Vertaling van "vergoedingen voor tijdelijke " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

tijdelijk werk [ interim | tijdelijke arbeidsplaats | tijdelijke functie | tijdelijke kracht | tijdelijk personeel | uitzendkracht | vervanging | waarnemend werk ]
Zeitarbeit [ Aushilfsarbeit | Aushilfskraft | Aushilfspersonal | Bediensteter auf Zeit | Ersatzkraft | Interimsarbeit | Vertragsarbeit | Zeitarbeitnehmer | Zeitbeschäftigung ]

vergoedingen innen voor het gebruik van de garderobe | vergoedingen innen voor het gebruik van de vestiaire
Gebühren für Garderobendienst kassieren

Regeling inzake uitgaven en vergoedingen van de leden | Regeling kosten en vergoedingen van de leden
Regelung über die Kostenerstattung und die Vergütungen für die Mitglieder

tijdelijke infrastructuur op bouwsite opstellen | tijdelijke infrastructuur op constructiesite opstellen | tijdelijke infrastructuur op bouwsite opbouwen | tijdelijke infrastructuur op bouwsite opzetten
temporäre Baustelleninfrastruktur einrichten

tijdelijke verkeersborden plaatsen | tijdelijke wegmarkeringen aanbrengen | tijdelijke wegsignalisatie plaatsen
vorübergehende Straßenbeschilderung anbringen | behelfsmäßige Straßenbeschilderung anbringen | temporäre Straßenbeschilderung anbringen

rechtsvordering tot betaling van de vergoedingen
Klage auf Zahlung der Entschädigungen

douaneovereenkomst betreffende de tijdelijke invoer van voertuigen voor bedrijfsmatig vervoer langs de weg | Douaneovereenkomst betreffende de tijdelijke invoer van voertuigen voor bedrijfsmatig wegvervoer
Zollabkommen über die vorübergehende Einfuhr gewerblicher Straßenfahrzeuge

douaneovereenkomst betreffende de tijdelijke invoer van particuliere voertuigen | Douaneverdrag inzake de tijdelijke invoer van particuliere wegvoertuigen
Zollabkommen über die vorübergehende Einfuhr privater Straßenfahrzeuge

personeelslid (EU) [ arbeidscontractant (EU) | personeelslid EG | personeelslid Europese Gemeenschappen | personeelslid van de Europese Unie | plaatselijk personeelslid EG | tijdelijk functionaris (EU) | tijdelijk personeelslid EG | wetenschappelijk personeelslid EG ]
Bediensteter (EU) [ Bediensteter auf Zeit (EU) | Bediensteter auf Zeit EG | Bediensteter der Europäischen Gemeinschaften | Bediensteter der Europäischen Union | Bediensteter EG | EG-Bediensteter | lokaler Bediensteter EG | Vertragsbediensteter (EU) | wissenschaftlicher Mitarbeiter EG ]

tijdelijke invoer [ tijdelijke uitvoer ]
vorübergehende Einfuhr [ Veredelungsverkehr | vorübergehende Ausfuhr | vorübergehende Verwendung ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 29 september 2014 in zake Werner De Clippel en Melinda Capalad tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 8 oktober 2014, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 171, 5°, b, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (versie aanslagjaar 2008) het gelijkheidsbeginsel zoals vastgelegd in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat conform deze bepaling de vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbaar tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, slechts dan afzonderlijk belast worden, meer bepaald tegen de gemiddelde aanslagvoet overeenstemmend met het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar tijdens hetwelk de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, als deze vergoedingen toekomen aan werknemers vallende onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut, terwijl vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid die toekomen aan andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen, in dezelfde omstandigheden, enkel tegen het progressieve tarief kunnen belast worden ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Präsidenten A. Alen, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 29. September 2014 in Sachen Werner De Clippel und Melinda Capalad gegen den belgischen Staat, dessen Ausfertigung am 8. Oktober 2014 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Ostflandern, Abteilung Gent, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 171 Nr. 5 Buchstabe b) des Einkommensteuergesetzbuches 1992 (in der für das Steuerjahr 2008 geltenden Fassung) gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheitsgrundsatz, indem nach dieser Bestimmung die Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, deren Zahlung durch Verschulden einer öffentlichen Behörde oder aufgrund des Vorhandenseins einer Streitsache erst nach Ablauf des Besteuerungszeitraums erfolgte, auf den sie sich tatsächlich beziehen, nur dann getrennt steuerpflichtig sind, und zwar zum Durchschnittssteuersatz in Bezug auf die Gesamtheit der steuerpflichtigen Einkünfte des letzten vorhergehenden Jahres, in dem der Steuerpflichtige eine normale Berufstätigkeit hatte, wenn diese Entschädigungen Arbeitnehmern zustehen, die den Rechtsvorschriften in Bezug auf die Arbeitsverträge oder einem ähnlichen gesetzlichen oder verordnungsrechtlichen Statut unterliegen, während Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, die anderen Steuerpflichtigen wie Selbständigen oder Freiberuflern unter den gleichen Umständen zustehen, nur zum progressiven Steuersatz besteuert werden können?

