Traduction de «verzoeker het door hem tijdens de casestudy gemaakte werk » (Néerlandais → Allemand) :

Per e-mail van 10 februari 2011 is aan verzoeker het door hem tijdens de casestudy gemaakte werk ongecorrigeerd verstrekt en heeft hij ook zijn taaltoets en het daarbij gebruikte beoordelingsformulier ontvangen.
Mit E-Mail vom 10. Februar 2011 erhielt der Kläger seine unkorrigierte, bei der Fallstudie erstellte Kopie und seinen Sprachtest, dem der für diesen Test verwendete Bewertungsbogen beigefügt war.

In het onderhavige geval volgt uit de stukken dat verzoeker op 10 februari 2011, in reactie op zijn verzoek, zijn niet-gecorrigeerde kopie van het tijdens de casestudy gemaakte werk heeft ontvangen, alsmede een kopie van de taaltoets en het daarbij gebruikte beoordelingsformulier.
Im vorliegenden Fall ist den Akten zu entnehmen, dass der Kläger auf seine Anfrage hin am 10. Februar 2011 seine unkorrigierte, bei der Fallstudie erstellte Kopie und eine Kopie des Sprachtests sowie den für diesen Test verwendeten Bewertungsbogen erhalten hat. Außerdem wurde ihm mit der angefochtenen Entscheidung mitgeteilt, dass die Entscheidung des Prüfungsausschusses, mit der dieser die Nichtzulassungsentscheidung bestätigt hat, damit begründet worden war, dass er eine Gesamtpunktzahl erreicht hatte, die unter der niedrigsten Gesamtpunktzahl der Bewerber lag, die in die Reserveliste aufgenommen wurden.

Tijdens de laatste bijeenkomst van de Raad Algemene Zaken heeft minister Cowen duidelijk gemaakt dat als er volgens hem nog meer werk moet worden verricht, dat de ministers van Buitenlandse Zaken op 24 mei weer bij elkaar zullen komen en indien nodig daarna opnieuw.
Bei der letzten Tagung des Rates „Allgemeine Angelegenheiten“ hob Minister Cowen hervor, dass sich die Außenminister am 24. Mai und nötigenfalls auch danach treffen werden, wenn seiner Meinung nach weitere Arbeiten erforderlich sind.

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».