20. is van mening dat een betalingsverkeeraanbieder op grond van nationale wettelijke voorschriften van de lidstaten voor de reglementaire afhandeling van opdrachten van de klant moet instaan en daarvoor de bewijslast moet dragen, zodra die opdrachten in zijn sfeer is gekomen; wijst een uitbreiding van de schuldonafhankelijke aansprakelijkheid af; is echter van mening dat de aansprakelijkheid van een aanbieder in geval van niet-naleving van de wet tegenover zijn klanten wat betreft verkeerde keuzes, zich moet uitstrekke
n tot de schuld van tussenondernemingen en technische instellingen waarvan hij gebruik maakt; stelt voor dat op weg n
...[+++]aar zelfregulering tussen bankverenigingen, betalingsnetwerkexploitanten en handel een procedure wordt gevonden om interne aansprakelijkheidskwesties vlot op te helderen; de beoordeling van aansprakelijkheidskwesties bij verdere schade en overmacht dient aan de nationale jurisdictie te worden overgelaten; 20. vertritt die Auffassung, dass der Zahlungsverkehrsanbieter für die ordnungsgemäße Abwicklung des Kundenauftrages aufgrund nationaler Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten haften und hierfür die Beweislast tragen muss, sobald de
r Kundenauftrag in seine Sphäre gelangt ist; lehnt eine Ausdehnung der verschuldensunabhängigen Haftung ab; ist jedoch der Ansicht, dass sich die Haftung des Anbieters im Rechtsverhältnis zu seinem Kunden hinsichtlich des Auswahlverschuldens auch auf zwischengeschalt
ete Unternehmen und technischer Einrichtungen, dere ...[+++]n er sich bedient, erstrecken sollte; regt an, dass im Wege der Selbstregulierung zwischen Bankverbänden, Zahlungsnetzbetreibern und Handel ein Verfahren gefunden wird, interne Haftungsfragen zügig zu klären; die Beurteilung von Haftungsfragen bei Folgeschäden und bei höherer Gewalt sollte der nationalen Gerichtsbarkeit überlassen werden;