Vertaling van "verweerders niet of " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

gebrekige verweerder | niet verschenen verweerder | niet verschijnende verweerder | verweerder tegen wie verstek is verleend
augebliebener Beklagter | Beklagter,der sich auf das Verfahren nicht eingelassen hat | nichterschienener Beklagter

afgetrokken worden van de rechters van een land 3 van het Verdrag van 27.9.1968 bepaalt dat de verweerder niet kan worden afgetrokken van de rechters van het land waar hij zijn woonplaats heeft,dan in de gevallen die uitdrukkelijk in het Verdrag zijn genoemd
der Gerichtsbarkeit eines Staates entzogen werden Artikel 3 des Übereinkommens vom 27.9.1968 kann der Beklagte der Gerichtsbarkeit des Staates,in dem er seinen Wohnsitz hat,nur in den im Übereinkommen ausdrücklich bestimmten Fällen entzogen werden

verweerder ten gronde | verweerder ten principale
Beklagter in der Hauptsache

middel van niet-ontvankelijkheid | exceptie van niet-ontvankelijkheid
Unzulässigkeitsgrund | Einrede der Unzulässigkeit

aspecifiek | niet-specifiek | niet door een bijzondere oorzaak teweeggebracht
unspezifisch

Bewegende satelliet | Niet-geostationaire satelliet | Niet-stationaire satellite
Nichtstationärer Satellit

verweerder tot tussenkomst
Beitrittsbeklagter

verweerder
Beklagter

atoxisch | niet-giftig
atoxisch | ungiftig/bakterienähnlich

fontanel | nog niet verbeende plek in de schedel
Fontanelle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

5. Het onderdeel dat ervan uitgaat dat zelfs als de eiser alleen het genot en het gebruik van de mede-eigendom heeft, aan de verweerder niet het genot van de mede-eigendom kan worden toegekend onder de vorm van een vergoeding als de eiser geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de verweerder zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, faalt naar recht » (Cass., 19 september 2011, Arr. Cass., 2011, nr. 479).
5. Der Teil, in dem davon ausgegangen wird, dass selbst dann, wenn der Kläger alleine den Nutzen und den Gebrauch des Miteigentums hat, dem Beklagten nicht der Nutzen des Miteigentums gewährt werden kann in Form einer Entschädigung, wenn der Kläger keine Schuld daran hat, dass der Beklagte sein Recht auf Nutzen und Gebrauch nicht in natura ausgeübt hat, ist rechtlich mangelhaft » (Kass., 19. September 2011, Arr. Cass., 2011, Nr. 479).

Krachtens artikel 4, § 1, van dezelfde wet wordt, indien de territoriale bevoegdheid van de rechtbank niet wordt bepaald door een plaats die zich in een van de gemeenten van het Nederlandse taalgebied bevindt, het gebruik van de talen voor de rechtspleging in betwiste zaken voor de rechtbanken van eerste aanleg waarvan de zetel in het arrondissement Brussel is gevestigd, als volgt geregeld : de akte tot inleiding van het geding wordt in het Nederlands opgesteld indien de verweerder woonachtig is in het Nederlandse taalgebied, in het Frans indien de verweerder woonachtig is in het Franse taalgebied, of in een van beide talen, ter keuze van de eiser, indien de verweerder woonachtig is in de Brusselse agglomeratie of geen gekende woonplaats in België heeft.
Aufgrund von Artikel 4 § 1 desselben Gesetzes wird, wenn die territoriale Zuständigkeit des Gerichts nicht durch einen Ort bestimmt wird, der sich in einer der Gemeinden des niederländischen Sprachgebiets befindet, der Gebrauch der Sprachen für das Verfahren in Streitsachen vor den Gerichten erster Instanz mit Sitz im Bezirk Brüssel wie folgt geregelt: Der verfahrenseinleitende Akt wird in Französisch abgefasst, wenn der Beklagte seinen Wohnsitz im französischen Sprachgebiet hat, in Niederländisch, wenn der Beklagte seinen Wohnsitz im niederländischen Sprachgebiet hat, oder nach freier Wahl des Klägers in einer der beiden Sprachen, wenn der Beklagte seinen Wohnsitz in der Brüsseler Agglomeration oder keinen bekannten Wohnsitz in Belgien hat.

