Vertaling van "voeren en betreurt " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

inbreuk op de rechten om verweer te voeren | schending van de rechten om verweer te voeren
Verletzung der Rechte der Verteidigung

onderzoek over designtrends voeren | onderzoek over ontwerptendensen uitvoeren | onderzoek over designtrends uitvoeren | onderzoek over ontwerptendensen voeren
Recherchen über Designtrends durchführen

Onderzoekprogramma uit te voeren door het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en voor de Europese Economische Gemeenschap(1984-1987) | Onderzoeksprogramma uit te voeren door het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en voor de Europese Economische Gemeenschap(1984-1987)
Von der Gemeinsamen Forschungsstelle für die Europäische Atomgemeinschaft und für die Europäische Wirtschaftsgemeinschaft durchzuführendes Forschungsprogramm(1984-1987)

Door het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie uit te voeren gerichte onderzoekprogramma's(1988-1991) | Door het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie uit te voeren gerichte onderzoeksprogramma's(1988-1991)
Von der Gemeinsamen Forschungsstelle für die Europäische Atomgemeinschaft durchzuführende spezifische Forschungsprogramme(1988-1991)

de titel voeren
den Titel führen

het bevel voeren
befehligen

voeren
führen

debatten voeren | debatteren
Debatten durchführen

een zakelijk telefoongesprek voeren | telefonisch contact leggen | telefonisch communiceren | via de telefoon met anderen praten
am Telefon sprechen | miteinander reden | per Telefon kommunizieren | telefonieren

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

56. benadrukt het belang van de onafhankelijkheid van de agentschappen; herinnert eraan dat de agentschappen in staat moeten zijn om hun mandaat zelfstandig uit te voeren en betreurt dat dit momenteel niet altijd het geval is; is van mening dat de directoraten-generaal van de Commissie gezien moeten worden als partners van de agentschappen;
56. betont die Bedeutung der Unabhängigkeit der Agenturen; weist darauf hin, dass die Agenturen in der Lage sein sollten, ihr Mandat unabhängig wahrzunehmen, und bedauert, dass dies derzeit nicht immer der Fall ist; vertritt die Überzeugung, dass die Generaldirektionen der Kommission als Partner der Agenturen anzusehen sind;

betreurt de weinig doeltreffende energie-efficiëntieprojecten die steun hebben ontvangen uit de EU-structuurfondsen (2007-2013), waarop in het verslag van de Rekenkamer kritiek is geuit; verzoekt de Commissie snel de nodige verbeteringen door te voeren, waarbij de nadruk vooral moet liggen op rechtvaardiging, monitoring inkorting van de terugbetaalperiode voor gefinancierde projecten; dringt aan op verbeterde richtsnoeren en een sterker toezicht door de Commissie met het oog op een betere benutting van de structuurfondsen en het EFSI in combinatie met private investeringen voor haalbare energie-efficiëntieprojecten, met name in gebouwen; is van mening dat de financiering van energie-efficiëntieprojecten uit de structuurfondsen en het EFSI zich moet richten op consumenten die gevoeliger zijn voor energiekosten, zoals bedrijven waar het gevaar van koolstoflekkage bestaat, kmo's en huishoudens die door energiearmoede bedreigd worden; acht het een absolute prioriteit om financieringsinstrumenten en innovatieve modellen te ontwikkelen om overheidsmiddelen te mobiliseren en private financiering aan te trekken op lokaal, nationaal, regionaal en Europees niveau teneinde investeringen in belangrijke energie-efficiëntiesectoren zoals de renovatie van gebouwen te ondersteunen, met speciale aandacht voor kwetsbare groepen en ook voor de specifieke kenmerken van langetermijninvesteringen.
bedauert die im Bericht des Rechnungshofs kritisierte geringe Wirksamkeit der mit Mitteln der EU-Strukturfonds (2007 bis 2013) geförderten Projekte im Bereich der Energieeffizienz; fordert die Kommission auf, zügig entsprechende Verbesserungen vorzunehmen und dabei den Schwerpunkt auf die Begründung, die Überwachung und die Verkürzung des Rückzahlungszeitraums der geförderten Projekte zu legen; fordert verbesserte Leitlinien und eine stärkere Überwachung durch die Kommission im Hinblick auf eine bessere Inanspruchnahme der Strukturfonds und des EFSI in Kombination mit privaten Investitionen in tragfähige Energieeffizienzprojekte, insbesondere im Zusammenhang mit Gebäuden; vertritt die Ansicht, dass die Finanzierung von Energieeffizienzprojekten aus den Strukturfonds und aus dem EFSI auf Verbraucher abzielen sollte, für die Energiekosten eine größere Rolle spielen, wie etwa Branchen, in denen die Gefahr der Verlagerung von CO-Emissionen besteht, KMU und Haushalte, die dem Risiko der Energiearmut ausgesetzt sind; betrachtet es als absolut vorrangig, Finanzierungsinstrumente und innovative Modelle zur Mobilisierung öffentlicher und privater Finanzmittel auf lokaler, nationaler, regionaler und europäischer Ebene zu entwickeln, um Investitionen in Schlüsselbranchen für die Energieeffizienz zu fördern, wie Gebäuderenovierung, unter besonderer Berücksichtigung gefährdeter Gruppen, wobei es die Besonderheiten langfristiger Investitionen gebührend zu beachten gilt.