De verwijzende rechter vraagt of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij erin voorziet dat de vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil, heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbare tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, slechts dan afzonderlijk worden belast, meer bepaald tegen de gemiddelde aanslagvoet overeenstemmend met het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar tijdens hetwelk de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, als die vergoedingen toekomen aan werknemers die onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut ressorteren, terwijl vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid die toekomen aan andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen, in dezelfde omstandigheden, enkel tegen het progressieve tarief kunnen worden belast.
Der vorlegende Richter fragt, ob die betreffende Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern sie vorsehe, dass die Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, deren Zahlung durch Verschulden einer öffentlichen Behörde oder aufgrund des Vorhandenseins einer Streitsache erst nach Ablauf des Besteuerungszeitraums erfolgt sei, auf den sie sich tatsächlich bezögen, nur dann getrennt steuerpflichtig seien, und zwar zum Durchschnittssteuersatz in Bezug auf die Gesamtheit der steuerpflichtigen Einkünfte des letzten vorhergehenden Jahres, in dem der Steuerpflichtige eine normale Berufstätigkeit gehabt habe, wenn diese Entschädigungen Arbeitnehmern zustünden, die den Rechtsvorschriften in Bezug auf die Arbeitsverträge oder einem ähnlichen gesetzlichen oder verordnungsrechtlichen Statut unterlägen, während Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, die anderen Steuerpflichtigen wie Selbständigen oder Freiberuflern unter den gleichen Umständen zustünden, nur zum progressiven Steuersatz besteuert werden könnten.

In navolging daarvan werd door artikel 8 van de wet van 8 augustus 1980 betreffende de budgettaire voorstellen 1979-1980 een nieuw 3° ingevoerd in artikel 31 van het WIB 1964 (thans artikel 171, 5°, c), van het WIB 1992), dat bepaalde : « 3° de vergoedingen van alle aard die na die stopzetting zijn verkregen, ofwel als compensatie of ter gelegenheid van enigerlei handeling die een vermindering van de werkzaamheid, van de winst van de onderneming of van de baten van de werkzaamheid tot gevolg heeft of zou kunnen hebben, ofwel als volledig of gedeeltelijk herstel van een tijdelijke winst- of baatderving ».
Im Anschluss daran wurde durch Artikel 8 des Gesetzes vom 8. August 1980 über die Haushaltsvorschläge 1979-1980 eine neue Nr. 3 in Artikel 31 des EStGB 1964 eingeführt (nunmehr Artikel 171 Nr. 5 Buchstabe c) des EStGB 1992), der bestimmte: « 3. die Entschädigungen jeglicher Art, die nach dieser Einstellung bezogen werden als Ausgleich für Handlungen oder anlässlich von Handlungen, die zu einer Verringerung der Tätigkeit, der Gewinne oder der Profite geführt haben können, oder als vollständiger oder teilweiser Ersatz eines zeitweiligen Gewinn- oder Profitausfalls ».

9. wijst erop dat Ierland vijf soorten maatregelen plant voor ontslagen werknemers voor wie in deze aanvraag steun wordt aangevraagd: (i) loopbaanbegeleiding en beroepsoriëntatie; (ii) opleidingsbeurzen van het EFG, (iii) programma's voor opleiding en aanvullend onderwijs, (iv) programma's voor hoger onderwijs en (v) tijdelijke vergoedingen; beveelt aan dat dit EFG-programma een vergelijkbare opzet heeft met het EFG-programma voor SR Technics, dat positieve resultaten heeft opgeleverd, aangezien in september 2012, minder dan twaalf maanden na de afloop van het programma, 53,45 % van de begunstigden een nieuwe baan had gevonden; merkt op dat de uitgaven voor deze acties van 22 mei 2014 tot en met 19 juni 2017 voor een financiële bijdrage uit het EFG in aanmerking zullen komen;
9. nimmt zur Kenntnis, dass Irland fünf Arten von Maßnahmen für die entlassenen Arbeitnehmer, die Gegenstand dieses Antrags sind, plant: a) Berufsberatung und Unterstützung bei der Planung und Entwicklung der beruflichen Laufbahn, b) EGF-Fortbildungsbeihilfen, c) berufliche Aus- und Weiterbildung, d) Bildungsprogramme im tertiären Bereich und e) zeitlich befristete Beihilfen; empfiehlt, dass dieses EGF-Programm dem Muster des erfolgreich verlaufenen EGF-Programms für SR Technics folgt, das dazu führte, dass im September 2012 – weniger als 12 Monate nach dem Ende des Programms – 53,45 % der Begünstigten wieder eine Anstellung hatten; stellt fest, dass die Ausgaben für diese Maßnahmen für eine Beteiligung des EGF zwischen dem 22. Mai 2014 und dem 19. Juni 2017 in Betracht kommen;

