Dienovereenkomstig werd het ond
erscheid tussen de 'binnenwateren' en 'territoriale wateren' voor het internationaal recht (het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982, ‘Montego Bay-Verdrag’) door het Hof irrelevant geacht voor het doel v
an de definitie van "zee" in het kader van de verordening[16]. Het begrip
'vervoer ...[+++]over zee' moet ook betrekking hebben op vervoersdiensten over de zeewateren gelegen aan de landzijde van de basislijn van de territoriale zee ('binnenwateren') die staten overeenkomstig dat verdrag mogen trekken. Dementsprechend erachtete der Gerichtshof die Unterscheidung zwischen „Binnengewässern“ und „Küstenmeer“ im Sinne des internationalen Rechts (Seerechtsübereinkommen der Vereinten Nationen vom 10. Dezember 1982, „Montego-Bay-Übereinkommen“) als irrelevant für die Bestimmung des Begriffs „See“ im Rahmen der Verordnung[16]. Folglich sollte der Begriff „Beförderung a
uf dem Seeweg“ auch Verkehrsdienste umfassen, die in den Seegewässern auf der landwärtigen Seite der Basislinie des Küstenmeers („Binnengewässer“), die die Mitgliedstaaten nach d
iesem Übereinkommen ziehen können, d ...[+++]urchgeführt werden.