Traduction de «verwijzende rechter geoordeeld » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

verwijzende rechter
vorlegendes Gericht

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In de verwijzingsbeslissing heeft de verwijzende rechter geoordeeld dat de Europese Unie een « rechthebbende » in de zin van artikel 29bis van de wet van 21 november 1989 was.
In der Vorlageentscheidung hat der vorlegende Richter geurteilt, dass die Europäische Union ein « Rechtsnachfolger » im Sinne von Artikel 29bis des Gesetzes vom 21. November 1989 sei.

Door het voormelde artikel 11 in samenhang te lezen met de artikelen 6 en 7 van het koninklijk besluit van 12 april 2005 « tot vaststelling van de organisatie, werking, vergoeding en incompatibiliteitsregels van het Interministerieel Comité voor de Distributie » heeft de verwijzende rechter geoordeeld dat, bij staking van stemmen binnen het ICD, moet worden aangenomen dat geen enkele beslissing is genomen zodat het beroep dat is ingesteld tegen die ontstentenis van beslissing onontvankelijk dient te worden verklaard.
Auf der Grundlage der Verbindung des vorerwähnten Artikels 11 mit den Artikeln 6 und 7 des königlichen Erlasses vom 12. April 2005 « zur Festlegung der Organisation, der Arbeitsweise, der Vergütung und der Unvereinbarkeitsregeln des Interministeriellen Vertriebsausschusses » hat der vorlegende Richter geurteilt, dass im Fall einer Stimmengleichheit innerhalb des IVA davon auszugehen sei, dass kein Beschluss gefasst worden sei, so dass die gegen dieses Ausbleiben eines Beschlusses eingereichte Beschwerde für unzulässig zu erklären sei.

In de motivering van het voormelde arrest heeft het Hof geoordeeld dat het verschil in behandeling tussen gehuwden en wettelijk samenwonenden verantwoord was, mede rekening houdend met het bestaan van artikel 146bis van het Burgerlijk Wetboek, dat het tegengaan van schijnhuwelijken beoogt, terwijl een dergelijke bepaling, op het ogenblik van de feiten, zoals die zich hadden voorgedaan in het geschil voor de verwijzende rechter, niet bestond voor de wettelijke samenwoning.
In der Begründung des vorerwähnten Entscheids hat der Gerichtshof geurteilt, dass der Behandlungsunterschied zwischen verheirateten Personen und gesetzlich Zusammenwohnenden gerechtfertigt war, insbesondere unter Berücksichtigung des Bestehens von Artikel 146bis des Zivilgesetzbuches, der die Bekämpfung von Scheinehen bezweckt, während eine solche Bestimmung zum Zeitpunkt des Sachverhalts, so wie er in der Streitsache vor dem vorlegenden Richter vorkam, nicht für das gesetzliche Zusammenwohnen bestand.

De verwijzende rechter heeft geoordeeld dat de aldus gegenereerde inkomsten geen beroepswerkzaamheid betroffen.
Der vorlegende Richter war der Auffassung, dass die somit generierten Einkünfte nicht Bestandteil einer Berufstätigkeit waren.

Met betrekking tot het door de Europese Unie uitgeoefende rechtstreeks verhaal heeft de verwijzende rechter in zijn verwijzingsvonnis geoordeeld dat de Europese Unie een « rechthebbende » in de zin van artikel 29bis van de wet van 21 november 1989 was en heeft hij beslist om het Hof de voorliggende prejudiciële vragen te stellen.
In Bezug auf den direkten Regress der Europäischen Union ist der vorlegende Richter in seiner Vorlageentscheidung der Auffassung, dass die Europäische Union ein « Rechtsnachfolger » im Sinne von Artikel 29bis des Gesetzes vom 21. November 1989 war, und hat beschlossen, dem Gerichtshof die vorliegenden Vorabentscheidungsfragen zu stellen.