betreurt weliswaar dat enkele van de mogelijkheden voor geschillenbeslechting die door het initiatief voor de toeleveringsketen naar voren worden geschoven nog niet in de praktijk zijn gebruikt, wat betekent dat de beoordeling van de doeltreffendheid van deze mogelijkheden op theoretische inschattingen berust; maakt er zich zorgen over dat er voor de beoordeling van de rol van het initiatief voor de toeleveringsketen bij het aanpakken van oneerlijke handelspraktijken geen concrete gevallen zijn onderzocht, en dat er geen meer gedetailleerde analyse is uitgevoerd wat de verzameling van gegevens over ontvangen en afgewerkte klachten betreft; meent dat het verzuim om een dergelijke diepgaande beoordeling uit te voeren het algemene oordeel over het initiatief ondermijnt; is teleurgesteld door de verklaring uit de eerder genoemde Areté-studie waarin de doeltreffendheid van het initiatief voor de toeleveringsketen wordt beoordeeld, dat „wat daadwerkelijk is bereikt door het initiatief voor de toeleveringsketen erg bescheiden lijkt ten opzichte van de daadwerkelijke of vermeende omvang en ernst van het probleem van oneerlijke handelspraktijken”.
bedauert jedoch, dass einige der von der Supply Chain Initiative geförderten Möglichkeiten zur außergerichtlichen Streitbeilegung in der Praxis noch nicht angewandt worden sind und die Bewertung ihrer Wirksamkeit auf theoretischen Urteilen beruht; hegt Bedenken angesichts der Tatsache, dass bislang noch kein konkreter Fall untersucht wurde, um die Bedeutung der Supply Chain Initiative bei der Bekämpfung unlauterer Handelspraktiken zu beurteilen, und zeigt sich besorgt angesichts dessen, dass bislang keine genauere Analyse der gesammelten Daten durchgeführt wurde, die eingegangene und erfolgreich bearbeitete Beschwerden betreffen; ist der Ansicht, dass das Fehlen einer eingehenderen Beurteilung es erschwert, ein Gesamturteil über die Initiative zu fällen; ist von der Feststellung enttäuscht, dass die tatsächlichen Erfolge der Supply Chain Initiative, wie es in der bereits erwähnten Studie von Areté zur Beurteilung der Wirksamkeit der Supply Chain Initiative heißt, sehr moderat zu sein scheinen, verglichen mit der tatsächlichen oder wahrgenommenen Dimension und Schwere des Problems der unlauteren Handelspraktiken.

