Vertaling van "verschillende behandeling mogen " (Nederlands → Duits) :

Wanneer uit hoofde van deze verordening diensten worden verleend, mogen vergelijkbare situaties niet verschillend worden behandeld en mogen verschillende situaties niet op dezelfde wijze worden behandeld, tenzij een dergelijke behandeling objectief gerechtvaardigd is.
Bei der Erbringung von Dienstleistungen gemäß dieser Verordnung sollten vergleichbare Situationen nicht unterschiedlich und unterschiedliche Situationen nicht gleich behandelt werden, es sei denn, eine solche Behandlung ist objektiv gerechtfertigt.

Volgens de algemene beginselen van het Unierecht en de vaste rechtspraak mogen vergelijkbare situaties niet verschillend worden behandeld en mogen verschillende situaties niet op dezelfde wijze worden behandeld, tenzij een dergelijke behandeling objectief gerechtvaardigd is.
Entsprechend den allgemeinen Grundsätzen des Unionsrechts und der ständigen Rechtsprechung sollten vergleichbare Situationen nicht unterschiedlich und unterschiedliche Situationen nicht gleich behandelt werden, es sei denn, eine solche Behandlung ist objektiv gerechtfertigt.

Volgens de jurisprudentie van het Hof vereist het algemene gelijkheidsbeginsel dat vergelijkbare situaties niet verschillend en verschillende situaties niet gelijk mogen worden behandeld, tenzij een dergelijke behandeling objectief gerechtvaardigd is (58).
Gemäß der Rechtsprechung des Gerichtshofs besagt der allgemeine Grundsatz der Gleichbehandlung, dass gleichartige Sachverhalte nicht unterschiedlich und unterschiedliche Sachverhalte nicht in gleicher Weise behandelt werden dürfen, es sei denn, dass eine solche Behandlung objektiv gerechtfertigt ist (58).

Verschillen tussen personen die louter statistisch met hun geslacht in verband kunnen worden gebracht, mogen bij de ontwikkeling van verzekeringsproducten niet leiden tot een verschillende behandeling van mannelijke en vrouwelijke verzekerden.
Unterschiede zwischen Personen, die sich lediglich statistisch mit deren Geschlecht in Verbringung bringen ließen, dürften bei der Ausgestaltung von Versicherungsprodukten nicht zu einer unterschiedlichen Behandlung von männlichen und weiblichen Versicherten führen.

F. overwegende dat de WTO-beroepsinstantie in zijn uitspraak over de klacht van India betreffende het communautaire SAP op 7 april 2004 heeft verklaard dat de ontwikkelde landen verschillende tarieven mogen vaststellen voor producten uit verschillende begunstigde landen van het SAP, op voorwaarde dat een dergelijke behandeling in overeenstemming is met de overige voorwaarden van de machtigingsclausule en aldus een niet-discriminerende behandeling waarborgt van landen met dezelfde ontwikkelings-, financiële en handelsbehoeften waarin met behulp van de preferenties moet worden voorzien,
F. in der Erwägung, dass das WTO-Berufungsgremium in seiner Entscheidung zur Beschwerde Indiens über das Allgemeine Präferenzsystem (APS) der EG am 7. April 2004 festgestellt hat, dass Industrieländer unterschiedliche Zollsätze auf Waren mit Ursprung in verschiedenen durch das APS begünstigten Ländern erheben können, sofern diese unterschiedliche Behandlung den übrigen Bedingungen der Ermächtigungsklausel entspricht und somit Länder mit denselben entwicklungspolitischen, finanziellen und handelspolitischen Bedürfnissen, die mit Hilfe der Vergünstigungen gedeckt werden sollen, nicht diskriminiert werden,

