Vertaling van "verzoekende partij aangevoerde nadeel " (Nederlands → Duits) :

Aangezien het door de vierde verzoekende partij aangevoerde nadeel niet wordt aangetoond, is een van de twee voorwaarden vereist in artikel 20, § 1, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 niet vervuld.
Da der von der vierten klagenden Partei angeführte Nachteil nicht erwiesen ist, ist eine der beiden Bedingungen nach Artikel 20 Nr. 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 nicht erfüllt. Die Klage auf einstweilige Aufhebung ist, was sie betrifft, also zurückzuweisen.

Het door de verzoekende partij aangevoerde nadeel kan niet als ernstig en moeilijk te herstellen worden beschouwd, aangezien het een financieel nadeel betreft dat kan worden hersteld in geval van de vernietiging van de bestreden maatregelen (zie de arresten nrs. 60/92, B.3.2; 28/96, B.6; 169/2006, B.16.1; 204/2009, B.4; 96/2010, B.29; 44/2012, B.6.3; 56/2012, B.7).
Der von der klagenden Partei angeführte Nachteil kann nicht als ernsthaft und schwer wiedergutzumachend betrachtet werden, da es sich um einen finanziellen Nachteil handelt, der im Falle der Nichtigerklärung der angefochtenen Maßnahmen wiedergutgemacht werden kann (siehe Entscheide Nrn. 60/92, B.3.2; 28/96, B.6; 169/2006, B.16.1; 204/2009, B.4; 96/2010, B.29; 44/2012, B.6.3; 56/2012, B.7).

De Ministerraad voert aan dat het door de verzoekende partijen aangevoerde nadeel hypothetisch is en niet moeilijk te herstellen is wat betreft het risico voor het voortbestaan van de OVS, en geen onmiddellijk nadeel met betrekking tot de sociale verkiezingen is.
Der Ministerrat führt an, dass der durch die klagenden Parteien angeführte Nachteil hypothetisch sei und nicht schwer wiedergutzumachen sei hinsichtlich des Risikos für das Überleben des SIC, und nicht unmittelbar sei in Bezug auf Sozialwahlen.

Uit het verzoekschrift en, in het bijzonder, uit de formulering van het door de verzoekende partijen aangevoerde moeilijk te herstellen ernstig nadeel blijkt dat de vordering tot schorsing slechts betrekking heeft op artikel 10 van de wet van 19 maart 2017 tot wijziging van de wetgeving tot invoering van een statuut voor pleegzorgers.
Aus der Klageschrift und insbesondere aus der Formulierung des von den klagenden Parteien angeführten schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils geht hervor, dass sich die Klage auf einstweilige Aufhebung nur auf Artikel 10 des Gesetzes vom 19. März 2017 zur Abänderung der Rechtsvorschriften im Hinblick auf die Einführung eines Statuts für Pflegeeltern bezieht.

Het aangevoerde nadeel vindt zijn oorsprong in artikel 13 van het bestreden decreet dat de vierde verzoekende partij ertoe verplicht het in artikel 1 van het bestreden decreet bedoelde ingangs- en toelatingsexamen af te leggen daar zij vóór de inwerkingtreding van het decreet voor de studies van de eerste cyclus in de geneeskunde en tandheelkunde was ingeschreven en daar zij het attest voor toelating tot het vervolg van het programma van de cyclus dat na het vergelijkend examen wordt uitgereikt, niet heeft verkregen.
Der angeführte Nachteil findet seinen Ursprung in Artikel 13 des angefochtenen Dekrets, der die vierte klagende Partei dazu verpflichtet, die in Artikel 1 des angefochtenen Dekrets erwähnte Eingangs- und Zulassungsprüfung abzulegen, während sie vor dem Inkrafttreten des Dekrets für das Studium des ersten Zyklus der Medizin und der Zahnheilkunde eingeschrieben war und die Zugangsbescheinigung für das weitere Programm des Zyklus, die nach der Auswahlprüfung ausgestellt wird, nicht erhalten hat.

Het door de verzoekende partijen aangevoerde risico op een moeilijk te herstellen ernstig nadeel wordt gelijkgesteld met een vorm van beroepsverbod, op zijn minst voor een autonome psychotherapeutische praktijk : bij ontstentenis van enige overgangsmaatregel die hun, in voorkomend geval en met inachtneming van bepaalde voorwaarden, de mogelijkheid zou bieden om vanaf 1 september 2016 hun activiteiten voort te zetten, berokkent dat verbod hun rechtstreeks een nadeel dat niet kan worden hersteld door een eventuele vernietiging van het bestreden artikel 11.
Das von den klagenden Parteien angeführte Risiko eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils kommt einer Form des Berufsverbots gleich, zumindest für eine Ausübung der Psychotherapie auf eigenständige Weise. In Ermangelung jeglicher Übergangsmaßnahme, die es ihnen gegebenenfalls und unter Einhaltung gewisser Bedingungen erlauben würde, ab dem 1. September 2016 ihre Tätigkeiten fortzusetzen, fügt dieses Verbot ihnen direkt einen Nachteil zu, der nicht durch eine etwaige Nichtigerklärung des angefochtenen Artikels 11 wiedergutgemacht werden kann.

Uit hetgeen voorafgaat, vloeit voort dat de verzoekende partij niet voldoende aantoont dat de onmiddellijke toepassing van de wet van 16 december 2015 haar een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen, zodat niet is voldaan aan een van de voorwaarden die zijn opgelegd bij artikel 20, 1°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof.
Aus dem Vorstehenden geht hervor, dass die klagende Partei nicht hinlänglich nachweist, dass die unmittelbare Anwendung des Gesetzes vom 16. Dezember 2015 ihr einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil zuzufügen droht, so dass eine der durch Artikel 20 Nr. 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof vorgeschriebenen Bedingungen nicht erfüllt ist.

Wat betreft de aangevoerde discriminatie die ten gevolge van de bestreden bepaling tussen de netbeheerders zou worden ingevoerd, dient de verzoekende partij, aangezien zij belang heeft bij het instellen van het beroep tot vernietiging, niet daarenboven te getuigen van een belang bij het middel.
Da die klagende Partei ein Interesse an der Erhebung der Nichtigkeitsklage hat, braucht sie in Bezug auf die angeführte Diskriminierung, die infolge der angefochtenen Bestimmung zwischen den Netzbetreibern eingeführt werde, nicht außerdem ein Interesse an dem von ihr vorgebrachten Klagegrund nachzuweisen.

Diezelfde conclusie geldt met betrekking tot de aangevoerde schending, die de verzoekende partij aan de bestreden bepalingen toeschrijft, van artikel 92bis, § 3, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980.
Die gleiche Schlussfolgerung gilt in Bezug auf den vorgeblichen Verstoß, den die klagende Partei den angefochtenen Bestimmungen vorwirft, gegen Artikel 92bis § 3 des Sondergesetzes vom 8. August 1980. Diese Bestimmung betrifft nämlich nicht die in Rede stehende Angelegenheit.

Daar het tweede en het derde middel die door de verzoekende partij zijn aangevoerd, niet kunnen leiden tot een ruimere vernietiging, dienen zij niet te worden onderzocht.
Da der zweite und der dritte Klagegrund der klagenden Partei nicht zu einer umfassenderen Nichtigerklärung führen können, brauchen sie nicht geprüft zu werden.