Het was dan ook volstrekt logisch dat de Staat als bedachtzame enige aandeelhouder een zo groot mogelijk bedrag aan uitzonderlijk dividend inde, om de bewoordingen van de Franse Republiek zelf te gebruiken, eerder dan de middelen in de onderneming te laten en, na de openstelling van het kapitaal in 1997, hoogstens aanspraak te kunnen maken op haar aandeel in het behouden kapitaal.
Es war daher vollkommen logisch, dass ein Staat als umsichtiger Alleinaktionär den höchstmöglichen Betrag an Sonderdividende — nach dem Wortlaut der Französischen Republik — abschöpft, statt das Geld in dem Unternehmen zu lassen, aus dem er nach der Öffnung des Kapitals im Jahr 1997 höchstens einen seinem Kapitalanteil entsprechenden Teil erhalten würde.