92. pleit ervoor het actieplan snel uit te voeren en betreurt dat de hervormingen maar langzaam vorderen, maar is zich ervan bewust dat de situatie zeer veranderlijk is, met name vanwege het aanhoudende conflict in Syrië, dat de situatie in Libanon effectief heeft beïnvloed, met name via de instroom van vluchtelingen en de geïmporteerde politieke conflicten;
92. fordert eine schnelle Umsetzung des Aktionsplans und bedauert das langsame Tempo der Reformen, ist sich jedoch der Instabilität des Umfelds, insbesondere aufgrund des anhaltenden Konflikts in Syrien, bewusst, der konkrete Auswirkungen innerhalb Libanons hat, vor allem durch den Zustrom von Flüchtlingen und importierte politische Konflikte;

betreurt dat officiële documenten geregeld ten onrechte als vertrouwelijk worden geclassificeerd; herhaalt zijn standpunt dat er duidelijke en uniforme regels moeten worden vastgesteld voor de classificatie en declassificatie van documenten; betreurt dat de instellingen verzoeken om vergaderingen achter gesloten deuren, zonder hiervoor een deugdelijke motivering aan te voeren; dringt er nogmaals bij de instellingen op aan om verzoeken om vergaderingen achter gesloten deuren in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 1049/2001 te beoordelen en besluiten hierover openbaar te motiveren; is van mening dat verzoeken om vergaderingen in het Parlement achter gesloten deuren te houden van geval tot geval door het Parlement moeten worden beoordeeld; meent dat een onafhankelijke toezichtsautoriteit belast moet worden met het toezicht op de classificatie en declassificatie van documenten.
bedauert, dass offiziellen Dokumenten häufig eine zu hohe Geheimhaltungsstufe zugewiesen wird; bekräftigt seinen Standpunkt, dass klare und einheitliche Regeln für die Festsetzung und Aufhebung der Geheimhaltungsstufe von Dokumenten festgelegt werden sollten; bedauert, dass die Organe ohne hinreichende Begründung Sitzungen unter Ausschluss der Öffentlichkeit einberufen; fordert die Organe erneut auf, Anträge auf Sitzungen unter Ausschluss der Öffentlichkeit im Einklang mit der Verordnung (EG) Nr. 1049/2001 zu prüfen und öffentlich zu begründen; meint, dass Anträge auf Sitzungen unter Ausschluss der Öffentlichkeit im Parlament vom Parlament auf Einzelfallbasis bewertet werden sollten; ist der Auffassung, dass ein Aufsichtsgremium die Verfahren zur Festsetzung und Aufhebung der Geheimhaltungsstufe überwachen sollte.

betreurt dat weinig vooruitgang is geboekt bij de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 1049/2001 wat betreft de verplichting van de instellingen, agentschappen en andere organen om een register van alle documenten bij te houden, overeenkomstig de artikelen 11 en 12 van deze verordening, evenals het Verdrag van Lissabon en het Handvest van de grondrechten; verzoekt om de invoering van een gemeenschappelijk beleid inzake registers, en verzoekt de EU-instellingen om, voor zover zij dat nog niet hebben gedaan, documentenregisters op te zetten en maatregelen uit te voeren om de indeling en presentatie van de documenten van de verschillende instellingen te uniformiseren; herhaalt in dit verband, naar aanleiding van een gemeenschappelijk toegangspunt tot EU-documenten via de portalen van de drie instellingen, zijn verzoek om gemeenschappelijke registratieprocedures en -criteria en de toekenning van een interinstitutionele code aan elk document, zodat er uiteindelijk een gemeenschappelijk interinstitutioneel register, met inbegrip van een gezamenlijke databank over de stand van zaken met betrekking tot wetgevingsdossiers, kan worden opgezet.
bedauert, dass bei der Umsetzung der Verordnung (EG) Nr. 1049/2001 kaum Fortschritte hinsichtlich der Verpflichtung der Organe, Einrichtungen und sonstigen Stellen erzielt worden sind, vollständige Dokumentenregister zu führen, wie dies in deren Artikel 11 und 12 sowie schlussendlich im Vertrag von Lissabon und in der Charta der Grundrechte vorgesehen ist; fordert einen gemeinsamen Ansatz zu einzurichtenden Registern und fordert all diejenigen EU-Organe, die dies noch nicht getan haben, auf, Dokumentenregister einzurichten und Maßnahmen umzusetzen, mit denen die Festlegung der Geheimhaltungsstufe und die Art der Bereitstellung der Dokumente der Organe vereinheitlicht werden; fordert insofern erneut — neben einem gemeinsamen Zugangspunkt zu den Portalen der drei Organe — gemeinsame Verfahren und Kriterien für die Registrierung sowie die Zuweisung von interinstitutionellen Codes, damit künftig ein gemeinsames interinstitutionelles Register, einschließlich einer speziellen gemeinsamen Datenbank zum Stand der Legislativdossiers, geschaffen werden kann.