F. overwegende dat de WTO-beroepsinstantie inzake India in zijn uitspraak over het schema van algemene preferenties van de EG op 7 april 2004 heeft verklaard dat de ontwikkelde landen verschillende tarieven mogen vaststellen voor producten uit verschillende begunstigde landen van het SAP, op voorwaarde dat een dergelijke behandeling in overeenstemming is met de overige voorwaarden van de machtigingsclausule en aldus non-discriminatie waarborgt tegen landen met dezelfde ontwikkeling en financiële en handelsbehoeften waaraan de voordelen ten goede moeten komen,
F. in der Erwägung, dass das WTO-Berufungsgremium in seiner Entscheidung zur Beschwerde Indiens über das APS der EG am 7. April 2004 festgestellt hat, dass Industrieländer unterschiedliche Zollsätze auf Waren mit Ursprung in verschiedenen durch das APS begünstigten Ländern erheben können, sofern diese unterschiedliche Behandlung den übrigen Bedingungen der Ermächtigungsklausel entspricht und somit Länder mit denselben entwicklungspolitischen, finanziellen und handelspolitischen Bedürfnissen, die mit Hilfe der Vergünstigungen in Angriff genommen werden sollen, nicht diskriminiert werden,

Anderzijds, door als voorwaarde - om in het strategisch comité zitting te mogen hebben - op te leggen dat men een representatieve vakorganisatie moet zijn die is aangesloten bij een interprofessionele organisatie die zitting heeft in de Nationale Arbeidsraad, zouden de voormelde bepalingen tot gevolg hebben dat de Onafhankelijke Vakbond van het Spoorwegpersoneel (afgekort O.V. S) uit dat comité wordt uitgesloten, en zouden zij bijgevolg die vakbond en de leden ervan nadeel toebrengen; die voorwaarde zou discriminerend zijn doordat ze leidt tot een verschillende behandeling van die vakorganisatie ten opzichte van het V. S.O.A., terwijl de representativiteit van die twee vakorganisaties binnen de N.M.B.S. « nagenoeg identiek » is (zaak nr. 2440).
Indem die obengenannten Bestimmungen andererseits die Bedingung auferlegten - um im strategischen Ausschuss tagen zu können -, eine repräsentative Arbeitnehmerorganisation zu sein, die einer im Nationalen Arbeitsrat tagenden überberuflichen Organisation angeschlossen sei, hätten sie zur Folge, dass das « Syndicat indépendant des chemins de fer » (kurz: SIC) vom besagten Ausschuss ausgeschlossen werde und ihm sowie seinen Mitgliedern somit ein Nachteil zugefügt werde; diese Bedingung sei diskriminierend, insofern sie zur Folge habe, dass diese Gewerkschaftsorganisation anders behandelt werde als die LGÖD, obwohl die Repräsentativität beider Gewerkschaftsorganisationen innerhalb der NGBE « nahezu identisch » sei (Rechtssache Nr. 2440).

Volgens de verwijzende rechter zou de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling teweegbrengen tussen degenen die recht hebben op een rente wegens een arbeidsongeval in de zin van het voormelde artikel 6, § 1, naargelang zij het slachtoffer zijn geweest van een ongeval dat een blijvende arbeidsongeschiktheid van meer dan 25 pct. heeft veroorzaakt of dat zij het slachtoffer van verschillende ongevallen zouden zijn geweest : in het eerste geval zou het bedrag van de rente, krachtens de in het geding zijnde bepaling, 25 pct. van het loon op basis waarvan zij is vastgesteld, niet mogen overschrijden, terwijl in het tweede geval de som van de toegekende renten hoger zou mogen zijn dan het bedrag van de rente die in het eerste geval wordt toegekend.
Dem Verweisungsrichter zufolge würde die beanstandete Bestimmung zu einem Behandlungsunterschied zwischen denjenigen führen, die wegen eines Arbeitsunfalls im Sinne des o.a. Artikels 6 § 1 eine Rente beanspruchen können, und zwar je nachdem, ob sie Opfer eines Unfalls gewesen sind, der zu einer Arbeitsunfähigkeit von über 25 Prozent geführt hat, oder ob sie Opfer mehrerer Unfälle gewesen sind; im ersten Fall dürfe der Betrag der Rente nicht mehr als 25 Prozent der Entlohnung, auf deren Grundlage sie festgelegt worden ist, betragen, während im zweiten Fall die bewilligten Renten den Betrag der im ersten Fall bewilligten Rente übersteigen dürfe.