De Ministerraad voert aan dat het antwoord op de prejudiciële vraag niet nuttig is voor de oplossing van het geschil voor de verwijzende rechter, nu deze laatste heeft geoordeeld dat de eisende partij als arbeider was tewerkgesteld, zodat artikel 82 van de Arbeidsovereenkomstenwet niet op hem van toepassing is.
Der Ministerrat führt an, dass die Antwort auf die Vorabentscheidungsfrage nicht sachdienlich sei zur Lösung der Streitsache vor dem vorlegenden Richter, da dieser geurteilt habe, dass die klagende Partei als Arbeiter beschäftigt gewesen sei, sodass Artikel 82 des Gesetzes über die Arbeitsverträge nicht auf ihn anwendbar sei.

De verwijzende rechter merkt vervolgens op dat het Hof van Cassatie, bij een arrest van 9 mei 2008, heeft geoordeeld dat de bepalingen van een akkoord dat tussen de Belgische en de Franse administratie is gesloten op grond van artikel 24, § 1, van de voormelde Overeenkomst van 10 maart 1964, een wet in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek zijn.
Der vorlegende Richter bemerkt anschließend, dass der Kassationshof durch einen Entscheid vom 9. Mai 2008 entschieden habe, dass die Bestimmungen einer Vereinbarung, die zwischen der belgische und der französischen Verwaltung aufgrund von Artikel 24 § 1 des vorerwähnten Abkommens vom 10. März 1964 geschlossen worden sei, ein Gesetz im Sinne von Artikel 608 des Gerichtsgesetzbuches darstellten.

De verwijzende rechter heeft bijgevolg geoordeeld dat de eiseres halftijds heeft willen werken, zonder enig optreden van de adviserend geneesheer van haar ziekenfonds en dat de omstandigheden die ten grondslag liggen aan het geschil, hierdoor verschilden van die van een arbeidsongeschikte werknemer die het werk gedeeltelijk hervat met de toestemming van de adviserend geneesheer van zijn ziekenfonds.
Der vorlegende Richter hat folglich geurteilt, dass die Klägerin halbzeitig arbeiten wollte, ohne Eingreifen des Vertrauensarztes ihrer Krankenkasse, und dass dadurch die Umstände, die der Streitsache zugrunde lagen, anders waren als diejenigen eines arbeitsunfähigen Arbeitnehmers, der die Arbeit mit der Zustimmung des Vertrauensarztes seiner Krankenkasse teilzeitig wieder aufnimmt.

Het gegeven dat de verwijzende rechter in onderhavige zaak uitgaat van « de interpretatie dat de [ .] hoofdelijke gehoudenheid tot betaling van de ontdoken belastingen een burgerlijke maatregel is », doet geen afbreuk aan hetgeen het Hof in de voormelde arresten heeft geoordeeld.
Der Umstand, dass der vorlegende Richter in der vorliegenden Sache von der Auslegung ausgeht, « dass die [ .] gesamtschuldnerische Verpflichtung zur Zahlung der hinterzogenen Steuer eine zivilrechtliche Maßnahme ist », ändert nichts an dem, was der Gerichtshof in den vorerwähnten Entscheiden geurteilt hat.

Overigens, nadat hij heeft vastgesteld dat het Hof zich reeds in zijn arrest nr. 71/2006 van 10 mei 2006 heeft uitgesproken over artikel 5, § 1, eerste lid en tweede lid, i), op zichzelf genomen, heeft de verwijzende rechter geoordeeld dat hij ertoe gehouden was een vraag aan het Hof te stellen, daar hij meende dat « de betrokken bepalingen niet dezelfde zijn » en dat « het Grondwettelijk Hof zich heeft uitgesproken ten aanzien van artikel 5, § 1, eerste lid en tweede lid, i), op zichzelf genomen ».
Im Ubrigen hat der vorlegende Richter, nachdem er festgestellt hatte, dass sich der Hof bereits in seinem Urteil Nr. 71/2006 vom 10. Mai 2006 zu Artikel 5 § 1 Absätze 1 und 2 Buchstabe i) an sich geäussert hatte, den Standpunkt vertreten, dass er verpflichtet sei, den Hof zu befassen, weil er der Meinung sei, dass « die betreffenden Bestimmungen nicht die gleichen sind » und dass « der Verfassungsgerichtshof sich zu Artikel 5 § 1 Absätze 1 und 2 Buchstabe i) an sich geäussert hat ».