Vertaling van "tweede middel zich " (Nederlands → Duits) :

In het eerste onderdeel van het eerste middel, het tweede onderdeel van het eerste middel en het eerste onderdeel van het derde middel, voeren de verzoekende partijen onder meer aan dat artikel 44/5 van de wet op het politieambt, zoals ingevoegd bij artikel 12 van de bestreden wet, niet bestaanbaar is met de in B.7 vermelde grondwets- en verdragsbepalingen, doordat die bepaling, door de wijze waarop de categorieën van personen van wie de gegevens in een politionele databank kunnen worden verwerkt, wordt omschreven, een te verregaande inmenging in het recht op eerbiediging van het privéleven met zich zou meebrengen.
Im ersten Teil des ersten Klagegrunds, im zweiten Teil des ersten Klagegrunds und im ersten Teil des dritten Klagegrunds führen die klagenden Parteien unter anderem an, dass Artikel 44/5 des Gesetzes über das Polizeiamt, eingefügt durch Artikel 12 des angefochtenen Gesetzes, nicht vereinbar sei mit den in B.7 angeführten Verfassungs- und Vertragsbestimmungen, indem diese Bestimmung eine zu weitgehende Einmischung in das Recht auf Achtung des Privatlebens mit sich bringe durch die Weise, in der die Kategorien von Personen, deren Daten in einer polizeilichen Datenbank verarbeitet werden könnten, definiert würden.

In het tweede onderdeel van het derde middel voeren de verzoekende partijen aan dat de artikelen 44/11/9, §§ 1 en 2, 44/11/10, 44/11/11 en 44/11/12, § 1, van de wet op het politieambt, zoals ingevoegd bij de bestreden wet, niet bestaanbaar zijn met de in B.7 vermelde referentienormen, doordat die bepalingen, door toe te laten dat de in de politionele databanken verwerkte gegevens worden overgezonden aan andere overheden, diensten, instellingen en personen, een te verregaande inmenging in het recht op eerbiediging van het privéleven met zich zou meebrengen.
Im zweiten Teil des dritten Klagegrunds führen die klagenden Parteien an, dass die Artikel 44/11/9 §§ 1 und 2, 44/11/10, 44/11/11 und 44/11/12 § 1 des Gesetzes über das Polizeiamt, eingefügt durch das angefochtene Gesetz, nicht vereinbar seien mit den in B.7 angeführten Referenznormen, da diese Bestimmungen eine zu weitgehende Einmischung in das Recht auf Achtung des Privatlebens mit sich brächten, indem es dadurch zugelassen werde, dass die in den polizeilichen Datenbanken verarbeiteten Daten anderen Behörden, Diensten, Einrichtungen und Personen übermittelt würden.

Zij bekritiseren de bestreden bepalingen eveneens in die zin dat zij de naar het hof van assisen verwezen minderjarige het recht op een dubbele aanleg ontzeggen (zesde onderdeel van het tweede middel), hem zware straffen laten opleggen (zevende onderdeel van het tweede middel), zich ertegen verzetten dat zijn zaak zonder vertraging wordt behandeld (achtste onderdeel van het tweede middel) en zijn ouders verhinderen aan de procedure voor het Hof van Assisen deel te nemen (negende onderdeel van het tweede middel).
Sie bemängeln ebenfalls, dass die angefochtenen Bestimmungen dem an den Assisenhof verwiesenen Minderjährigen das Recht auf einen doppelten Rechtszug vorenthalte (sechster Teil des zweiten Klagegrunds), ihm schwere Strafen auferlegen liessen (siebter Teil des zweiten Klagegrunds), dagegen sprächen, dass seine Sache unverzüglich gehört werde (achter Teil des zweiten Klagegrunds) und seine Eltern daran hinderten, am Verfahren vor dem Assisenhof teilzunehmen (neunter Teil des zweiten Klagegrunds).