Artikel 24 van verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, gelezen tegen de achtergrond van artikel 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, moet aldus worden uitgelegd dat de verschijning van een procesvertegenwoordiger bij afwezigheid die door een nationale rechter overeenkomstig het nationale recht is aangesteld voor een verweerder aan wie het gedinginleidende verzoekschrift niet is betekend omdat zijn verblijfplaats niet bekend was, niet geldt als verschijning van die verweerder in de zin van artikel 24 van die verordening op grond waarvan die rechter internationaal bevoegd is.
Art. 24 der Verordnung (EG) Nr. 44/2001 des Rates vom 22. Dezember 2000 über die gerichtliche Zuständigkeit und die Anerkennung und Vollstreckung von Entscheidungen in Zivil- und Handelssachen ist im Licht von Art. 47 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union dahin auszulegen, dass dann, wenn ein innerstaatliches Gericht für einen Beklagten, dessen Wohnsitz unbekannt ist und dem daher das verfahrenseinleitende Schriftstück nicht zugestellt worden ist, nach den innerstaatlichen Rechtsvorschriften einen Abwesenheitskurator bestellt hat und dieser sich auf das Verfahren einlässt, dies nicht einer Einlassung des Beklagten auf das Verfahren im Sinne von Art. 24 dieser Verordnung gleichkommt, die die internationale Zuständigkeit des innerstaatlichen Gerichts begründet.

1. De bedragen die noodzakelijk zijn om in het levensonderhoud van de verweerder en zijn gezin te voorzien zijn, wanneer de verweerder een natuurlijke persoon is, of om de normale bedrijfsvoering voort te zetten, wanneer de verweerder een rechtspersoon is, niet vatbaar voor beslag.
1. Die Beträge, die nötig sind, um im Falle natürlicher Personen den Lebensunterhalt des Antragsgegners und seiner Familie und im Falle juristischer Personen die Fortsetzung des normalen Geschäftsbetriebs zu sichern, sind von der Vollstreckung des EuBvKpf ausgenommen.

2. Wanneer de verweerder niet in een lidstaat woonachtig is en de bevoegdheid te zijnen aanzien door deze verordening niet anderszins is geregeld, zijn de bepalingen van hoofdstuk II van toepassing als ware de verweerder in een lidstaat woonachtig.
2. In Fällen, in denen der Beklagte seinen Wohnsitz nicht in einem Mitgliedstaat hat und die ihn betreffende gerichtliche Zuständigkeit in dieser Verordnung nicht anderweitig geregelt ist, finden die Bestimmungen des Kapitels II in der gleichen Weise Anwendung, wie sie gegenüber einem Beklagten mit Wohnsitz in einem Mitgliedstaat anzuwenden wären.

Die rechtbank was er niet zeker van of een verweerder strafrechtelijk kan worden vervolgd wegens belastingfraude in de context van btw-aangiften wanneer die verweerder voorheen reeds een belastingboete is opgelegd voor het verstrekken van dezelfde onjuiste inlichtingen. Een dergelijke vervolging moest worden getoetst aan het ne-bis-in-idembeginsel (dat inhoudt dat een persoon niet tweemaal kan worden bestraft voor hetzelfde delict), als vastgelegd in artikel 50 van het Handvest, hoewel de nationale wetgeving tot omzetting van het EU-recht die de grondslag vormt voor deze administratieve boetes en strafrechtelijke vervolgingen nog niet was aangenomen.
Ein solches Verfahren müsse im Lichte des in Artikel 50 der Charta aufgestellten Grundsatzes „ne bis in idem“ geprüft werden (des Grundsatzes, dass eine Person nicht zweimal wegen derselben Straftat belangt werden kann), selbst wenn die zugrunde liegenden nationalen Rechtsvorschriften für die betreffenden verwaltungsrechtlichen Sanktionen und Strafverfahren nicht zur Umsetzung von EU-Recht erlassen worden seien.

(b) het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig stuk, niet tijdig en op zodanige wijze als met het oog op zijn verdediging nodig was, aan de verweerder tegen wie verstek werd verleend, betekend of ter kennis gebracht is, tenzij de verweerder niet tegen de beslissing in beroep is gegaan terwijl hij daartoe in staat was; (Stemt deels overeen met artikel 40 van Verordening (EU) nr. 650/2012).
(b) dem Antragsgegner, der sich auf das Verfahren nicht eingelassen hat, das verfahrenseinleitende Schriftstück oder ein gleichwertiges Schriftstück nicht so rechtzeitig und in einer Weise zugestellt worden ist, dass er sich verteidigen konnte, es sei denn, der Antragsgegner hat die Entscheidung nicht angefochten , obwohl er die Möglichkeit dazu hatte; (Entspricht teilweise Artikel 40 der Verordnung (EU) Nr. 650/2012).

