Vertaling van "verwijzende rechtscollege moet worden terugverwezen " (Nederlands → Duits) :

De Ministerraad werpt op dat de zaak naar het verwijzende rechtscollege moet worden terugverwezen opdat dit beoordeelt of het antwoord op de vraag nog onontbeerlijk is, nu het vierde en het vijfde lid van artikel 35, § 1, van de wet van 27 juni 1969 met ingang van 1 juli 2011 zijn opgeheven.
Der Ministerrat führt an, dass die Sache an das vorlegende Rechtsprechungsorgan zurückverwiesen werden müsse, damit dieses beurteile, ob die Antwort auf die Frage noch unerlässlich sei, da die Absätze 4 und 5 von Artikel 35 § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 mit Wirkung vom 1. Juli 2011 aufgehoben worden seien.

Zoals de Ministerraad opmerkt, is het antwoord op de gestelde prejudiciële vraag voor het oplossen van het geschil dat het verwijzende rechtscollege moet beslechten, klaarblijkelijk slechts nuttig in zoverre die vraag betrekking heeft op de situatie van een rechtspersoon die de handelshuurder uit een onroerend goed wenst te zetten om het in gebruik te laten nemen door een feitelijke vereniging waarmee die rechtspersoon « nauwe banden » heeft.
Wie der Ministerrat bemerkt, ist die Antwort auf die Vorabentscheidungsfrage zur Lösung der Streitsache, die das vorlegende Rechtsprechungsorgan beurteilen muss, eindeutig nur sachdienlich, insofern diese Frage sich auf die Situation einer juristischen Person bezieht, die den Geschäftsmieter zur Räumung der Immobilie zwingen möchte, um sie durch eine faktische Vereinigung, mit der die juristische Person « eng verbunden » ist, nutzen zu lassen.

Uit de rechtspleging in de zaak voor het verwijzende rechtscollege blijkt evenwel dat, wanneer het Hof van Cassatie bijkomend onderzoek heeft gevorderd en de zaak te dien einde heeft verwezen naar de eerste voorzitter van een ander hof van beroep dan dat van het rechtsgebied van de betrokken magistraat opdat die een onderzoeksmagistraat aanwijst, de procureur-generaal bij dat hof van beroep bevoegd wordt geacht om bij het afsluiten van het gevorderde onderzoek te beslissen of de zaak al dan niet naar het vonnisgerecht moet worden verwezen, zonder dat ter zake een nieuwe beslissing van het Hof van Cassatie vereist is.
Aus dem Verfahren in der Rechtssache vor dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan geht jedoch hervor, dass, falls der Kassationshof zusätzliche Untersuchungen beantragt und zu diesem Zweck die Sache an den Ersten Präsidenten eines anderen Appellationshofes als derjenige des Bereichs des betreffenden Magistrats verwiesen hat, damit dieser einen Untersuchungsmagistrat bestimmt, der Generalprokurator bei diesem Appellationshof als zuständig erachtet wird, nach Abschluss der angeforderten Untersuchung darüber zu entscheiden, ob die Sache an das erkennende Gericht zu verweisen ist oder nicht, ohne dass eine neue Entscheidung des Kassationshofes darüber erforderlich ist.

Hoewel de Belgische Staat, verwerende partij in het bodemgeschil, in hoofdorde aanvoert dat de prejudiciële vraag geen antwoord behoeft omdat die vraag, zoals geformuleerd door het verwijzende rechtscollege, betrekking heeft op andere situaties dan die van de partijen bij het geschil voor het rechtscollege dat de prejudiciële vraag aan het Hof stelt, doet zijn memorie ervan blijken dat hij zijn verweer eveneens heeft gevoerd in de veronderstelling dat de prejudiciële vraag moet worden begrepen in de in B.4.1 vermelde zin.
Obwohl der belgische Staat, die beklagte Partei im Ausgangsverfahren, in der Hauptsache anführt, dass die Vorabentscheidungsfrage keine Antwort erfordere, weil diese Frage in der Formulierung durch das vorlegende Rechtsprechungsorgan sich auf andere Situationen beziehe als diejenigen der Parteien in der Streitsache vor dem Rechtsprechungsorgan, das dem Gerichtshof die Vorabentscheidungsfrage stelle, geht aus seinem Schriftsatz hervor, dass er seine Verteidigung ebenfalls in der Annahme geführt hat, dass die Vorabentscheidungsfrage in dem in B.4.1 angeführten Sinn zu verstehen ist.

Het Hof wordt gevraagd of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre een kandidaat-werkend lid van een raad voor maatschappelijk welzijn die met toepassing van artikel 14 van het decreet van 19 december 2008 wordt voorgedragen, op de dag van de algehele verkiezing van de raad voor maatschappelijk welzijn moet voldoen aan de in artikel 7 van hetzelfde decreet bepaalde verkiesbaarheidsvoorwaarden, terwijl, wanneer bij gebrek aan opvolgers in een vacature in de gemeenteraad wordt voorzien, op grond van het op het ogenblik van de feiten voor de verwijzende rechtscolleges van toepassing zijnde artikel 84, § 1, van de Gemeentekieswet een kandidaat-raadslid op de dag van de verkiezing van het nieuwe raadslid aan de verkiesbaarheidsvoorwaarden moet voldoen.
Der Hof wird gefragt, ob die betreffende Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern ein Kandidat als effektives Mitglied eines Sozialhilferates, der in Anwendung von Artikel 14 des Dekrets vom 19. Dezember 2008 vorgeschlagen werde, am Tag der allgemeinen Wahl des Sozialhilferates die in Artikel 7 desselben Dekrets vorgesehenen Wählbarkeitsbedingungen erfüllen müsse, während in dem Fall, wo in Ermangelung von Ersatzmitgliedern ein frei gewordener Sitz im Gemeinderat neu zu besetzen sei, ein Kandidat als Ratsmitglied aufgrund des zum Zeitpunkt der Sachverhalte vor den vorlegenden Rechtsprechungsorganen anwendbaren Artikels 84 § 1 des Gemeindewahlgesetzes die Wählbarkeitsbedingungen am Tag der Wahl des neuen Ratsmitglieds erfüllen müsse.

Het verwijzende rechtscollege vraagt of artikel 57, § 2, eerste lid, 1°, van de organieke wet van 8 juli 1976 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre « het OCMW, bij een aanvraag naar dringende medische hulp door een persoon die illegaal in het Rijk verblijft, niet moet nagaan of deze aanvrager een menswaardig bestaan kan leiden in de zin van artikel 1 OCMW-Wet, terwijl het OCMW bij een aanvraag van een persoon die legaal op het grondgebied verblijft en dringende medische hulp vraagt wel moet onderzoeken of deze persoon een menswaardig bestaan kan leiden ».
Das vorlegende Rechtsprechungsorgan fragt, ob Artikel 57 § 2 Absatz 1 Nr. 1 des Grundlagengesetzes vom 8. Juli 1976 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern « das ÖSHZ bei einem Antrag auf dringende medizinische Hilfe seitens einer Person, die sich illegal im Staatsgebiet aufhält, nicht untersuchen muss, ob der Antragsteller ein menschenwürdiges Leben im Sinne von Artikel 1 des ÖSHZ-Gesetzes führen kann, während das ÖSHZ bei einem Antrag seitens einer Person, die sich legal im Staatsgebiet aufhält und dringende medizinische Hilfe beantragt, wohl untersuchen muss, ob diese Person ein menschenwürdiges Leben führen kann ».