Vertaling van "verschillende situatie vermits " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

(chemisch)de waarneembare verandering die optreedt wanneer twee of meer verschillende stoffen worden bijeengevoegd | (psychologisch)geestelijke of emotionele verschijnselen,die het gevolg zijn van een bijzondere situatie | de werking of tegenwerking in antwoord op een prikkel
Reaktion

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstößt Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbußen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstösst Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbussen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

In zijn arrest nr. 57/2006 van 19 april 2006 heeft het Hof, in verband met de situatie vóór de bestreden wet, waarin alleen het slachtoffer van een contractuele of buitencontractuele fout, ten laste van de dader ervan, aanspraak kon maken op de terugbetaling van de kosten en erelonen die het aan zijn advocaat verschuldigd was, vastgesteld dat, hoewel de eiser en de verweerder zich in een verschillende situatie bevonden ten aanzien van de regels inzake de burgerlijke aansprakelijkheid (B.3.1), het verschil in behandeling tussen beiden ten aanzien van de toegang tot de rechter niet voldeed aan de vereisten van het eerlijk proces en van de wapengelijkheid, vermits de partijen in die situatie het risico van een proces op ongelijke wijze droegen (B.5.1).
In seinem Urteil Nr. 57/2006 vom 19. April 2006 hat der Hof im Zusammenhang mit der Lage vor dem angefochtenen Gesetz, in der nur die Opfer eines vertraglichen oder ausservertraglichen Fehlers zu Lasten des Täters des Fehlers die Rückzahlung der Kosten und Honorare, die sie ihrem Rechtsanwalt schuldeten, beanspruchen konnten, festgestellt, dass, obwohl der Kläger und der Beklagte sich in einer unterschiedlichen Lage in Bezug auf die Regeln über die zivilrechtliche Haftung befanden (B.3.1), der Behandlungsunterschied zwischen beiden in Bezug auf den Zugang zum Gericht nicht den Erfordernissen des fairen Verfahrens und der Waffengleichheit entsprach, da die Parteien in dieser Lage das Verfahrensrisiko auf ungleiche Weise trugen (B.5.1).

De verzoekende partijen en diegenen die zullen slagen voor het evaluatie-examen bevinden zich ten opzichte van de bestreden bepalingen - die een derde toegangsweg tot de magistratuur moeten bieden - niet in een wezenlijk verschillende situatie vermits het telkenmale gaat om kandidaten die hun « voor de uitoefening van het ambt van magistraat noodzakelijke maturiteit en bekwaamheid » dienen te bewijzen.
Die klagenden Parteien und diejenigen, die die Bewertungsprüfung bestehen würden, befänden sich hinsichtlich der angefochtenen Bestimmungen - die einen dritten Zugangsweg zur Magistratur bieten sollten - nicht in einer wesentlich unterschiedlichen Situation, da es sich jeweils um Bewerber handele, die ihre « zur Ausübung des Amtes als Magistrat erforderliche Reife und Befähigung » unter Beweis stellen müssten.

In tegenstelling met de personen bedoeld in artikel 12, bevinden de in artikel 13 bedoelde personen zich ten aanzien van het voordeel van sociale uitkeringen niet in wezenlijk verschillende situaties vermits de bijdragen die zij krachtens artikel 13 op grond van hun zelfstandige beroepsactiviteit moeten betalen geen aanleiding kunnen geven tot een sociale uitkering, ongeacht of zij zelfstandige in hoofdberoep dan wel in bijberoep zijn.
Im Gegensatz zu den Personen, auf die sich Artikel 12 bezieht, befinden sich die Personen, auf die sich Artikel 13 bezieht, hinsichtlich der Gewährung von Sozialleistungen nicht in grundverschiedenen Situationen, da die Beiträge, die sie kraft Artikel 13 aufgrund ihrer selbständigen Erwerbstätigkeit zu entrichten haben, keinen Anlass zu Sozialleistungen geben können, ungeachtet dessen, ob sie haupt- oder nebenberuflich selbständig erwerbstätig sind.