De artikelen 174/1 en 313 van het WIB 1992, respectievelijk ingevoegd en vervangen bij de artikelen 28 en 33 van de bestreden wet, zouden in strijd zijn met de artikelen 10 en 172 van de Grondwet en, luidens het tweede middel, met artikel 22 van de Grondwet en met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij op identieke wijze belastingplichtigen behandelen die zijn onderworpen aan de bij de bestreden wet gevestigde heffing omdat zij dividenden en interesten verkrijgen waarvan het bedrag hoger ligt dan het bij artikel 174/1 vastgestelde bedrag, en diegenen die niet daaraan zijn onderworpen omdat de dividenden en interesten die zij innen, dat bedrag niet bereiken of daarop een roerende voorheffing van 25 pct. wordt toegepast, in zoverre de dividenden en interesten van de enen en de anderen aan het « centraal aanspreekpunt » zouden moeten worden meegedeeld en in de belastingaangifte vermeld : dat zou afbreuk doen aan het bevrijdende karakter van de roerende voorheffing, aan de rechten van de belastingplichtigen (die de meerderheid uitmaken) wier in het geding zijnde inkomsten onder het bij de wet vastgestelde bedrag liggen, zodat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht zich te wenden tot andere beleggingen (eerste middel), aan het fiscaal bankgeheim bepaald in artikel 318 van het WIB 1992 en aan de bescherming van het privéleven, waarbij de belastingplichtigen bovendien worden blootgesteld aan het risico dat een onvolledig vermogenskadaster wordt gevormd (tweede middel).
Die Artikel 174/1 und 313 des EStGB 1992, die durch die Artikel 28 und 33 des angefochtenen Gesetzes eingefügt beziehungsweise ersetzt wurden, stünden im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 172 der Verfassung und - laut dem zweiten Klagegrund - zu Artikel 22 der Verfassung und zu Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern sie die Steuerpflichtigen, die der durch das angefochtene Gesetz eingeführten Abgabe unterlägen, weil sie Dividenden und Zinsen erhielten, deren Betrag höher sei als der in Artikel 174/1 festgelegte Betrag, und diejenigen, die ihr nicht unterlägen, weil die Dividenden und Zinsen, die sie erhielten, diesen Betrag nicht erreichten oder weil sie mit einem Mobiliensteuervorabzug von 25 Prozent belegt würden, auf gleiche Weise behandelten, insofern die Dividenden und Zinsen der einen und der anderen Gegenstand einer Mitteilung an die « zentrale Kontaktstelle » und eines Vermerks in der Steuererklärung sein müssten; dies beeinträchtige die befreiende Beschaffenheit des Mobiliensteuervorabzugs, die Rechte der Steuerpflichtigen (die Mehrheit), deren betreffende Einkünfte nicht die im Gesetz festgelegte Höhe erreichten, so dass sie folglich veranlasst sein könnten, sich anderen Anlagen zuzuwenden (erster Klagegrund), das in Artikel 318 des EStGB 1992 vorgesehene steuerliche Bankgeheimnis und den Schutz des Privatlebens, da die Steuerpflichtigen ausserdem der Gefahr ausgesetzt seien, dass ein unvollständiges Vermögenskataster erstellt würde (zweiter Klagegrund).

Wat het tweede middel betreft, ontleend aan schending van artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 heeft het Gerecht onder meer opgemerkt, in respectievelijk de punten 75 en 74 van de arresten T‑109/08 en T‑110/08 dat, aangaande de eigenlijke beoordeling van het onderscheidend vermogen van de merken waarvan inschrijving werd verzocht, de kamer van beroep van het BHIM zich op het standpunt had gesteld dat de kleur en de mattering van het glas van de fles voor de mousserende wijn niet „als merk konden functioneren”.
Hinsichtlich des zweiten Klagegrundes – Verstoß gegen Art. 7 Abs. 1 Buchst. b der Verordnung Nr. 40/94 – hat das Gericht in Randnr. 75 des Urteils T‑109/08 und Randnr. 74 des Urteils T‑110/08 insbesondere darauf verwiesen, dass die Beschwerdekammer des HABM im Rahmen ihrer eigentlichen Würdigung der Unterscheidungskraft der Anmeldemarken angenommen habe, dass die Farbe und die Mattierung des Flaschenglases für Schaumwein nicht „als Marke funktionieren“ könnten.

De verzoekende partijen in de zaken nrs. 4761 (tweede middel) en 4778 (tweede middel) doen gelden dat de bestreden bepalingen de artikelen 10, 11 en 23, derde lid, 1°, van de Grondwet schenden, al dan niet in samenhang gelezen met de vrijheid van handel en nijverheid, verankerd in artikel 7 van het decreet van 2 en 17 maart 1791 « tot afschaffing van het gildenwezen » (decreet d'Allarde), en, in de zaak nr. 4761, met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij ertoe zouden leiden dat het mogelijk wordt gemaakt om aan de advocaten, de ministeriële ambtenaren of de gerechtelijke mandatarissen, in de uitoefening van hun beroep of ambt, die zich niet zouden houden aan de verplichtingen die hun bij de wet van 20 december 2002 worden opgelegd, burgerrechtelijke sancties op te leggen die, door van toepassing te zijn ongeacht de aard van de door de overtreder niet-nageleefde verplichting en de ernst van de tekortkoming, een onevenredige beperking van de uitoefening van een beroepsactiviteit en van het recht op het ongestoord genot van de eigendom zouden vormen.
Die klagenden Parteien in den Rechtssachen Nrn. 4761 (zweiter Klagegrund) und 4778 (zweiter Klagegrund) führen an, die angefochtenen Bestimmungen verstiessen gegen die Artikel 10, 11 und 23 Absatz 3 Nr. 1 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit der in Artikel 7 des Dekrets vom 2. und 17. März 1791 zur Abschaffung der Zünfte (d'Allarde-Dekret) verankerten Handels- und Gewerbefreiheit, und in der Rechtssache Nr. 4761 mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern sie dazu führten, dass Rechtsanwälten, ministeriellen Amtsträgern oder gerichtlichen Mandatsträgern in der Ausübung ihres Berufes oder ihres Amtes, die nicht die ihnen durch das Gesetz vom 20. Dezember 2002 auferlegten Verpflichtungen einhielten, zivilrechtliche Sanktionen auferlegt werden könnten, die ungeachtet der Beschaffenheit der durch den Zuwiderhandelnden missachteten Verpflichtung und der Schwere der Verfehlung Anwendung fänden und somit eine unverhältnismässige Einschränkung der Ausübung einer Berufstätigkeit und des Rechtes auf Achtung des Eigentums darstellten.

