Uiteindelijk is besloten dat « degene die de erkenning heeft gedaan, deze niet meer zou kunnen betwisten wanneer hij met kennis van zaken heeft gehandeld, ook niet wanneer hij niet de vader van dat erkende kind is. Doch wanneer aan de toestemming een gebrek kleeft, zal de betwisting op grond van het gemeen recht ter zake steeds mogelijk zijn. Wel moet worden opgemerkt dat een vernietiging gegrond op een gebrek in de toest
emming, zeer zelden voorkomt. Duidelijkheidshalve werd voorgesteld aan de tekst van het eerste lid de woorden toe te voegen : ' tenzij hij bewijst dat er aan zijn toestemming een gebrek kleefde' » (ibid., pp. 101 en 102)
...[+++].Schließlich wurde beschlossen, dass « derjenige, von dem die Anerkennung ausgeht, sie nicht mehr anfechten könnte, wenn er in Kenntnis der Sachlage gehandelt hätte und selbst, wenn er nicht der Vater des Kindes wäre, das er anerkannt hat. Wenn jedoch die Zustimmung fehlerhaft ist, wird die Anfechtung aufgrund des allgemeinen Rechts immer möglich sein. Dennoch ist anzumerken, dass die Nichtigerklärungen wegen fehlerhafter Zustim
mung sehr selten sind. Der Klarheit halber wird vorgeschlagen, den Text von Absatz 1 durch folgende Wörter zu ergänzen: 'es sei denn, dass er beweist, dass seine Zustimmung fehlerhaft gewesen ist' » (ebenda, SS. 10
...[+++]1 und 102).