Een andere delegatie was tegen de inmenging van de overheid in de betrekkingen tussen exploitanten in de vorm van prijsregulering wanneer bepaalde grondafhandelingsdiensten over een tijdelijk monopolie beschikken; deze delegatie had soortgelijke twijfels bij de mogelijkheid zich te wenden tot een nationale instantie voor het beslechten van geschillen tussen luchthavengebruikers en het luchthavenbestuur over diens beslissingen inzake de centralisering van de luchthaveninfrastructuur en de vergoedingen die voor het gebruik van die infrastructuur worden aangerekend.
Eine andere Delegation ist gegen eine Einmischung öffentlicher Behörden in die Beziehungen der Marktteilnehmer unterein­ander, was die Regulierung der Preise im Falle eines zeitweiligen Monopols für Bodenabfertigungs­dienste betrifft; auch ist sie dagegen, dass eine staatliche Behörde angerufen werden kann, um Streitigkeiten zwischen den Flughafennutzern und dem Flughafenleitungsorgan in Bezug auf die von diesem Organ getroffenen Entscheidungen über zentrale Flughafeninfrastrukturen oder die Infrastrukturentgelte zu schlichten.

Het Financieringsinstrument voor de Oriëntatie van de Visserij (FIOV) voorziet in speciale omstandigheden voor vissers en eigenaars van vaartuigen in vergoedingen voor tijdelijke stillegging van hun activiteiten.
Das Finanzinstrument für die Ausrichtung der Fischerei (FIAF) sieht die Gewährung von Entschädigungen an Fischer und Eigentümer von Fischereifahrzeugen für die zeitweilige Stilllegung unter ganz bestimmten Bedingungen vor.

« Schendt artikel 93, § 1, 3°, b, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (versie aanslagjaar 1988) het gelijkheidsbeginsel zoals vastgelegd in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat conform deze bepaling de vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbaar tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, slechts dan afzonderlijk belast worden, meer bepaald tegen de gemiddelde aanslagvoet overeenstemmend met het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar tijdens hetwelk de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, als deze vergoedingen toekomen aan werknemers vallende onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut, terwijl vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid die toekomen aan andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen, in dezelfde omstandigheden, enkel tegen het progressieve tarief zoals bepaald in artikel 78 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (versie aanslagjaar 1988) kunnen belast worden ?
« Verstösst Artikel 93 § 1 Nr. 3 Buchstabe b) des Einkommensteuergesetzbuches 1964 (in der für das Veranlagungsjahr 1988 geltenden Fassung) gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheitsgrundsatz, indem gemäss dieser Bestimmung Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, deren Auszahlung durch behördliches Zutun oder wegen des Vorhandenseins eines Streitfalls nach Ablauf des Besteuerungszeitraums, auf den sie sich in Wirklichkeit beziehen, erfolgt ist, nur dann getrennt besteuert werden können, und zwar zum mittleren Steuersatz entsprechend der Gesamtheit der besteuerbaren Einkünfte des letzten Vorjahres, in dem der Steuerpflichtige eine normale Berufstätigkeit ausgeübt hat, wenn diese Entschädigungen Arbeitnehmern zustehen, die der Gesetzgebung über die Arbeitsverträge oder einem ähnlichen gesetzlichen oder verordnungsmässigen Statut unterliegen, während Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, die anderen Steuerpflichtigen, etwa selbständigen Unternehmern oder Freiberuflern, unter den gleichen Umständen zustehen, nur zum progressiven Satz im Sinne von Artikel 78 des Einkommensteuergesetzbuches 1964 (in der für das Veranlagungsjahr 1988 geltenden Fassung) besteuert werden können?