Uit de uiteenzetting van het tweede onderdeel van het tweede middel in de zaak nr. 4666 en die van het tweede middel in de zaak nr. 4735 blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, van de Grondwet, van artikel 65 van de programmawet van 22 december 2008, in zoverre de verwijzing naar « het laatste kalenderjaar » vervat in artikel 14, § 8, vierde lid, dat bij dat artikel wordt ingevoegd in de wet van 11 april 2003, aan de invoering van de repartitiebijdrage een retroactieve werking zou verlenen.
Aus der Darlegung des zweiten Teils des zweiten Klagegrunds in der Rechtssache Nr. 4666 und des zweiten Klagegrunds in der Rechtssache Nr. 4735 geht hervor, dass der Hof gebeten wird, sich zur Vereinbarkeit von Artikel 65 des Programmgesetzes vom 22. Dezember 2008 mit den Artikeln 10, 11 und 172 Absatz 1 der Verfassung zu äussern, insofern die Bezugnahme auf « das letzte abgelaufene Kalenderjahr » in Artikel 14 § 8 Absatz 4, der durch diesen Artikel in das Gesetz vom 11. April 2003 eingefügt worden sei, der Einführung des Verteilungsbeitrags Rückwirkung verleihe.

Er heerst onrust in dit land. In tien maanden tijd zijn er drie opstanden geweest. De eerste manifesteerde zich door middel van ongeregeldheden bij de verkiezingen en gaf uiting aan een vorm van afkeer van het kapitalisme; de tweede manifesteerde zich door middel van de rellen in onze buitenwijken en gaf uiting aan een vorm van verzet tegen discriminatie, en de derde manifesteerde zich door middel van stakingen en demonstraties, en gaf uiting aan een vorm van weerstand tegen alle onzekerheid op het gebied van de arbeidsvoorwaarden.
In diesem Land brodelt es; innerhalb von zehn Monaten erlebte es drei Revolten: Die erste manifestierte sich an den Wahlurnen und war Ausdruck einer Art von Kapitalismusfeindlichkeit; die zweite äußerste sich in den Unruhen in unseren Vorstädten und war Ausdruck einer Art Revolte gegen die Diskriminierung; die dritte war gekennzeichnet durch Streiks und Kundgebungen und bestand in einer Art Revolte gegen die Unsicherheit der Arbeitsplätze.

Een bijzonder geval van het tweede type doet zich voor wanneer een lidstaat een probleem signaleert dat gevolgen heeft voor de milieutoestand van zijn mariene wateren en eventueel zelfs voor de hele mariene regio of subregio in kwestie, maar niet door middel van op nationaal niveau getroffen maatregelen kan worden aangepakt of verband houdt met een ander communautair beleidsterrein of met een internationale overeenkomst.
Der zweite Sonderfall liegt vor, wenn ein Mitgliedstaat ein Problem feststellt, das Auswirkungen auf den Umweltzustand seiner Meeresgewässer, gegebenenfalls sogar auf die gesamte betreffende Meeresregion oder -unterregion, hat und das nicht durch Maßnahmen auf nationaler Ebene gelöst werden kann oder das mit einem anderen Politikbereich der Gemeinschaft oder einem internationalen Übereinkommen in Zusammenhang steht.

Ze verwijten die wet een onverantwoord verschil in behandeling in te voeren tussen twee categorieën van burgers (eerste middel) en twee categorieën van kiezers (tweede middel), namelijk zij die verblijven en stemmen in België zonder enige formaliteit, en zij die, verblijvend in het buitenland, zich moeten onderwerpen aan een indrukwekkende reeks stappen die elk jaar opnieuw moeten worden doorlopen.
Sie bemängeln, dass dieses Gesetz einen ungerechtfertigten Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von Bürgern (erster Klagegrund) und zwei Kategorien von Wählern (zweiter Klagegrund) einführe, nämlich denjenigen, die in Belgien niedergelassen seien und hier ohne Formalitäten wählten, und denjenigen, die sich im Ausland niedergelassen hätten und eine beeindruckende Anzahl von Schritten unternehmen müssten, die jedes Jahr zu erneuern seien.