(b) het stuk dat het geding inleidt of een gelijkwaardig stuk, niet tijdig en op zodanige wijze als met het oog op zijn verdediging nodig was, aan de verweerder tegen wie verstek werd verleend, betekend of ter kennis gebracht is, tenzij de verweerder niet tegen de beslissing in beroep is gegaan terwijl hij daartoe in staat was;
(b) dem Antragsgegner, der sich auf das Verfahren nicht eingelassen hat, das verfahrenseinleitende Schriftstück oder ein gleichwertiges Schriftstück nicht so rechtzeitig und in einer Weise zugestellt worden ist, dass er sich verteidigen konnte, es sei denn, der Antragsgegner hat die Entscheidung nicht angefochten, obwohl er die Möglichkeit dazu hatte;

2. « Worden de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, samen gelezen met artikel 6 EVRM en de artikelen 14,2 en 14,3, g IVBPR niet geschonden doordat de beklaagde de rechtsplegingsvergoeding slechts kan vermijden door voorafgaandelijk de burgerlijke partij te vergoeden waardoor afbreuk wordt gedaan aan zijn rechten van verdediging waaronder begrepen het vermoeden van onschuld en het recht om niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen terwijl daarentegen in het burgerlijk proces voorzien is dat geen vergoeding verschuldigd is indien de verweerder of de gedaagde in hoger beroep, voor de inschrijving van de zaak op de rol, de eis inwilligt en zijn verbintenissen kwijt in hoofdsom, interesten en kosten en in geval de verweerder of de gedaagde in hoger beroep na de inschrijving op de rol, de eis inwilligt en zijn verbintenissen kwijt in hoofdsom, interesten en kosten, het bedrag van de vergoeding gelijk is aan één kwart van de basisvergoeding zonder hoger te kunnen zijn dan 1.000 euro ?
2. « Wird gegen die Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung nach den Artikeln 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 Absätze 2 und 3 Buchstabe g) des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte verstossen, indem der Angeklagte der Verfahrensentschädigung nur dadurch entgehen kann, dass er die Zivilpartei vorher entschädigt, wodurch seinen Verteidigungsrechten Abbruch getan wird, zu denen die Unschuldsvermutung sowie das Recht, nicht gegen sich selbst aussagen zu müssen, gehören, wohingegen im Zivilprozess vorgesehen ist, dass keine Entschädigung zu zahlen ist, wenn der Beklagte oder der Berufungsbeklagte vor der Eintragung der Sache in die Liste dem Anspruch stattgibt und seine Verpflichtungen in Bezug auf Hauptsumme, Zinsen und Kosten erfüllt, und in dem Fall, wo der Beklagte oder der Berufungsbeklagte nach der Eintragung in die Liste dem Anspruch stattgibt und seine Verpflichtungen in Bezug auf Hauptsumme, Zinsen und Kosten erfüllt, der Betrag der Entschädigung einem Viertel der Basisentschädigung entspricht, ohne dass sie mehr als 1.000 Euro betragen darf?

2. Wanneer de vordering evenwel betrekking heeft op een overeenkomst gesloten door een persoon, de consument, voor een gebruik dat als niet-bedrijfsmatig of niet-beroepsmatig kan worden beschouwd, en de consument de verweerder is, zijn de gerechten van de lidstaat waar de verweerder woonplaats heeft in de zin van artikel 59 van Verordening (EG) nr. 44/2001, bij uitsluiting bevoegd.
(2) Betrifft die Forderung jedoch einen Vertrag, den eine Person, der Verbraucher, zu einem Zweck geschlossen hat, der nicht der beruflichen oder gewerblichen Tätigkeit dieser Person zugerechnet werden kann, und ist der Verbraucher Antragsgegner, so sind nur die Gerichte des Mitgliedstaats zuständig, in welchem der Antragsgegner seinen Wohnsitz im Sinne des Artikels 59 der Verordnung (EG) Nr. 44/2001 hat.