Men zou ervan uit kunnen gaan dat aangezien de Unie ontstellend weinig werkelijke vooruitgang heeft geboekt bij de tenuitvoerlegging van het voorzorgsbeginsel in haar eigen wateren (behalve een aanpassing van de terminologie die nu verwijst naar voorzorgsreferentiepunten, gaat alles zijn gewone gang ), zij er weinig voor voelde om strenge voorzorgscriteria op te nemen in een juridisch bindend verdrag.
Es liegt die Vermutung nahe, dass die EU, da sie bei der Anwendung des Vorsorgeansatzes in ihren eigenen Gewässern leider nur wenig echte Fortschritte erzielt hat (abgesehen davon, dass sie ihre Terminologie angepasst hat und nun von „vorsorglichen Bezugswerten“ spricht, bleibt weitgehend alles wie bisher), keine strikten Vorsorgekriterien in einem rechtlich verbindlichen Übereinkommen festlegen wollte.
