern über « die Problematik der Brigadekommissare », CRIV Nr. 51 COM 116, SS. 1-3).

Zoals de Franse Republiek heeft aangevoerd, is het juist dat de Raad – op zijn minst vanaf 24 juni 2008 – geen situatie kan laten voortbestaan waarin besluit 2007/868 geen grondslag meer had en daar dus zo spoedig mogelijk consequenties aan moest verbinden, maar dit neemt niet weg dat, zoals die lidstaat trouwens erkent en het Gerecht in punt 42 van het bestreden arrest terecht heeft opgemerkt, noch de uitspraak van de Court of Appeal van 7 mei 2008, noch het besluit van de Home Secretary van 23 juni 2008 een automatische en onmiddellijke impact op het destijds geldende besluit 2007/868 had.
Auch wenn der Rat, wie die Französische Republik ausgeführt hat, zumindest ab 24. Juni 2008 eine Situation, in der dem Beschluss 2007/868 die Grundlage entzogen war, nicht fortbestehen lassen durfte, sondern aus ihr umgehend die Konsequenzen zu ziehen hatte, wirkten sich, wie dieser Mitgliedstaat auch einräumt und das Gericht in Randnr. 42 des angefochtenen Urteils zu Recht festgestellt hat, das Urteil des Court of Appeal vom 7. Mai 2008 oder der Beschluss des Home Secretary vom 23. Juni 2008 doch nicht automatisch und unmittelbar auf den damals anwendbaren Beschluss 2007/868 aus.

Dit was geen gemakkelijke taak voor hem – noch voor ieder van ons trouwens –, en het verslag dat voor ons ligt, is door ons gezamenlijke werk veel verbeterd, en er staat veel bewonderenswaardigs in.
Dies ist keine einfache Aufgabe für ihn – eigentlich für niemanden von uns – gewesen. Der uns vorliegende Bericht ist durch die gemeinsame Arbeit sehr verbessert worden und beinhaltet viel Bewundernswertes.

Dit ruikt immers voor veel te veel collega's naar het mogelijk onder curatele stellen van Roemenië en Bulgarije en dus te veel naar discriminatie tussen de lidstaten onderling en daar willen wij niet van weten. Ik noteer trouwens dat noch de heer Brok, noch de heer Moscovici, noch de heer Van Orden die woorden " a close monitoring system" in de mond hebben genomen, die staan alleen maar op papier.
Im Übrigen wurden die Worte „striktes Überwachungssystem“ weder von Herrn Brok noch von Herrn Moscovici noch von Herrn Van Orden verwendet; sie stehen lediglich auf dem Papier.

Dit ruikt immers voor veel te veel collega's naar het mogelijk onder curatele stellen van Roemenië en Bulgarije en dus te veel naar discriminatie tussen de lidstaten onderling en daar willen wij niet van weten. Ik noteer trouwens dat noch de heer Brok, noch de heer Moscovici, noch de heer Van Orden die woorden " a close monitoring system " in de mond hebben genomen, die staan alleen maar op papier.
Im Übrigen wurden die Worte „striktes Überwachungssystem“ weder von Herrn Brok noch von Herrn Moscovici noch von Herrn Van Orden verwendet; sie stehen lediglich auf dem Papier.

De verzoekende partijen geven geen aanwijzingen over het aantal sluitingen dat zou hebben plaatsgehad en tonen trouwens niet aan dat het bestaande aantal zalen hoger zou liggen dan 180 (cijfer dat voortvloeit uit de operatie « Indian Summer ») noch, bijgevolg, dat sommige zalen verplicht zouden zijn te sluiten (het verzoekschrift in de zaak nr. 1941 is in dat opzicht trouwens contradictorisch).
Die klagenden Parteien würden keine Angaben zur Anzahl der zu erwartenden Schliessungen erteilen und wiesen im übrigen nicht nach, dass die Zahl der bestehenden Hallen höher als 180 sei (aus der Aktion « Indian Summer » hervorgehende Zahl), und folglich ebenfalls nicht, dass gewisse Spielhallen zur Schliessung gezwungen würden (die Klageschrift in der Rechtssache Nr. 1941 sei diesbezüglich übrigens widersprüchlich).

Die dubbele discriminatie, ten nadele, enerzijds, van personen die niet in een tehuis verblijven, wat de prijs betreft, en, anderzijds, ten nadele van de in een tehuis verblijvende personen, wat de kwaliteit van de zorgverstrekking betreft, kan, volgens de verzoekers, niet worden verantwoord, noch door begrotingsmotieven (die trouwens niet zijn aangetoond) noch door een eenvoudig criterium van lokalisatie terwijl het recht op sociale zekerheid, op bescherming van de gezondheid en op sociale, geneeskundige en juridische bijstand door artikel 23 van de Grondwet aan iedereen wordt gewaarborgd.
Diese doppelte Diskriminierung einerseits zum Nachteil der nicht in einem Heim untergebrachten Personen hinsichtlich des Preises und andererseits zum Nachteil der in einem Heim untergebrachten Personen hinsichtlich der Qualität der Pflege könne nach Darlegung der klagenden Parteien weder durch Gründe im Zusammenhang mit dem Haushalt (die im übrigen nicht nachgewiesen seien) noch durch ein einfaches Standortkriterium gerechtfertigt werden, wo doch das Recht auf soziale Sicherheit, auf Gesundheitsschutz und auf sozialen, medizinischen und rechtlichen Beistand allen Bürgern durch Artikel 23 der Verfassung zugesichert werde.