Vertaling van "verwijzende rechter beweert " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

verwijzende rechter
vorlegendes Gericht

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In tegenstelling met wat de tussenkomende partij voor de verwijzende rechter beweert, gaat het, wanneer een dergelijke beslissing wordt genomen, niet erom te erkennen dat subjectieve rechten zijn geschonden.
Im Gegensatz zu dem, was die intervenierende Partei vor dem vorlegenden Richter anführt, geht es jedoch, wenn eine solche Entscheidung getroffen wird, nicht darum, anzuerkennen, dass gegen subjektive Recht verstoßen wurde.

Bijgevolg kunnen die bepalingen, in tegenstelling tot hetgeen de Ministerraad beweert, niet aan de oorsprong van het door de verwijzende rechter aangeklaagde verschil in behandeling liggen.
Folglich können diese Bestimmungen im Gegensatz zu dem, was der Ministerrat anführt, nicht der Ursprung des durch den vorlegenden Richter angeprangerten Behandlungsunterschieds sein.

Bovendien, en in tegenstelling tot hetgeen de verwerende partij voor de verwijzende rechter beweert, kon de wetgever, zonder het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie te schenden, de niet-verkozen kandidaat-personeelsafgevaardigde een ontslagbescherming bieden die vergelijkbaar is met die van een verkozen kandidaat.
Ausserdem, und im Gegensatz zu dem, was die beklagte Partei vor dem vorlegenden Richter anführt, konnte der Gesetzgeber, ohne den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung zu missachten, den nicht gewählten Kandidaten für das Amt als Personalvertreter einen ähnlichen Entlassungsschutz bieten wie den gewählten Kandidaten.

In tegenstelling met wat de eiser voor de verwijzende rechter beweert, wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de bestuurders-secretarissen aangesteld in een hogere kunstschool of een door de Franse Gemeenschap georganiseerd hoger instituut voor architectuur en diegenen die zijn aangesteld in een door die gemeenschap gesubsidieerde school.
Im Gegensatz zu dem, was der Kläger vor dem vorlegenden Richter anführt, wird nicht zwischen den Verwaltern-Sekretären, die einer Kunsthochschule oder einem von der Französischen Gemeinschaft organisierten höheren Institut für Architektur zugewiesen sind, und denjenigen, die einer von dieser Gemeinschaft subventionierten Schule zugewiesen sind, unterschieden.

Ook al kan worden aangenomen dat artikel 82, tweede lid, van de wet van 8 augustus 1997 aan de beslissing betreffende de verschoonbaarheid van de gefailleerde een automatisch gevolg toekent voor de situatie van de echtgenoot of van de voormalige echtgenoot, blijft het feit dat de wetgever, door de wet van 18 juli 2008 aan te nemen teneinde de voormalige echtgenoot het voordeel toe te kennen van de gevolgen van de verschoonbaarheid op grond van diens situatie en niet op grond van die van de gefailleerde, hem - en voortaan ook de echtgenoot - een eigen belang toekent dat, net zoals dat van de schuldeisers bedoeld in het in het geding zijnde artikel 73, vijfde lid, kan worden geraakt door het vonnis dat zich uitspreekt over de verschoonbaarheid van de gefailleerde; in tegenstelling tot hetgeen de verzoekende partij voor de verwijzende rechter beweert - zij betwist de interpretatie van die laatste - voorziet die bepaling, die afwijkt van artikel 1122 van het Gerechtelijk Wetboek, niet in de mogelijkheid, voor de echtgenoot en de voormalige echtgenoot van een gefailleerde, om een derdenverzet in te stellen tegen dat vonnis, terwijl zij wel in die mogelijkheid voorziet voor de schuldeisers; die bepaling doet dan ook op discriminerende wijze afbreuk aan de rechten van de eerstgenoemden.
Auch wenn angenommen werden kann, dass Artikel 82 Absatz 2 des Gesetzes vom 8. August 1997 der Entscheidung über die Entschuldbarkeit des Konkursschuldners eine automatische Wirkung für die Lage des Ehepartners oder des ehemaligen Ehepartners verleiht, hat der Gesetzgeber dennoch durch die Annahme des Gesetzes vom 18. Juli 2008, mit dem Ziel, dem ehemaligen Ehepartner den Vorteil der Folgen der Entschuldbarkeit entsprechend seiner Lage und nicht derjenigen des Konkursschuldners zu gewähren, ihm - und fortan ebenfalls dem Ehepartner - ein eigenes Interesse zuerkannt, das - so wie dasjenige der Gläubiger im Sinne des fraglichen Artikels 73 Absatz 5 - durch das Urteil über die Entschuldbarkeit des Konkursschuldners betroffen sein kann; im Gegensatz zu dem, was die klagende Partei vor dem vorlegenden Richter anführt - die dessen Auslegung anficht -, wird jedoch mit dieser Bestimmung, die von Artikel 1122 des Gerichtsgesetzbuches abweicht, den Ehepartnern und ehemaligen Ehepartnern der Konkursschuldner nicht die Möglichkeit geboten, Dritteinspruch gegen dieses Urteil einzulegen, obwohl dies den Gläubigern durch diese Bestimmung ermöglicht wird. Die Bestimmung enthält also eine diskriminierende Verletzung der Rechte der Erstgenannten.

De Ministerraad beweert ook dat het Hof niet bevoegd zou zijn om de prejudiciële vraag te beantwoorden omdat de eventuele ongrondwettigheid niet zou kunnen worden vastgesteld ten nadele van degenen, zoals de eiser voor de verwijzende rechter, die de gunstigste regeling genieten (de slachtoffers van opeenvolgende arbeidsongevallen die, volgens de interpretatie die de Ministerraad aan de verwijzende rechter toeschrijft, niet onderworpen zijn aan de in het geding zijnde bepaling, noch aan het maximum van 25 pct. dat daarin wordt bepaald), en enkel zou kunnen worden vastgesteld ten voordele van de categorie van personen die aan de ongunstigste regeling zijn onderworpen (de slachtoffers van één enkel ongeval, die volgens die interpretatie aan het vermelde maximum zijn onderworpen), op wie de in het geding zijnde bepaling van toepassing is.
Der Ministerrat vertritt auch den Standpunkt, dass der Hof nicht zuständig sei, die präjudizielle Frage zu beantworten, weil die eventuelle Verfassungswidrigkeit nicht zu Ungunsten derjenigen, wie des Klägers vor dem Verweisungsrichter, festgestellt werden könnte, denen die günstigste Regelung zugute komme (die Opfer aufeinanderfolgender Arbeitsunfälle, die - der Interpretation zufolge, die der Ministerrat dem Verweisungsrichter zuschreibe - weder der beanstandeten Bestimmung noch dem darin festgelegten Höchstbetrag von 25 Prozent unterlägen), und nur zugunsten der von der ungünstigen Regelung betroffenen Kategorie von Personen festgestellt werden könnte (die Opfer eines einzigen Unfalls, für die dieser Interpretation zufolge der angegebene Höchstbetrag in Frage komme), auf die die beanstandete Bestimmung anwendbar sei.