« Schendt artikel 93, § 1, 3°, b, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (versie aanslagjaar 1988) het gelijkheidsbeginsel zoals vastgelegd in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat conform deze bepaling vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbaar tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, slechts dan afzonderlijk kunnen belast worden, meer bepaald tegen de gemiddelde aanslagvoet overeenstemmend met het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar tijdens hetwelk de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, als deze vergoedingen toekomen aan werknemers vallende onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut, terwijl vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid die toekomen aan andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen, in dezelfde omstandigheden, enkel tegen het progressieve tarief zoals bepaald in artikel 78 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (versie aanslagjaar 1988) kunnen belast worden ?
« Verstösst Artikel 93 § 1 Nr. 3 Buchstabe b) des Einkommensteuergesetzbuches 1964 (in der für das Veranlagungsjahr 1988 geltenden Fassung) gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheitsgrundsatz, indem gemäss dieser Bestimmung Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, deren Auszahlung durch behördliches Zutun oder wegen des Vorhandenseins eines Streitfalls nach Ablauf des Besteuerungszeitraums, auf den sie sich in Wirklichkeit beziehen, erfolgt ist, nur dann getrennt besteuert werden können, und zwar zum mittleren Steuersatz entsprechend der Gesamtheit der besteuerbaren Einkünfte des letzten Vorjahres, in dem der Steuerpflichtige eine normale Berufstätigkeit ausgeübt hat, wenn diese Entschädigungen Arbeitnehmern zustehen, die der Gesetzgebung über die Arbeitsverträge oder einem ähnlichen gesetzlichen oder verordnungsmässigen Statut unterliegen, während Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit, die anderen Steuerpflichtigen, etwa selbständigen Unternehmern oder Freiberuflern, unter den gleichen Umständen zustehen, nur zum progressiven Satz im Sinne von Artikel 78 des Einkommensteuergesetzbuches 1964 (in der für das Veranlagungsjahr 1988 geltenden Fassung) besteuert werden können?

« Worden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet geschonden doordat de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, vóór de inwerkingtreding op 25 november 1998 van artikel 10 van de wet van 19 oktober 1998 (dat aan artikel 6 van die wet een § 3 heeft toegevoegd), en aldus geïnterpreteerd dat ze niet voorzag in de betaling van vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid aan een slachtoffer van een arbeidsongeval voor wie een blijvende arbeidsongeschiktheid van ten minste 10 % was erkend en wiens toestand dermate verergerd was dat het zijn nieuwe betrekking tijdelijk niet meer kon uitoefenen, terwijl een slachtoffer van een arbeidsongeval dat zich in dezelfde toestand bevond, maar waarop de wet betreffende de arbeidsongevallen van 10 april 1971 van toepassing is, op grond van de artikelen 25 en 25bis van die wet wel aanspraak kon maken op vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid ?
« Wird gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstossen, indem das Gesetz vom 3. Juli 1967 über die Vorbeugung von oder den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, vor dem am 25. November 1998 erfolgten Inkrafttreten von Artikel 10 des Gesetzes vom 19. Oktober 1998 - der dem Artikel 6 dieses Gesetzes einen § 3 hinzugefügt hat -, und dahingehend ausgelegt, dass darin nicht die Bezahlung von Entschädigungen für die zeitweilige Arbeitsunfähigkeit des Opfers eines Arbeitsunfalls vorgesehen war, wenn ihm eine mindestens zehnprozentige bleibende Arbeitsunfähigkeit bescheinigt worden war und sein Zustand sich so sehr verschlimmert hatte, dass es seiner neuen Beschäftigung zeitweilig nicht mehr nachgehen konnte, wohingegen das Opfer eines Arbeitsunfalls, das sich in der gleichen Lage befand, auf das aber das Gesetz vom 10. April 1971 über die Arbeitsunfälle anwendbar ist, aufgrund der Artikel 25 und 25bis dieses Gesetzes sehr wohl Entschädigungen für zeitweilige Arbeitsunfähigkeit beanspruchen konnte?

De meest voorkomende instrumenten voor heraanpassingssteun omvatten: vervroegd pensioen en tijdelijke uitkeringen; compensatie voor inkomensderving (loon- en salaristoeslagen); financiële steun om compensatiebetalingen voor geografische mobiliteit te stimuleren; opleidingstoelagen voor werknemers en terugbetaling aan bedrijven van de kosten van het organiseren van herscholing; vergoedingen voor werktijdverkorting.
Die gebräuchlichsten Instrumente zur Erleichterung der Strukturanpassung waren Frühverrentung und befristete Beihilfen, Lohnausfallentschädigungen, Finanzhilfen zur Förderung von Ausgleichszahlungen für Mobilität, Ausbildungsbeihilfen für Arbeitnehmer und die Erstattung der Kosten von Umschulungsmaßnahmen für die Betriebe sowie Kurzarbeitergeld.