Volgens het eerste onderdeel van het middel ondergaan de in België gevestigde dierenartsen door de bestreden bepaling een ongeoorloofde ongelijke behandeling ten opzichte van, enerzijds, de in België gevestigde apothekers die een publieke officina houden en, anderzijds, de in de buurlanden gevestigde dierenartsen « die ressorteren onder hun eigen nationale wetgeving, alwaar dergelijke ex tempore bereidingen onder verschillende voorwaarden, in acht genomen de artikelen 2, 4 en 24 van de EEG-richtlijn 81/851/EEG van 28 september 1981 (en het aldaar bepaalde vergunningsstelsel, dat niet voorbehouden is aan apothekers) wel zijn toegelaten (hetgeen met name in de grensstreek meebrengt, inzonderheid wat gezelschapsdieren aangaat, dat veelvuldig beroep gedaan wordt op onmiddellijk over de grens gevestigde dierenartsen) en die ook hier te lande, zonder er gevestigd te zijn, vrij hun diensten als dierenarts mogen verrichten indien ze gevestigd zijn in een andere Lidstaat en voldoen aan de voorwaarden van hoofdstuk III van het K.B. van 23 juni 1981 houdende maatregelen tot vergemakkelijking van de daadwerkelijke uitoefening van het recht van vestiging en het vrij verrichten van diensten van dierenartsen, zoals gewijzigd tot op heden (zie art. 1, § 1, 2° van dat K.B.), d.i. mits de verklaring te doen bedoeld onder art. 4, § 1 van datzelfde K.B. en zelfs, mits het niet gaat om regelmatige diensten, zonder ingeschreven te zijn in het bijzonder register bij de bevoegde regionale Raad van de Orde der dierenartsen ».
Gemäss dem ersten Teil des Klagegrundes unterlägen die in Belgien niedergelassenen Tierärzte aufgrund der angefochtenen Bestimmung einer unzulässigen ungleichen Behandlung, und zwar einerseits gegenüber den in Belgien niedergelassenen Apothekern, die eine öffentliche Apotheke führten, und andererseits gegenüber den in den Nachbarländern niedergelassenen Tierärzten, « die der Zuständigkeit ihrer eigenen nationalen Gesetzgebung unterliegen, wonach solche fallweise nach Rezept zubereiteten Arzneimittel unter bestimmten Bedingungen doch zugelassen sind unter Einhaltung der Artikel 2, 4 und 24 der EWG-Richtlinie 81/851/EWG vom 28. September 1981 (und des darin vorgesehenen Zulassungssystems, das nicht den Apotheken vorbehalten ist) (was vor allem in den Grenzgebieten, insbesondere was die Heimtiere betrifft, zur Folge hat, dass man die unmittelbar an der anderen Seite der Grenze niedergelassenen Tierärzte häufig in Anspruch nimmt), und die auch, ohne in unserem Land niedergelassen zu sein, frei ihre Leistungen als Tierarzt erbringen können, wenn sie in einem anderen Mitgliedstaat niedergelassen sind und die Bedingungen von Kapitel III des königlichen Erlasses vom 23. Juni 1981 über Massnahmen zur Erleichterung der tatsächlichen Ausübung des Niederlassungsrechts und der freien Erbringung von Dienstleistungen der Tierärzte in seiner jetzigen abgeänderten Fassung (siehe Artikel 1 § 1 Nr. 2 dieses königlichen Erlasses) erfüllen, das heisst mittels der in Artikel 4 § 1 desselben königlichen Erlasses vorgesehen Erklärung, und selbst, wenn es sich nicht um regelmässige Leistungen handelt, ohne im besonderen Register des zuständigen Regionalrates der Tierärztekammer eingetragen zu sein ».