52. benadrukt het grote belang van de onafhankelijkheid van de agentschappen; herinnert eraan dat de agentschappen in staat moeten zijn om hun mandaat zelfstandig uit te voeren en betreurt het dat dit momenteel niet altijd het geval is; is van mening dat de directoraten-generaal van de Commissie moeten worden beschouwd als partners van de agentschappen en stelt met bezorgdheid vast dat de Commissies met haar interventies soms aanleiding geeft tot twijfel aan de objectiviteit van de beslissingen en ondernomen acties van de agentschappen, met name waar sprake is van grote risico's voor de veiligheid van de consumenten;
52. betont, dass die Unabhängigkeit der Agenturen von höchster Bedeutung ist; erinnert daran, dass die Agenturen in der Lage sein sollten, ihr Mandat unabhängig auszuführen, und bedauert, dass dies derzeit nicht immer der Fall ist; ist der Überzeugung, dass die Generaldirektionen der Kommission als Partner der Agenturen gesehen werden sollten, und stellt mit Sorge fest, dass das Eingreifen der Kommission zeitweise Zweifel an der Objektivität der Entscheidungen und ergriffenen Maßnahmen der Agenturen aufkommen lässt, insbesondere, wenn große Risiken im Hinblick auf die Sicherheit der Verbraucher im Spiel sind;

51. benadrukt het grote belang van de onafhankelijkheid van de agentschappen; herinnert eraan dat de agentschappen in staat moeten zijn om hun mandaat zelfstandig uit te voeren en betreurt het dat dit momenteel niet altijd het geval is; is van mening dat de directoraten-generaal van de Commissie moeten worden beschouwd als partners van de agentschappen en stelt met bezorgdheid vast dat de Commissies met haar interventies soms aanleiding geeft tot twijfel aan de objectiviteit van de beslissingen en ondernomen acties van de agentschappen, met name waar sprake is van grote risico's voor de veiligheid van de consumenten;
51. betont, dass die Unabhängigkeit der Einrichtungen von höchster Bedeutung ist; erinnert daran, dass die Einrichtungen in der Lage sein sollten, ihr Mandat unabhängig auszuführen, und bedauert, dass dies derzeit nicht immer der Fall ist; ist der Überzeugung, dass die Generaldirektionen der Kommission als Partner der Einrichtungen gesehen werden sollten, und stellt mit Sorge fest, dass das Eingreifen der Kommission zeitweise Zweifel an der Objektivität der Entscheidungen und ergriffenen Maßnahmen der Einrichtungen aufkommen lässt, insbesondere, wenn große Risiken im Hinblick auf die Sicherheit der Verbraucher im Spiel sind;

35. neemt kennis van het voorstel van de Commissie om met betrekking tot het Europees verbintenissenrecht een specifiek rechtsinstrument in te voeren, en betreurt het dat dit voorstel lijkt vooruit te lopen op de resultaten van het overleg dat hierover momenteel door de Commissie wordt gevoerd;
35. nimmt den Vorschlag der Kommission zur Einführung eines Rechtsinstruments zum europäischen Vertragsrecht zur Kenntnis; bedauert allerdings, dass dieser offenbar die Ergebnisse der laufenden Konsultationen der Kommission zu diesem Thema vorwegnimmt;

betreurt het dat de Europese Unie nog ver weg is van het voeren van een samenhangend en krachtig beleid voor het handhaven en bevorderen van de mensenrechten in de wereld, en benadrukt dat het noodzakelijk is een dergelijk beleid effectiever uit te voeren; is van mening dat aanzienlijke vooruitgang moet worden geboekt om ervoor te zorgen dat de bestaande EU-mensenrechtenbepalingen strikt worden nageleefd;
bedauert, dass die Europäische Union noch weit entfernt von der Verwirklichung einer kohärenten Politik mit erheblichen Auswirkungen auf die Durchsetzung und Förderung der Menschenrechte in der Welt ist, und betont, dass eine solche Politik effektiver durchgeführt werden muss; ist der Ansicht, dass erhebliche Fortschritte bei der strikten Einhaltung der bereits im Bereich der Menschenrechte geltenden Vorschriften der Europäischen Union notwendig sind;