Met name zouden de uitgavenkaders moeten leiden tot een verminderde bereidheid van de centrale overheid om staatsgaranties af te geven, die een aanzienlijk risico voor de begroting blijven vormen.
Insbesondere dürften die Ausgabenplanungen die Anreize des Zentralstaats zur Bereitstellung staatlicher Garantien verringern, die weiterhin erhebliche Haushaltsrisiken verursachen.
